Emmanuel Lepage

Emmanuel Lepage Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 29 września 1966
Saint-Brieuc
Narodowość Francuski
Czynność Autor komiksu
Rodzeństwo Francois Lepage ( d )
Małżonka Sophie Michel
Inne informacje
Różnica Nagroda Wielkiego Wybuchu (2018)
Podstawowe prace
Névé , Muchacho , Księżyc jest biały , Wiosna w Czarnobylu , Podróż na Opuszczone Wyspy
podpis Emmanuela Lepage podpis

Emmanuel Lepage , urodzony dnia29 września 1966w Saint-Brieuc ( Armor Côtes ) jest rysownikiem, pisarzem i kolorystą komiksu francuskiego.

Biografia

Kiedy miał 13 lat, poznał Jean-Claude'a Fourniera , wówczas autora serii Spirou i Fantasio , który go ukształtował, tak jak wcześniej zrobił dla niego André Franquin . Otrzymał również praktykę u Pierre'a Jouberta , ilustratora (1910-2002) i Christiana Rossiego , autora komiksów. Emmanuel Lepage z wykształcenia architekt.

Swoje pierwsze rysunki opublikował w wieku 16 lat w dzienniku Ouest-France oraz w różnych bretońskich recenzjach. Wyprodukował dla Ouest-France pierwszy trzydziestopięciostronicowy komiks zatytułowany La fin du monde sera-t-elle lieu? . Opowieść opublikowana w mniej niż 40 egzemplarzach. W 1987 i 1988 samodzielnie wyprodukował serię Kelvinn, wydaną przez Ouest-France . Na podstawie scenariusza Georgesa Pernina zaprojektował dyptyk L'Envivé , wydany przez Lombard . W 1991 roku ukazał się pierwszy tom serii Névé , który podpisał wspólnie ze scenarzystą Dieterem ( Glénat ). W 1999 roku, na podstawie scenariusza pisarki Anne Sibran , opublikował La Terre sans Mal w Aire Libre (Dupuis). W 2000 roku Emmanuel Lepage rysuje Alexa Clémenta est mort ( Vents d'Ouest ) ze scenariusza Delphine Rieu, po czym wyrusza w długą, trwającą prawie rok podróż. Liczne szkice powstałe podczas tej podróży są publikowane przez Casterman ( Brazylia i Ameryka ) we współpracy z pisarzem Nicolasem Michelem .

W 2005 roku Les voyages d'Anna to książka ilustracyjna wydana przez Daniela Maghena na temat tekstów Sophie Michel . W 2004 i 2006 roku wydany przez Dupuis, nadal w zbiorze Aire libre, dyptyk Muchacho . Za scenariusz, rysunek i kolorowanie tym razem odpowiada sam Emmanuel Lepage.

W 2008 i 2009 roku powrócił do współpracy z Sophie Michel przy dwóch tomach Oh, les filles , Futuropolis editions .

Wracając do dziennika podróży, Emmanuel Lepage podpisał z Gildasem Chasseboeufem w 2008 roku historię pobytu w Czarnobylu  : Les Fleurs de Tchernobyl , wydaną przez stowarzyszenie Dessin'acteurs. Praca została wznowiona w rozszerzonej wersji przez wydawcę la Boîte à bubbles pod koniec 2012 roku.

W 2011 roku ukazał się Voyage aux Îles de la Désolation , historia znana jako „  komiks reportażowy  ” na południowych ziemiach francuskich ( Wyspa Kerguelen , Archipelag Crozet itp.) na pokładzie statku zaopatrzeniowego Marion Dufresne . Autor łączy w jednej książce ilustracje, plansze komiksowe i szkice podróżnicze.

Zawsze w tym duchu „narracji rzeczywistości” opublikował w 2012 roku, znowu sam, Wiosnę w Czarnobylu . Album spotkał się z przychylnym przyjęciem krytyki.

W 2014 roku we współpracy ze swoim bratem, fotografem François Lepage , opublikował La Lune est blanche , historię misji na Antarktydzie . Dla magazynu Télérama album „jest intymną i pełną mocy historią ich misji naukowej na Antarktydzie. „ Pod koniec grudnia 2014 roku, dla tego samego magazynu Télérama , album znalazł się w gronie „10 najlepszych komiksów 2014 roku” . Książka była finalistką za 2015 ACBD Critics ' Grand Prix i zdobył 2015 France Info nagrodę .

W 2016 roku na scenariuszu napisanym wspólnie z Sophie Michel, z którą ponownie współpracował, zilustrował z René Follet album Les voyages d'Ulysse , który w 2017 roku zdobył główną nagrodę krytyków wyznaczoną przez ACBD. W 2017 roku w Futuropolis opublikował „ Ar-Men, piekło do diabła” . W 2019 roku wydał suitę Voyages with Les voyages de Jules oraz książkę z bratem Rencontres australes et antarctiques (wyd. Locus Solus).

Emmanuel Lepage współtworzy także różne czasopisma ( La Revue dessin , Long Cours itp.) oraz liczne książki zbiorowe.

Otrzymał liczne nagrody we Francji i za granicą. Jego prace były przedmiotem kilku międzynarodowych wystaw.

Pracuje

Ilustracje wektorowe

Nagrody i wyróżnienia

Ziemia bez zła Muchacho - tom 1 Muchacho - tom 2Wiosna w CzarnobyluKsiężyc jest białyPodróże UlissesaAr-Men, piekło podziemi

Uwagi i referencje

  1. Télérama , nr 3383, s.  14
  2. "  Emanuel Lepage: Podróż do autora w poszukiwaniu sensu (wywiad 1/4)  " , o Les Chroniques de l'Invisible ,23 października 2013 r.(dostęp 9 września 2020 r. )
  3. Gaumer 2010 .
  4. H. Le. , "  Alex Clément nie żyje  " , DHnet ,19 stycznia 2001
  5. Laurence Le Saux, "  Voyage na Wyspy spustoszenia  " , o BoDoï ,4 kwietnia 2011.
  6. Didier Quella-Guyot, „  Wiosna w Czarnobylu Emmanuela Lepage’a  ” , na BDZoom ,19 października 2012 r..
  7. „Idealna Bedethèque # 71: Bracia Lepage szturmujący Wielką Lodową Pustynię”. » , artykuł w gazecie Télérama , z 27.11.2014.
  8. „Idealna bédéthèque: 10 najlepszych komiksów roku 2014”, artykuł Télérama z 22.12.2014 .
  9. pięciu finalistów 2015, oficjalna strona ACBD.
  10. Prix ​​France Info, artykuł radiowy France Info , 18.01.2015.
  11. „Les Voyages d'Ulysse” Emmanuela Lepage: Wielka Nagroda Krytyków ACBD 2017!
  12. Yann-Armel Huet, „  Zakotwicza na morzu, by opisać niesamowitą historię  ”, Ouest-France ,24 lutego 2018.
  13. Olivier Maltret "  Malaria  " BoDoï , n O  22sierpień-wrzesień 1999, s.  6.
  14. Thierry Bellefroid , „Alex Clément est mort” (wersja z 8 sierpnia 2014 r. w Internet Archive ) , na BD Paradisio ,styczeń 2001
  15. Fabien Tillon "  go zrealizować  " BoDoï , n O  35,listopad 2000, s.  12.
  16. Cédric Pietralunga , "  Świetlista podróż Emmanuela Lepage  " , Le Monde ,10 listopada 2016
  17. Didier Pasamonik, „  Emanuel Lepage, Grand Boum du 35e Festival de Blois  ” , o Actua BD ,25 listopada 2018.
  18. Olivier Cariguel , „  Pascal Ory:” Komiks może być edukacyjny  ” , na Le Monde ,27 grudnia 2019 r.
  19. Redakcja, „  Ceny Saint-Michel  ”, Le Soir ,12 października 2004
  20. Pierre Caille, „  Lepage otrzymuje nagrodę za najlepszy album w Chambéry  ” , na Actua BD ,10 października 2005 r.
  21. Jean Dufaux (int.) And Laurent Turpin, „  Wywiad z Jean Dufaux, przewodniczącym jury konkursu Diagonale – Le Soir  ” , na BDZoom ,13 maja 2013 r..
  22. Thierry Charpentier, „  Quimper. Nagroda główna Emmanuela Lepage'a za komiks bretoński  ”, Le Télégramme ,12 marca 2018 r..

Załączniki

Bibliografia

Wideo

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne