Elymes

Elymes (w starożytnej Grecji  : Έλυμοι  ; w klasycznej łacinie  : Elymi ) byli ludzie starożytności, osiedlili się w zachodniej Sycylii .

Pochodzenie

Jego pochodzenie nie jest na pewno znane, ale ten indoeuropejski lud, jak pokazuje Michel Lejeune , ma pochodzić z Anatolii , Bałkanów lub Włoch.

Tukidydes pisze o nich, że byli to trojanie, którzy uciekli przed Achajami podczas zdobywania ich miasta, którzy przekroczyli Morze Śródziemne, by osiedlić się na Sycylii w pobliżu Sykanów .

Zgodnie z mitologiczną tradycją wywodzą się one w ten sposób od Elymosa , bękarta syna Anchisesa . Plutarch wspomina również trojańskie pochodzenie mieszkańców Segesty (lub po grecku Egeste), głównego miasta Elymes i ich politycznego centrum. To właśnie ten trojański przodek wyjaśnia, dlaczego podczas pierwszej wojny punickiej miasto Segesta natychmiast poddało się Rzymianom i było przez nich bardzo hojnie traktowane ze względu na ich wspólne pochodzenie.

Ale przed Tukidydesem , logograf Hellanicos z Lesbos (480-395), wspomina Elymes jako naród kursywy, który wylądowałby na Sycylii kilka lat przed Sycyliami .

Niedawno Luigi Pareti (1885-1962) uważa Elymes za rdzenną ludność Sycylii, która doświadczyła najazdów Sycylii i Sykanów.

Pierre Lévêque wierzy bardziej w rdzennych mieszkańców, pozostających pod wpływem Azji Mniejszej . W tej kwestii Jean-Yves Frétigné uważa, że ​​Elymes może być nazwą nadaną określonej grupie Sicanów . W obrębie ludu sycylijskiego Elymes byłby zróżnicowany, ponieważ ze względu na swoje położenie geograficzne byliby bardziej podatni na wpływ Kartagińczyków.

Kultura

Eryx był ich centrum religijnym. Nie daleko od dzisiejszej Entella , tabletki z brązu zostały znalezione wśród których jeden o nazwie „Dekret Nakone” (od nazwy małej miejscowości, z których ten napis znaków greckich relacje z innych miast na Sycylii).

Historia

Elime, Aliciæ, Iatæ, Hypana to były ich inne wielkie miasta. Osoby te były na tyle silne, aby oprzeć się greckiej kolonii z Selinunte . Segesta i Selinunte skutecznie starli się o granice swoich terytoriów iw roku -580 Selinunte zostali pokonani.

Bibliografia

Bibliografia

  1. por. Elymea lub Elymia w Macedonii, miasto wspomniane przez Strabona i Ptolemeusza.
  2. Tukidydes, Wojna peloponeska VI, 2, 3; por. Pauzaniasz, który mówi o „  Frygijach z rzeki Skamander i rejonie Troad”.
  3. Dionizjusz z Halikarnasu 1, 52, 1-4 itd.
  4. Plutarch, Nicias , 1, 3.
  5. Dion Cassius 11:43, 29.
  6. Według Dionizego z Halikarnasu 1, 22, 3.
  7. Pierre Lévêque , „Prehistoryczna i protohistoryczna Sycylia”, Wyjeżdżamy na Sycylię , Presses Universitaires de France, 1989, s.  39-58 .
  8. Jean-Yves Frétigné, Historia Sycylii , wyd. Fayard, s.  29 .

Powiązane artykuły