Ellrich
| Ellrich | |||
.jpg)
| |||
 Heraldyka |
|||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Niemcy | ||
| Wylądować | Turyngia | ||
|
Powiat ( powiat ) |
Nordhausen | ||
|
Burmistrz ( Bürgermeister ) |
Henryk pasenow | ||
| Strony władzy to | CDU | ||
| Kod pocztowy | 99755 | ||
| Kod gminy ( Gemeindeschlüssel ) |
16 0 62 005 | ||
| Kod telefoniczny | 036332 | ||
| Rejestracja | NDH | ||
| Demografia | |||
| Populacja | 5543 mieszk. (2019) | ||
| Gęstość | 80 mieszkańców/km 2 | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 50°41′14″ północ, 10°54′51″ wschód | ||
| Wysokość | 255 mln |
||
| Powierzchnia | 6 942 ha = 69,42 km 2 | ||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Turyngia
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.stadtellrich.de | ||
Ellrich to niemieckie miasto na Ziemi z Turyngii , położone na południowym skraju Harz i 13 kilometrów na północ-zachód od Nordhausen . Po raz pierwszy wzmiankowana jest w dokumencie z 874 r., a prawa miejskie otrzymała w 1286 r. Od 30 marca 1994 r. tworzy jedną gminę z miastami Rothesütte, Sülzhayn, Appenrode , Werna, Woffleben, Cleysingen i Gudersleben .
Podczas pogromów w listopadzie 1938 r. spalona została synagoga gminy żydowskiej Judengasse; większość Żydów została deportowana i zamordowana. Od 1988 roku na murze cmentarza przypomina tablicę pamiątkową (wymienioną w 1994 roku).
W czasach nazizmu , również był tam dwóch podobozów w zależności od obozu koncentracyjnego w Mittelbau Dora odległej 20 km od hotelu: Ellrich i Ellrich-Bürgergarten-Juliushütte. Drugi z 8000 więźniów był największym i najbardziej przerażającym z więźniów ze względu na okropne warunki życia.
Obóz koncentracyjny Ellricha
W marcu 1944 roku Hans Kammler otrzymał zadanie pogrzebania przemysłu lotniczego, aby chronić go przed atakami lotniczymi. Stworzył Sonderstab Kammler i osiadł w Bischofferode , u podnóża Himmelbergu. Następnie hitlerowcy sprowadzili na miejsce zatrzymanych, aby rozpoczęli budowę. Wykopią podziemia pod B3, B11, B12 i zbudują zewnętrzną infrastrukturę B13; siła robocza pochodzi z obozu koncentracyjnego Buchenwald . W Dorze nie ma miejsca dla wszystkich. Trzeba wtedy stworzyć nowe obozy, jeden zostanie założony w Harzungen, drugi w Ellrich obok stacji.
Działka ma prawie płaską część, na której znajdowały się budynki zajmowane przez więźniów i esesmanów. Obóz dla więźniów znajduje się w Ellrich, esesmani są w wiosce Juliusshütte. Obóz zorganizowany jest wokół starej nieczynnej fabryki gipsu. W zachodniej części obozu u podnóża wzgórza znajduje się rodzaj bagna. Ostatnim budynkiem wzniesionym w obozie Ellricha jest krematorium na wzgórzu. Nie będzie działać do marca 1945 roku .
Zatrudnienie pod koniec maja 1944 r. liczyło 1696 osób, aw czerwcu wzrosło do 2880 osób . W związku z przemieszczeniem Dory i Harzungen oraz przybyciem do Buchenwaldu licznych konwojów z Francji i Belgii liczebność wojsk wzrosła do 4104 w 6187 lipca w sierpniu i 8189 pod koniec września 1944 roku . Pod koniec stycznia 1945 r . liczba ta wyniesie 6571 na koniec marca, ponownie liczona na ponad 8000 więźniów.
Dzieci z obozu Ellricha
Jean-Pierre Couture zeznaje: „W bloku 5 na parterze bloku 6 każdego wieczoru w kącie dużej sali gromadziło się około dwudziestu dzieci. Dorośli więźniowie zabronili sobie wchodzić na tę przestrzeń… Spali tam mali węgierscy Żydzi w wieku od 11 do 15 lat. Te dzieci pracowały jak dorośli. Do połowy lipca 1944 r. na bagnach pracowało około 200 węgierskich żydowskich dzieci, które zmarły w ciągu trzech dni. "
Pod koniec lutego 1945 r . sytuacja w obozie stała się krytyczna po zbombardowaniu fabryki chleba. Ponadto większość mężczyzn jest ubrana w szmaty. Naziści postanawiają rozebrać wszystkich chorych do naga i oddać ich ubrania „robotnikom”. Postanawiają też zorganizować transport ewakuacyjny z obozu. Tak więc 1602 więźniów wszystkich narodowości trafia do Boelcke Kaserne . 6 marca wyjechało 1184 z tych zatrzymanych. Oni zniknęli; cel tego konwoju jest wciąż nieznany.
Śmiertelność w obozie jest trudna do ustalenia. Do czasu uruchomienia krematorium zmarli wracali do Dory, aby tam poddać się kremacji.
Miejsce to było znane w całych Niemczech, gdy po II wojnie światowej między brytyjską a sowiecką strefą okupacyjną zbudowano jedno z najważniejszych przejazdów kolejowych między Ellrich a Walkenried . Ten fragment istniał do końca NRD .
Miejsce pamięci obozowej
W 2005 roku byli deportowani belgijscy ufundowali pomnik upamiętniający pamięć tego obozu. W kwietniu 2010 roku dzięki darowiznom przekazanym Fundacji Pamięci Deportacji odbyła się inauguracja oznakowania tego miejsca.
Zobacz również
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Fundacja Pamięci Deportacji Komisja Dory Ellrich
- Francuskie Stowarzyszenie Buchewald Dora i Kommandos
- Ewidencja organów :
Uwagi i referencje
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Ellrich ” ( patrz lista autorów ) .
- Andre Sellier, Historia Dory , edycja Discovery
- Serge Miller, Le Laminoir
- Eugène Greff, Od uniwersytetu do obozów koncentracyjnych , Świadectwo w Strasburgu