Kantata BWV 134 Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiß | |
Tytuł francuski | Serce, które wie, że jego Jezus żyje |
---|---|
Liturgia | Wtorek wielkanocny |
Data utworzenia | 1724 |
Oryginalny tekst | |
Tłumaczenie JP. Saucy, notatka po notatce Francuskie tłumaczenie międzyliniowe | |
Personel instrumentalny | |
Soli: Chór T SATB Obój I / II, skrzypce I / II, altówka, basso continuo |
|
Pełny wynik [PDF] Partytura fortepianowa / głosowa [PDF] | |
Ein Herz, das seinen Jesum lebend weiß , ( Serce, które wie, że jego Jezus żyje ) ( BWV 134) to kantata religijna Jana Sebastiana Bacha skomponowana w Lipsku w 1724 roku .
To kantata, napisany na Wielkanoc wtorek, pochodzi z gratulacyjny kantata Die Zeit, Die Tag und Jahre macht (BWV 134a) grał w Köthen na1 st styczeń 1719, to druga książka napisana przez Bacha na Wielkanoc w Lipsku. Dla tego celu liturgicznego dwie inne kantaty przekroczyły próg potomności: BWV 145 i 158. Dyrygował go na11 kwietnia 1723. Na Wielkanoc w 1724 r. Wykonał Christ lag w Todesbanden (Bach) (BWV 4), datowanym na czasy Mühlhausen . Na drugi dzień Wielkanocy Erfreut euch, ihr Herzen (BWV 66), którą wymyślił ze świeckiej serenady Der Himmel dacht auf Anhalts Ruhm und Glück , skomponowanej w Köthen w 1718 roku . W ten sam sposób przygotował kantatę na Nowy Rok 1719 w Köthen Die Zeit, die Tag und Jahre macht (BWV 134a) na trzeci dzień Wielkanocy.
Zalecane czytania na to święto to Dzieje Apostolskie 13: 26–33 i Łukasza 24: 36–47, czyli ponowne pojawienie się Jezusa apostołom w Jerozolimie . Nieznany autor adaptuje dialog dwóch alegorycznych postaci, Czasu i Boskiej Opatrzności , napisany pierwotnie przez Christiana Friedricha Hunolda , jednego z powieściopisarzy swoich czasów. Autor zachowuje w tej kantacie kolejność części, porzucając piątą i szóstą część oryginalnego utworu. Zachowuje ostatni chór na zakończenie, w przeciwieństwie do Erfreut euch, ihr Herzen , gdzie chór został przeniesiony na otwarcie i zastąpiony chorałem . Na partyturę Bach po prostu napisał nowy tekst pod starym.
Bach skomponował trzy nowe recytaty do drugiej wersji i wykonał je 27 marca 1731 roku . Zrewidował całą kantatę, pisząc nową partyturę ze szczegółowymi poprawkami i prawdopodobnie prowadził ją dalej12 kwietnia 1735.
Kantata jest napisana na dwa oboje , dwoje skrzypiec , altówkę , solistów basso continuo , altówkę i tenor oraz chór na cztery głosy.