Eileen Chang

Eileen Chang Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Eileen Chang w Hongkongu w 1954 roku Kluczowe dane
Imię urodzenia Zhang Ying
Narodziny 30 września 1920 r
Szanghai Chiny
Śmierć 8 września 1995(w wieku 74 lat)
Los Angeles, Stany Zjednoczone
Podstawowa działalność pisarz
Autor
Język pisania Chiński, angielski

Eileen Chang lub Zhang Chory ( chiński  :張愛玲 / 张爱玲 ; pinyin  : Zhāng Àilíng  ; Wade  : Chang Ai-ling ), chińsko - amerykańska literatka , pisarka , scenarzystka , tłumaczka , eseistka , urodzona30 września 1920 rw Szanghaju i zmarł dalej8 września 1995w Los Angeles . Jego twórczość w języku chińskim, ciesząca się dużym uznaniem w chińskojęzycznym świecie, była przedmiotem licznych adaptacji (filmów, sztuk teatralnych, seriali itp.) I stała się przyczyną wielu debat i prac badawczych, regularnie wznawianych pośmiertnymi wydaniami. . Dwujęzyczna, zapoczątkowana od najmłodszych lat jako arcydzieła klasycznej literatury chińskiej , Eileen Chang studiowała w angielskiej i amerykańskiej szkole, a karierę kontynuowała zarówno w języku angielskim, jak i chińskim. Od czasu publikacji pierwszych prac w Szanghaju w 1943 r. Cieszyła się dużym i natychmiastowym uznaniem ze względu na jej niezrównany styl, który czerpał zarówno ze stypendium, jak i kultury popularnej, oraz błyskotliwej i niepowtarzalnej osobowości. Poszła na wygnanie na początku 1950 roku w Hong Kongu , a następnie w Stanach Zjednoczonych . Jego praca w języku angielskim, choć dość rozwinięta, nie miała takiego samego odbioru jak w języku chińskim.

Biografia

Dzieciństwo i młodość

Eileen Chang urodziła się w Szanghaju w rodzinie notabli z Hebei w północnych Chinach. Nazwana po urodzeniu 張 煐 ( pinyin  : Zhāng Yīng  ; Wade  : Chang Ying ), jest zapisana do szkoły pod imieniem Eileen (którego chińskie tłumaczenie brzmi Chory). Oprócz dwóch prac napisanych pseudonimami zachowa imię Eileen Chang / 張愛玲. Jego dziadkiem ze strony ojca jest Zhang Peilun, a pradziadek (ojczym poprzedniego) Li Hongzhang. Jego ojciec, syn morfinomańskiej rodziny, dobrze wykształcony, i jego matka, kobieta, która domaga się swojej wolności i często podróżuje do Europy, nie dogadują się i kończą rozwodem. Eileen często mieszka ze swoją ciotką, siostrą jej ojca, która nadal opiekuje się najmłodszym synem, Zhangiem Zijing (張子靜). Po dzieciństwie w tym uprzywilejowanym środowisku, ale rozdartym konfliktami między rodzicami, Eileen Chang została przyjęta w 1939 roku na egzamin wstępny na University of London . Ale wojna idzie na kompromis i wyjeżdża, aby kontynuować studia w Hongkongu , szybko przerwane wojną na Pacyfiku . Nie miała osiemnastu lat, kiedy pisała swoje pierwsze teksty, po angielsku i chińsku, już to zauważyła.

Celebryci: „Szybko, jak najszybciej zrób sobie markę! "

Po powrocie w 1942 roku w okupowanym przez Japończyków Szanghaju rozpoczęła błyskawiczną karierę literacką: powieści i opowiadania, artykuły, eseje i komentarze do dzieł malarskich, kinematograficznych czy literackich, które czasami ilustrowała rysunkami, ukazywały się przyspieszone tempo. To właśnie w magazynach (po chińsku i angielsku) wciąż obecnych w Szanghaju, bo tolerowanych przez projapoński reżim, publikuje. Po swoim związku, w 1945 roku , z Hu Lancheng (胡蘭成), pisarzem zaangażowanym we współpracę z Japończykami i mężem notorycznej niewierności, Eileen Chang przeżyła mroczny okres. Jej teksty są mniej publikowane, nie pisze już z taką samą łatwością. Podczas gdy wojna właśnie zakończyła się zwycięstwem Chin, Eileen jest krytykowana jako żona zdrajcy, zaangażowana w kręgi kolaboracyjne. Jednak po wyjaśnieniu tych oskarżeń i oddzieleniu się od Hu Lanchenga w 1947 roku odzyskała nowy impuls, ponownie opublikowała powieści i uczestniczyła jako scenarzystka w napisaniu kilku filmów.

Wygnanie

Po dojściu do władzy partii komunistycznej w 1949 r. , Po okresie wahań, w 1952 r. Udało jej się wyjechać do Hongkongu, aby wznowić przerwane wojną studia. Przebywała tam przez trzy lata, utrzymując się z tłumaczenia dzieł literackich zleconych przez Służbę Informacyjną Stanów Zjednoczonych i zaczęła pisać powieści opisujące reformę rolną w Chinach w bardzo ciemnym świetle. W związku z tym reżim komunistyczny zakazuje jej publikowania i czytania w Chinach kontynentalnych przez trzy dekady. Jego twórczość jest jednak nadal z pasją śledzona na Tajwanie i w Hongkongu. W 1955 roku wyjechała na stałe do Stanów Zjednoczonych i wkrótce została przyjęta do McDowell Colony  (in) , fundacji pomagającej artystom. W następnym roku wyszła za mąż za Ferdynanda Reyhera, pisarza i scenarzystę, byłego towarzysza podróży 65-letniego Bertolta Brechta , którego poznała w fundacji. Prowadzi różne prace badawcze i pisarskie, w szczególności dla studiów filmowych w Hongkongu. Obywatelstwo amerykańskie uzyskała w 1960 roku . Po śmierci Ferdinanda Reyhera w 1967 roku została zaproszona jako starszy badacz w Centrum Studiów Chińskich na Uniwersytecie w Berkeley , gdzie kontynuowała różne prace (w szczególności książkę o 紅樓夢 Hóng lóu mèng). Ale przede wszystkim stara się upowszechniać własne prace, które niestrudzenie pisze, zmienia i tłumaczy, z angielskiego na chiński i odwrotnie, nigdy tak naprawdę nie przebijając się.

Ostatnie lata

W ostatnim okresie swojego życia stopniowo wycofuje się w samotność. Zmarła z powodu zatrzymania krążenia dnia8 września 1995, samotnie w swoim mieszkaniu w Los Angeles, gdzie przeprowadziła się w 1972 roku . Po śmierci jego wykonawców Stephena Soonga (宋淇) i jego żony Mae Fong Soong (宋 鄺 文 美), którzy byli bardzo wiernymi przyjaciółmi od czasu jego drugiego pobytu w Hongkongu, to ich syn Roland Soong (宋 以 朗) która odziedziczyła to zadanie i komu należy się decyzja o redagowaniu kilku tekstów, których Eileen Chang nie mogła lub nie chciała upublicznić za swojego życia.

Grafika

Prace Eileen Chang mogą być przedmiotem bardzo wyraźnej periodyzacji, ale dystrybucje są czasami trudne z powodu tekstów poprawianych przez autora przez bardzo długi czas i publikowanych (lub ponownie publikowanych) późno.

Eileen Chang jest autorką nowego Lust, Caution, pochodzącego z filmu o tej samej nazwie autorstwa Ang Lee .

Utwory przetłumaczone na język francuski

Bibliografia

  1. Por. 余 斌 ， 张爱玲 传 ， 广西 师范大学 出版社 (Yu Bin, Biography of Eileen Chang, Guangxi Shifan daxue red.) ， Guilin, 2001 ， s.39. (Uwaga: odniesienia do książek wydanych w Chinach są tu wymienione przy użyciu uproszczonych znaków, w przeciwieństwie do książek wydanych na Tajwanie).
  2. Por. 張愛玲 ， 《私語》 w 流言 ， 張愛玲 全集 ， 3 ， 皇冠 出版社 ， 台北 (Eileen Chang, „Siyu”, w Liuyan, wszystkie prace Eileen Chang, wyd. Koronne, Taipei) ， 1991 ， str. 159 ( „Murmure” w tłumaczeniu na język francuski).
  3. Cf 伊 北 ， 蚤 满 的 花炮 - ​​張愛玲 后 半生 ， 广西 师范大学 出版社 (Yi Bei, Uroczysty strój zjedzony przez mole - Eileen Chang w latach wygnania, Guangxi Shifan daxue ed.), Guilin, 2014
  4. "出名 要 趁早" chūmíng yào chén zăo , por. Przedmowa do zbioru 傳奇.
  5. Por. Le Chant du riz qui leve , w tłumaczeniu na język francuski.
  6. Yinde Zhang, Historia literatury chińskiej , „Literatura pięciu kontynentów”, elipsy, 2004.

Bibliografia

Tezy

Artykuły

Linki zewnętrzne