Edafozaur

Edafozaur Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Rysunek Edafozaura boanerges . Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Sub-embr. Kręgowce
Super klasa Tetrapoda
Klasa Synapsida
Klad Eupelikozaura
Klad Haptodontiformes
Klad Sphenacomorpha
Rodzina †  Edaphosauridae

Uprzejmy

†  Edaphosaurus
Cope , 1882

Gatunki niższej rangi

Synonimy

Edaphosaurus (ze starożytnej greckiej εδαφος / edaphos „sol” i σαυρος / sauros „jaszczurka”) to wymarły rodzaj dużych synapsydów roślinożernych należących do kladu eupelikozaurów , żyjących pod sam koniec karbonu aż do połowy permu , było to 303,4 do 272,5 miliona lat temu w dzisiejszej Europie i Ameryce Północnej , które kiedyś były zjednoczone i utworzyły superkontynent znany jako Pangaea .

Anatomia i fizjologia

Ten duży synapsyd mierzył, w zależności od gatunku, od około 0,5 metra do 3 metrów długości, przy szacunkowej wadze 300 kg. Podobnie jak Dimetrodon , edafozaur miał skórę grzbietową i unaczynioną „woalkę”, która niewątpliwie służyła do regulacji jego temperatury (wchłaniania lub odprowadzania ciepła, w zależności od potrzeb). Obecnie edafozaur jest jednym z najstarszych znanych czworonogów roślinożernych , ale nie miał sprawnego układu pokarmowego. Rzeczywiście, aby tak się stało, wewnętrzna temperatura ciała musi być stosunkowo wysoka (jak u zwierząt endotermicznych ): żagiel powinien umożliwiać pokonanie tej wady poprzez sztuczne podnoszenie temperatury ciała zwierzęcia.

Zasłony u sphenakodonty (których częścią jest Dimetrodon ) i edafozaura są łatwe do rozróżnienia: w pierwszym przypadku kolce nerwowe są proste, podczas gdy w drugim występują procesy boczne.

Rozkłady stratygraficzne i geograficzne

Rodzaj Edaphosaurus został znaleziony obficie w osadach północnoamerykańskich, ale także w Europie, od górnego karbonu do dolnego permu . W caséidés zajmie ekologiczną niszę édaphosauridés po ich zniknięciu pod koniec permu niższe.

Galeria

Bibliografia

  1. Leksykon grecko-angielski dla średniozaawansowanych. Oxford. Clarendon Press. 1889. "ἔδαφος [edaphos] ... 2. Parter, chodnik ..." [1]
  2. [2]
  3. „  Edaphosaurus  ” , w Paleos (dostęp 22 maja 2015 )