pustynia Atacama

Atacama Desert
Terrestrial Ecoregion - kod NT1303 Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Pustynia Atakama, u stóp wulkanu Licancabur Klasyfikacja
Ekozon  : Neotropowy
Biom  : Pustynie i krzewy kseryczne
Globalny 200  : Pustynie Atacama i Sechura
Geografia i klimat
Powierzchnia: 104903  km 2
Kluczowe dane
min. max.
Wysokość : 0  m 4678  m
Temperatura: 2  ° C 22  ° C
Opad atmosferyczny: 0  mm 39  mm
Ekologia
Gatunki roślin  : 800
Ptaki  : 97
Ssaki  : 22
Squamates  : 2
Gatunki endemiczne  : 3
Ochrona
Stan  : Wrażliwy
Obszary chronione  : 1,1%
Antropizacja  : 0,2%
Zagrożone gatunki  : 16
Zasoby internetowe: Witryna WWF

Lokalizacja

pustynia Atacama
Lokalizacja
Kraj Chile
Informacje kontaktowe 24 ° 30 ′ na południe, 69 ° 15 ′ na zachód
Wysokość
Różnorodny
Zasoby naturalne Miedź , żelazo , lit
Geolokalizacja na mapie: Chile
(Zobacz sytuację na mapie: Chile) Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Ameryka Południowa
(Zobacz sytuację na mapie: Ameryka Południowa) Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Ameryka
(Zobacz sytuację na mapie: Ameryka) Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Świat
(Zobacz sytuację na mapie: Świat) Lokalizacja

Atakama jest hyperarid regionu z Ameryki Południowej znajduje się pomiędzy Południowym Pacyfiku i centralnej wulkanicznego strefy Andów , w północnej części Chile i skrajnej południowym Peru . Atacama jest jednym z najbardziej suchych regionów na Ziemi . Rzeczywiście, niektóre obszary mogą być całkowicie pozbawione opadów atmosferycznych przez ponad 50 lat. Jest to pustynia schronienia wciśnięta między oceaniczny rów Atakamy a kordylierę Andów . Znajduje się na północy kraju i obejmuje region Arica i Parinacota , region Tarapacá , region Antofagasta i północną część regionu Atacama . Atacama Desert tworzą ekoregionie naziemnej zdefiniowany przez World Wide Fund for Nature (WWF), który należy do biome z xeric shrublands i desery z neotropical ecozone . Obejmuje miasta Antofagasta , Calama , Arica , Iquique i Copiapó, które mają ponad 100 000 mieszkańców.

Kraj Aymara , Atacama oferuje linię wulkaniczną, wyznaczającą granicę między Chile , Boliwią i Argentyną . Ta naturalna bariera składa się z aktywnych wulkanów graniczących z 6000 metrów, otoczonych turkusowymi lagunami, gejzerami i głębokimi dolinami. Pustynia Atakama słynie z gwieździstych nocy ze względu na swoje położenie w strefie międzytropikowej, łączącej ekstremalne susze, wysokość nad poziomem morza i bardzo małe zanieczyszczenie światłem. Kilka międzynarodowych obserwatoriów astronomicznych zadomowiło się w ten sposób na tej „pozaziemskiej” pustyni, gdzie NASA testowała małe pojazdy przed wyruszeniem na badanie Marsa . Czterokołowy robot o nazwie Zoë (en) znalazł kolonie bakterii i porostów w dwóch oddzielnych miejscach na tej pustyni, która mimo to ma najniższą gęstość aktywności organicznej na Ziemi.  

Pogoda

Chociaż znajduje się na wybrzeżu Pacyfiku, jest to najgorętsza sucha pustynia na świecie. Kaktusy i inne rośliny pochłaniają wilgoć z mgł oceanicznych. Kilka roztoczy solankowych (małe skorupiaki) przeżywa w słonych jeziorach, które często są suche, ale podczas burz są zalewane. Pustynia Atakama jest uznawana za najbardziej suchą pustynię niepolarną na świecie ( za najbardziej suche miejsce uznaje się McMurdo Dry Valleys na Antarktydzie), chociaż części Sahary, w tym południowy Egipt i południowa Libia, otrzymują opady porównywalne z opadami Pustynia Atacama. Uważa się, że jest domem dla miejsc o najmniejszych opadach deszczu na świecie, ale w Arica odnotowano tylko 0,8  mm deszczu . Ogólny klimat to klimat subtropikalny , gorąca pustynia, ale osłabiana przez stosunkowo dużą wysokość nad poziomem morza i charakteryzującą się dużymi dziennymi amplitudami temperatur. Podczas gdy większość pustyń ma zaledwie kilka tysięcy lat ( na przykład Sahara była zielona 5000 lat temu), szacuje się, że Atacama była sucha przez co najmniej siedem milionów lat, czyli dwadzieścia.

Klimat ten charakteryzuje się wyjątkowo niskimi opadami lub ich brakiem przez cały rok, ale także niezwykłą długością nasłonecznienia . Na środku pustyni niebo jest często całkowicie czyste i wyjątkowo przejrzyste, co przyciąga astronomów, którzy przyjeżdżają tu podziwiać gwiazdy. Jednak w miastach na pustyni, takich jak Arica , nasłonecznienie jest bardzo średnie ze względu na grubą warstwę niskiej chmury zwanej camanchaca, która utrzymuje się przez cały rok.

Ekstremalna suchość pustyni Atakama jest spowodowana trzema przyczynami, z których jedną jest subtropikalny grzbiet, a dokładniej wyżu Wyspy Wielkanocnej, zwany również wyżu na Południowym Pacyfiku, który jest półtrwałym wyżu podzwrotnikowym, dużą strefą wysokiego ciśnienia mającą definicja opadającego i utrzymującego się suchego powietrza, które unicestwia rozwój chmur i opadów atmosferycznych. Efekt ten wzmacnia prąd Humboldta , zimny prąd pochodzący bezpośrednio z regionów polarnych, który znacznie odświeża klimat Chile i Peru. Jego wpływ nie kończy się na tym, ponieważ ten zimny prąd, który płynie wzdłuż chilijskiego wybrzeża, chłodzi również pierwotnie ciepłe morskie powietrze, a tym samym zapobiega wzrostowi tego powietrza i tworzeniu się opadów (chociaż niektóre niskie chmury, w tym morskie chmury stratocumulus i mgła). Istotne reliefy i rozległe pasma górskie, takie jak Kordyliera Andów, mają również wpływ, wytwarzając pluwiometryczny efekt cienia , który zatrzymuje chmury i opady, które przynoszą przeważające wiatry wschodnie ( pasaty pochodzące z Amazonii i Oceanu Atlantyckiego ). Te trzy zjawiska razem gwarantują suchą i słoneczną pogodę i wyjaśniają, dlaczego pustynia Atakama jest wyjątkowo sucha.

W rezultacie wilgotność względna pustyni Atakama jest wyjątkowo niska, często oscylując między 5 a 10% w środku pustyni, w najbardziej suchych obszarach. Jednak wzdłuż wybrzeża Chile i Pacyfiku może wzrosnąć do 75%, zwłaszcza gdy występuje kamanchaca .

Nad morzem prawie nie ma wahań temperatury między latem (pora gorąca) a zimą (pora zimna) ze względu na wpływ prądu Humboldta . Na przykład, Antofagasta średnia temperatura gorących miesięcy wynosi 21,7  ° C i najzimniejszym jest 16,7  ° C . Wynika to z obecności przybrzeżnych chmur stratus . Jednakże, w głębi lądu, wahania temperatury są bardziej istotne, ponieważ, w Vallenar gdzie średnia temperatura najcieplejszego miesiąca (styczeń) wynosi 20  ° C , przy najzimniejsze miesiące wynosi 10  ° C . W przypadku Canchones, położonych w dorzeczu na wysokości 1050  m , dobowe wahania temperatury są ekstremalne; nawet w środku lata zamarza rano. Tak więc, miesięczna średnia maksymalna wynosi 32  ° C , a minimalna średnia stycznia to 0  ° C .

Obserwatoria astronomiczne

Ze względu na swoje położenie geograficzne pustynia Atakama jest wyjątkowym miejscem do obserwacji nieba ze względu na połączenie ekstremalnej suchości tego miejsca, wysokości i bardzo niskiego zanieczyszczenia światłem . W ten sposób znajduje się tam z jednej strony na południu, w pobliżu La Serena, kilka obserwatoriów astronomicznych  :

az drugiej strony na północy, w pobliżu Antofagasty  :

Historia

Rywalizacja o Atakamę, a zwłaszcza o terytorium Charcas , wytworzyła się między z jednej strony wspieranym przez Wielką Brytanię Chile , częściowo realizującym interesy wielkich mocarstw europejskich, z drugiej zaś republikami Peru i Boliwii zjednoczonymi traktatem obronnym. na początku jest przyczyną wojny na Pacyfiku , wciąż nazywanej wojną saletry lub azotanu, która trwała od 1879 do 1884 roku. Wojna na pustyni w 1880 roku przyniosła wojsko chilijskie, a armię boliwijską, z niepewnymi bitwami Pisagua , Tacna , Tarapaca i Arica . Zdobycie Morro de Arica przynosi ostateczne zwycięstwo Chile i gwałtowne wycofanie się Boliwii.

Gospodarka

Wydobycie minerałów

Pustynia Atakama jest bogata w minerały, w tym miedź ( kopalnia Spence ) oraz żelazo , złoto i srebro . Antofagasta był XIX th  century jako port guano i saletry , źródła ekstrakcji azotany zasadnicze znaczenie dla przemysłu chemicznego , zwłaszcza nawozów sztucznych , w proszku i wybuchowych Oczywiście przed wynalezieniem procesu Habera Bosch . Osadowi na tym nieprzyjaznym regionie sprzyjała działalność górnicza, która w przypadku ważnych źródeł azotanów miała charakter wysoce strategiczny.

Turystyka

Ekstremalny charakter pustyni, krajobrazy, obecność kordyliery Andów , wulkany, gejzery, kultura Atacameños , nocne niebo, a także stanowiska archeologiczne przyciągają wielu turystów.

Energia

Wyjątkowe nasłonecznienie pustyni przyciąga producentów energii słonecznej . W 2016 roku EDF otworzył tam swoją największą elektrownię fotowoltaiczną „Bolero” o mocy 146  MW .

Ekologia

Ekoregion

Atacama Desert tworzą ekoregionie naziemnej zdefiniowany przez World Wide Fund for Nature (WWF), który należy do biome z xeric shrublands i desery z neotropical ecozone .

Drogi i działalność wydobywcza mają wpływ na równowagę regionu. Do północnej części dotarliśmy dzięki nadmiernemu wypasowi inwentarza żywego, wycince na opał i zbieraniu rzadkich roślin do celów komercyjnych. Pustynia ma trzy obszary chronione  : Pan National Park Azucar (438  km 2 ), Narodowy Rezerwat La Chimba  (w głębi ) (30  km 2 ) i Narodowy Rezerwat Pampa del Tamarugal  (en) (1 023  km 2 ).

Flora i fauna

Pustynia Atakama charakteryzuje się wysokim poziomem endemizmu roślinnego i wyróżnia się przystosowaniem niektórych gatunków do przetrwania w warunkach, które należą do najtrudniejszych na planecie.

Flora

Pustynia składa się z kilku odrębnych systemów roślinności. Wzdłuż wybrzeża, gdy odosobnione góry spotykają się z chmurami, tworzy się obszar mgły z warstwą stratusa skoncentrowaną na zboczach wzgórz, zjawisko zwane camanchaca. Wynikająca z tego wilgotność umożliwia rozwój zbiorowisk roślinnych zwanych „  lomas  ” („pagórki”), zbudowanych z roślin jednorocznych i krzewów zdrewniałych . Zawierają one około 550 gatunków z roślinami naczyniowymi podzielono na 225 rodzajów i 80 rodzin , najbardziej reprezentowali astrowatych , Nolanaceae , Cactaceae , Boraginaceae i Apiaceae . W regionie występują trzy endemiczne kaktusy : Eulychnia iquiquensis (es) , Eriosyce sp. i Copiapoa sp. .  

Dzikiej przyrody

Niewiele zwierząt jest przystosowanych do ekstremalnie suchych warunków klimatycznych regionu. Obecność niektórych roślin zielnych i porostów pozwala na przeżycie kilku owadów i skorpionów , będących ofiarami jaszczurek z rodzaju Tropidurus i niektórych Geosittes . Niektóre pajęczaki , takie jak Nerudia atacama lub Chileotrecha atacamensis , są endemiczne dla tej pustyni. Wśród ssaków okresowo spotykamy mysz ( Phyllotis darwini  (en) ) i lisa ( Pseudalopex griseus ). Lomas mają dzikich nieco większy i gospodarza zawierającej kilka ptaków, takich jak Filander kołnierzem Sparrow The czarny Grassquit Kolibry Arica The Géositte gruba typowe The Earthcreeper biały Nur The Spinetail kaktus The jednolity Xénospingue i Conirostre z tamarugos .

W 2003 roku w pobliżu kościoła odkryto zmumifikowane szczątki sześciocalowego humanoida. Stworzenie, nazwane Ata, po raz pierwszy przedstawione jako istota pozaziemska, zostało poddane analizom, w szczególności genetycznym, które ustaliły, że rzeczywiście jest to człowiek.

Rozgłos i kultura

Muzyka

Literatura

Kino

Klip wideo

Gry wideo

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. W rzeczywistości najbardziej suchym regionem na świecie jest region McMurdo Dry Valley .

Bibliografia

  1. (w) DM Olson , E. Dinerstein , ED Wikramanayake , ND Burgess , GVN Powell , EC Underwood , JA D'Amico , I. Itoua ET Strand , JC Morrison , CJ Loucks , TF Allnutt , TH Ricketts , Y. Kura , JF Lamoreux , WW Wettengel , P. Hedao i KR Kassem , „  Terrestrial Ecoregions of the World: A New Map of Life on Earth  ” , BioScience , vol.  51 N O  112001, s.  935-938.
  2. (w) DM Olson , E. Dinerstein , R. Abell , T. Allnutt , C. Carpenter , L. McClenachan J. D'Amico , P. Hurley , K. Kassem , H. Strand , Mr Taye i M. Thieme , The Global 200: A reprezentatywne podejście do ochrony charakterystycznych ekoregionów Ziemi , Waszyngton, DC, Conservation Science Program, World Wildlife Fund-US,2000( czytaj online )
  3. (en) World Wildlife Fund , „  naziemnej Ekoregiony of World Bazy globalnego zbioru danych  ” na http://worldwildlife.org (dostęp 29 września 2012 ) . Alternatywnie dostępne na: Loyola RD, Oliveira-Santos LGR, Almeida-Neto M, Nogueira DM, Kubota U, et al., „  Integrating Economic Costs and Biological Traits into Global Conservation Priorities for Carnivores  ” , PLoS ONE,2009(dostęp 20 października 2012 ) , Tabela S1. Dane dotyczące temperatury i opadów to minimalne i maksymalne średnie miesięczne.
  4. (w) G. Kier , J. Mutke E. Dinerstein , TH Ricketts , W. Küper , H. Kreft i W. Barthlott , "  Globalne wzorce różnorodności roślin i wiedzy florystycznej  " , Journal of Biogeography , tom.  32,2005, s.  1107–1116 ( DOI  10.1111 / j.1365-2699.2005.01272.x , czytaj online ), dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .
  5. (en) World Wildlife Fund , „  WildFinder: Online database of species distribution  ” ,styczeń 2006, dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .
  6. (en) JM Hoekstra , JL Molnar , M. Jennings , C. Revenga , MD Spalding , TM Boucher , JC Robertson , TJ Heibel i K. Ellison , The Atlas of Global Conservation: Changes, Challenges, and Opportunities to Make a Difference , Berkeley, University of California Press ,2010( czytaj online ), dane i mapa dostępne w Atlas of Global Conservation .
  7. Clow, GD, McKay, CP, Simmons Jr, GM i Wharton Jr, RA , „  Climatological observations and predicted sublimation rate at Lake Hoare, Antarctica  ”, Journal of Climate , vol.  1, N O  7,1988, s.  715–728 ( DOI  10.1175 / 1520-0442 (1988) 001 <0715: COAPSR> 2.0.CO; 2 )
  8. Doran, PT, McKay, CP, Clow, GD, Dana, GL, Fountain, AG, Nylen, T. i Lyons, WB , „  Valley Floor Climate Observations from the McMurdo Dry Valleys  ”, Journal of Geophysical Research : Atmospheres , vol.  107 (D24),2002, ACL - 13
  9. Porazinska, DL, Fountain, AG, Nylen, TH, Tranter, M., Virginia, RA i Wall, DH , „  V The biodiversity and biogeochemistry of cryoconite holes from McMurdo Dry Valley glaciers, Antarctica  ”, Antarctica. Arctic, Antarctic, and Alpine Research , vol.  36, n o  1,2004, s.  84–91 ( DOI  10.1657 / 1523-0430 (2004) 036 [0084: TBABOC] 2.0.CO; 2 , czytaj online )
  10. Nasza planeta, „  10 najbardziej suchych miejsc na Ziemi  ” ,9 listopada 2015
  11. (pl) Mary Caperton Morton, „  Najstarszy meteoryt znaleziony w kolekcji Najstarsza pustynia świata  ” , Eos , vol.  100,14 czerwca 2019 r( DOI  10.1029 / 2019EO126295 ).
  12. Desert Weather , s.  119
  13. Desert Weather , s.  121
  14. Pogoda na pustyni , str.  122
  15. „  Aktualizacja ALMA w celu odwzorowania horyzontów zdarzeń supermasywnych czarnych dziur  ”, ogłoszenie ESO ,4 czerwca 2014( czytaj online , sprawdzono 10 czerwca 2014 )
  16. W Chile, pustynna wersja szykowna Atacama , Le Figaro ,02 stycznia 2015.
  17. Pierre Le Hir, „  Na pustyni Atacama, pęd ku energii słonecznej  ” , na Lemonde.fr ,20 grudnia 2016 r(dostęp 20 grudnia 2016 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne