Copiapó
| Miasto i miasto Copiapó w Chile | |||
 Heraldyka |
Flaga |
||
| |||
| Administracja | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | Chile | ||
| Region | Region Atacama | ||
| Województwo | Prowincja Copiapó | ||
| Burmistrz | Maglio Cicardini | ||
| Kod pocztowy | 1530000 | ||
| Kod telefoniczny | +56 52 | ||
| Demografia | |||
| Miły | Copiapino / a | ||
| Populacja | 158,261 mieszk . ( 2012 ) | ||
| Gęstość | 9,5 mieszk./km 2 | ||
| Geografia | |||
| Informacje kontaktowe | 27 ° 13 ′ 26 ″ na południe, 70 ° 11 ′ 07 ″ na zachód | ||
| Powierzchnia | 1668100 ha = 16681 km 2 | ||
| Różnorodny | |||
| Fundacja | 8 grudnia 1744 | ||
| Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Chile
| |||
| Znajomości | |||
| Stronie internetowej | www.copiapo.cl | ||
Copiapó to miasto i gmina górnicza w Chile, położona na pustyni Atakama . Jest stolicą Regionu Trzeciego, czyli regionu Atacama . Miasto Copiapó jest otoczone poprzeczną doliną kraju, utworzoną przez Río Copiapó .
Geografia
Gmina Copiapo położona jest w środku pustyni Atacama w północnym Chile, 678 km w linii prostej na północ od stolicy kraju, Santiago . Jej powierzchnia wynosząca 16 681 km 2 , czyli trzykrotność powierzchni departamentu francuskiego, czyni ją trzecią co do wielkości gminą w Chile. Rozciąga się od Oceanu Spokojnego po Andy Cordillera i granicę z Argentyną. Na jego terytorium przy granicy z Argentyną znajduje się szereg wulkanów ze szczególnie wysokimi szczytami, z których niektóre są aktywne: Los Patos (6239 m), Nevado de Incahuasi (6621 m) Nevado Ojos del Salado (6893 m) Nevado Tres Cruces (6749 m). Są też jeziora wyjątkowo zasolone, takie jak Laguna Verde , Laguna Santa Rosa , Salar de Maricunga . Gmina jest nawadniana przez Río Copiapó, zasilany przez topniejący śnieg Andów Cordillera . Główne miasto znajduje się w oazie na biegu tej rzeki.
Miasto Copiapo
Obszar miejski aglomeracji Copiapó jest dość wydłużony, ponieważ od północy ogranicza go Kordyliera, a od południa samą rzekę.
Historia
Miasto Copiapó zostało oficjalnie założone 8 grudnia 1744 roku przez gubernatora José Manso de Velasco pod nazwą San Francisco de la Selva de Copiapó (św. Hiszpanie w Chile, kiedy to było częścią Imperium Inków . Miasto nosiło wówczas nazwę Copayapu , co można przetłumaczyć jako „złoty lis” lub „turkusowe źródło”. Kiedy Diego de Almagro odkrył Chile w 1536 roku, dokonał tego, przejeżdżając przez Andy przez uskok Paipote , pośrodku doliny Copiapó. W 2010 r. Wypadek w kopalni o międzynarodowych skutkach spowodował, że 33 górników utknęło pod ziemią na 69 dni.
Pogoda
Klimat w mieście Copiapo to zimny typ pustynny (BWk w klasyfikacji Köppena ) ze średnią temperaturą 15,2 ° C i praktycznie zerowymi opadami (15 mm rocznie). Ważna jest amplituda termiczna między dniem a nocą.
| Miesiąc | Sty | Lut. | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | Wrz. | Paź. | Lis. | Grudzień | rok |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Średnia temperatura (° C) | 19.6 | 19.4 | 17.9 | 15.4 | 13.2 | 11.4 | 11.3 | 12 | 13.2 | 14.8 | 16.4 | 18.3 | 15.2 |
| Opad ( mm ) | 0 | 0 | 1.1 | 0,2 | 0,4 | 1.1 | 6.5 | 2 | 0,2 | 0.5 | 0 | 0 | 12 |
Demografia
W 2012 roku gmina liczyła 158 261 mieszkańców. Powierzchnia gminy wynosi 16 681 km 2 (gęstość 9 mieszkańców / km 2 ).
Gospodarka
Okolice Copiapó są bardzo bogate w minerały, ale mają również bardzo rozwinięte rolnictwo, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technik nawadniania (np. Kroplówka). Jeden z najbardziej suchych obszarów na świecie produkuje zatem jedne z najlepszych winogron na świecie, których atrakcyjność zwiększa wczesne zbiory wiosną i latem.
Udogodnienia i usługi
Copiapó posiada lotnisko ( kod IATA : CPO).
Kultura i dziedzictwo
- Kościół Belén został zbudowany przez jezuitów, gdy Chile było hiszpańską kolonią i został odrestaurowany przez rodzinę Villalobos w 1856 roku, który używał go jako prywatnej kaplicy. Meble i posągi pochodzą z Francji .
- Katedra Notre-Dame-du-Rosaire, siedziba diecezji Copiapó , znajduje się na Place Copiapó. Został zbudowany w latach 1840-1851 w angielskim stylu neoklasycystycznym. Jest zbudowany z drewna i ma podwójną ścianę o szerokości 1,30 cm. Jego fasadę zdobią kolumny i wieńczy kwadratowa wieża z trzema poziomami wspartymi na kolumnach. Wnętrze oraz ołtarz główny zdobi rzeźbione srebro. obraz na ołtarzu głównym autorstwa Włocha G. Fioriniego. Znajdują się tam nagrobki wybitnych obywateli. Budynek został uznany za pomnik narodowy.
- Plac Prat (Plaza Prat) to plac starego miasta. pośrodku zdobi ją marmurowy posąg faktury francuskiej, alegoria kopalni, która jest główną działalnością regionu. W czterech rogach znajdują się posągi symbolizujące cztery pory roku.
- Stacja kolejowa została zbudowana w drewnie w 1854 roku . Są biura, poczekalnia i zadaszone perony. Został odrestaurowany w 1982 roku i mieści muzeum, w którym znajdują się zdjęcia pierwszego pociągu w Ameryce Południowej, który łączył Copiapó z miastem Caldera . Stacja stała się narodowym zabytkiem Chile.
Galeria
-
Ratusz Copiapó.
-
Dom Kultury w Copiapó.
-
Katedra w Copiapó.
Osoby urodzone w Copiapó
- Emil Bahlsen (1862-1919), niemiecki inżynier.
- Daniella Cicardini (1987-), biolog morski i polityk.
Uwagi i odniesienia
- (Es) Subsecretaría de Desarrollo Regional y Administrativo, „ Gobierno Regional de Los Lagos› Provincia del Llanquihue> Calbuco ” , na Gobierno de Chile (dostęp 16 kwietnia 2017 )
- (es) David Bravo, Osvaldo Larrañaga, Isabel Millán, Magda Ruiz, Felipe Zamorano, „ Anexos al Informe Final Comisión Externa Revisora del CENSO 2012 ” , Instituto Nacional de Estadísticas ,Sierpień 2013