Dechrystianizacja (społeczeństwo)

De-chrystianizacja jest ruch oderwania od wiary i praktyk religijnych chrześcijańskiej . Termin ten, dotyczący wszystkich wyznań chrześcijańskich, został po raz pierwszy użyty przez prałata Dupanloupa w latach czterdziestych XIX wieku . Stosowane od XIX -tego  wieku jako część katolicyzm dominujący, możemy spojrzeć na początki Oświecenia .

Opis zjawiska

Pod zjawiskiem określanym jako „dechrystianizacja” możemy wyróżnić pięć rodzajów recesji:

Ta recesja praktyki odnotowano w Paryżu i na przedmieściach w środku XIX e  wieku przez wikariusza Meignan, wysłany na misję obserwacji w parafiach przez arcybiskupa Paryża Georges Darboy .

Planowana dechrystianizacja

Dechrystianizacja jest czasami spontaniczna, ale może być wynikiem ruchu politycznego lub rządu, który walczy z religiami w ogóle lub religiami chrześcijańskimi w szczególności (Francja, komunistyczna Rosja , Chiny , Japonia , Meksyk).

Polityka lub ruchy dechrystianizacyjne często były okazją do przemocy wobec duchowieństwa lub chrześcijan i niszczenia wielu dzieł sztuki, czego pierwszym przykładem była rewolucja francuska .

Obecnie kilka rządów na świecie prowadzi aktywną politykę walki z chrześcijaństwem , konfiskując ziemię chrześcijanom lub zakazując utrzymania kościołów lub kształcenia księży.

Niektóre religie lub ideologie aktywnie wspierają politykę dechrystianizacji. Ideologia marksistowska argumentująca, że ​​religia jest narzędziem ucisku klasy proletariackiej przez burżuazję, jest główną ideologią znaną z aktywnego prowadzenia polityki dechrystianizacji. Libertarianin prądy koniec XX th  wieku, którzy twierdzą, że religia jest jarzmo przeciwnych liberalizacji obyczajów i wspierać chrystianizacji. Wreszcie, nurt feministyczny postrzega religię chrześcijańską jako narzędzie patriarchatu używane do utrzymania dominacji mężczyzn nad kobietami i dlatego wyzwolenie kobiet odbywa się poprzez aktywną politykę dechrystianizacji.

Na innej notatki, status dhimmi o religii muzułmańskiej jest postrzegane jako narzędzie do długoterminowego dechrystianizacji społeczeństwa.


Uwagi i referencje

  1. Michel Vovelle , „Dechristianisation” , w: Albert Soboul , Jean-René Suratteau i François Gendron (red.), Historical Dictionary of the French Revolution , Paris, University Press of France ,1989, XLVII -1132  s. ( ISBN  2-13-042522-4 ) , s.  327.
  2. Henri Desroche, dechrystianizacja artykułu w Encyclopedia universalis , 2000
  3. Sylvette Denèfle, Tożsamości i gospodarki regionalne , L'Harmattan,1992, s.  58.
  4. Jacques-Olivier Boudon, „  Stan zakonny diecezji paryskiej w połowie XIX wieku. Refleksje Wikariusza Generalnego Meignan  ” , o historii, ekonomii i społeczeństwie ,1998(dostęp 26 grudnia 2018 )

W formie z 28 października 2008 r. artykuł ten jest adaptacją artykułu o dechrystianizacji ze starej witryny wikikto.eu pod GFDL.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Bibliografia