Dunedaini Północy , zwanych również Rangers ( Rangers w języku angielskim, Biegaczy w nowym tłumaczeniu), stanowią ludzie z legendą z brytyjskiego pisarza J. RR Tolkiena .
Dúnedainowie Północy to potomkowie Numenorejczyków, którzy osiedlili się w królestwie Arnor , założonym przez Elendila . Ich liczba spadła w całej Trzeciej Erze w wyniku wewnętrznych waśni i ataków Czarownic Króla Angmaru . Po roku 1974 pokonani Dúnedainowie stali się wędrownym i tajemniczym ludem. Ale nadal bronią Eriadoru przed złymi stworzeniami, takimi jak Orki i Trolle z Mglistych Gór . Mieszkańcy hrabstwa i kraju Brie ignorują jednak wszystkie swoje osiągnięcia. Prosper Poiredebeurré , karczmarz Brie, opisuje ich jako „ wędrowców ” i podejrzliwie odmawia wpuszczenia Aragorna do pokoju Froda .
Gandalf jest jednym z nielicznych, którzy znają swoją prawdziwą naturę wraz z Elrondem , który wychowuje synów ich wodzów w Rivendell . Przechowywane są tam skarby starego królestwa: Pierścień Barahira , fragmenty Narsil , Elendilmir i Berło Annúminas . Synowie Elronda, Elladan i Elrohir , często jeżdżą obok nich.
Oddział trzydziestu Dúnedainów bierze udział w Wojnie o Pierścień . Nazywana „Kompanią Szarą” jest prowadzona przez Halbarada i synów Elronda. Dołącza do Aragorna w brodach Iseny i przekracza z nim Ścieżki Umarłych, aby walczyć w południowym Gondorze, a także w bitwie na polach Pelennoru - gdzie Halbarad zostaje zabity - i bitwie pod Czarną Bramą .
Dúnedainowie z północy są wyposażeni we włócznie, łuki i miecze. Ubrani są w ciemnoszare płaszcze i kaptury zakrywające hełmy.
Nazwy zaczerpnięto z dodatku A do „ Władcy Pierścieni” , podobnie jak daty „panowania”. Daty urodzenia zaczerpnięto z The Peoples of Middle-earth , s. 196 .