Prawo Imperium Osmańskiego był pierwszy szariatu , ale w końcu XIX th wieku , reformy zwane tanzimat mają hartowane ten ostatni, zmniejszania nierówności systemu millets i poprawy stanu Dhimmi dając nie - muzułmanom statusu osobistego , które nie narzuca im już pewnej wizji prawa muzułmańskiego . Ta ostatnia była interpretowana jeszcze przed reformami, zwłaszcza według szkoły Hanafi , stosunkowo umiarkowanie i dlatego reformy zostały dość dobrze przyjęte.
Wysiłki zmierzające do unowocześnienia systemu prawnego znalazły wyraz w przygotowaniu projektu Medjelle w latach 1869-1876 przez komisję pod przewodnictwem Ahmeta Cevdeta Paszy (en) oraz w ogłoszeniu Konstytucji Osmańskiej z 1876 r. ustanawiającej monarchię konstytucyjną . Kodeks rodzinny został ogłoszony w 1917 roku , na rok przed klęską Imperium w pierwszej wojnie światowej .
W osmańskiego organizacji administracyjnej The caza była jednostka administracyjna Trzeci poziom: to był podział na Sandjaku i generalnie grupowane miasto i okoliczne wsie. Caza podlegał jurysdykcji muzułmańskiego sunnickiego sędziego: cadi zasiadającego w sądzie ( Makheme ) i zarządzanego przez kajmakam . Republika Turecka zachował termin ale zastąpił go w 1924 roku przez który od ilçe .
W XV -go wieku , Sułtan Mehmed II był pierwszym, który narusza szariatu w udzielaniu wolności religii , a przede wszystkim do równego dostępu do urzędów publicznych. Przywilej ten zostanie potwierdzony rozporządzeniem Hatti hamayouni of18 lutego 1856, część procesu Tanzimat . To samo rozporządzenie powierza Medjelle zadanie opracowania kwestii stanu osobowego , przy czym reszta prawa cywilnego i handlowego jest unowocześniana zgodnie ze standardami europejskimi.
Hatti hamayouni od18 lutego 1856głosi wolność wyznania oraz równe szanse dla poddanych wszystkich prosów ( związków wyznaniowych) w dostępie do funkcji publicznych. Niemuzułmanie mają równe prawa jurysdykcyjne w sprawach statusu osobistego. Żydzi i prawosławni, mający status dhimmi , mieli własne sądy do spraw wewnętrznych w swoich społecznościach.
Mniejszości te (lokalnie większość na Bałkanach , wokół Morza Egejskiego i we wschodniej Anatolii ) płacą podatek pogłówny ( djizîa ) wyższy niż dziesięcina płacona przez muzułmanów, ale nie cierpią już, jak wcześniej, z powodu podwójnej kapitulacji ani pedomazomy. (porwanie dzieci dla janczarów ). Z drugiej strony są teraz winni służbę wojskową.
Całkowita równość została ostatecznie zapisana w osmańskiej konstytucji z23 listopada 1876, ale zostało to zawieszone w następnym roku, z powodu wojny rosyjsko-tureckiej w latach 1877-1878 i zajadłej krytyki, której sułtan był obiektem ze strony muzułmańskich duchownych i konserwatystów. Konstytucja ponownie weszła w życie dzięki Młodej Rewolucji Tureckiej ,24 lipca 1908i została zastąpiona Konstytucją z 1921 r., sporządzoną przez nowy rząd Ankary .