Rozważ dokładnie jego treść i/lub przedyskutuj go . Możliwe jest określenie odcinków nieneutralnych za pomocą {{odcinek nieneutralny}} i podkreślenie fragmentów problematycznych za pomocą {{przejście nieneutralne}} .
Dżochar Dudajew Djokhar Doudaïev w 1991 rokuPrezydent Iczkerii ( w ) | |
---|---|
9 listopada 1991 -21 kwietnia 1996 r. | |
Zelimkhan Yandarbiev |
Narodziny |
15 lutego 1944 r Ialkhoroï ( w ) ( Rejon Galanchozhsky ( w ) , Czeczeńsko-Inguska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka , Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka , Związek Radziecki ) |
---|---|
Śmierć |
21 kwietnia 1996 r.(w wieku 52 lat) Gekhi-Czu ( d ) |
Pogrzeb | Nieznany |
Imię w języku ojczystym | ДудагӀеран Мусан ЖовхӀар i Дудин Муса-кӀант Джохар |
Narodowości |
Czeczeńska Republika Sowieckiej Iczkerii |
Wierność | związek Radziecki |
Trening |
Jurij A. Gagarin Wojskowa Akademia Lotnicza ( en ) Wyższa Wojskowa Szkoła Lotnicza „MM Raskowa” w Tambow ( d ) |
Zajęcia | Pilot , polityk , oficer, |
Rodzina | Tajp , Q4505404 , Q4537487 |
Małżonka | Ałła Dudajewa ( w ) |
Religie | islam , sunnizm |
---|---|
Partie polityczne |
Niezależna ( w ) Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (1968-1991) |
Bronie | Siły Powietrzne , Czeczeńska Gwardia Narodowa ( w ) , Radzieckie Siły Powietrzne |
szeregi wojskowe |
generał dywizji lotnictwa ( d ) generał dywizji (od1989) Generalissimus (od1996) |
Konflikty |
Wojna w Afganistanie Pierwsza Wojna Czeczeńska |
Przykazanie | 326. Dywizja Lotnictwa Ciężkich Bombowców ( w ) |
Nagrody |
Dżochar Musayevich Dudajew (w języku rosyjskim : Джохар Мусаевич Дудаев w Czeczenii : Дудин Муса кIант Жовхар), ur15 lutego 1944 r w Ialkhoroi i zmarł dnia 21 kwietnia 1996 r.dla Gekhi-Chu, byłego generała lotnictwa radzieckiego oryginalnego Czeczena i męża stanu , medal Orderu Lenina . Był pierwszym prezydentem Czeczeńskiej Republiki Iczkerii od 1991 do 1996 roku.
Dudajew urodził się we wsi Jałchoroj w Czeczeno- Inguszeckiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Radzieckiej (RSSA) , krótko przed tym, jak Stalin nakazał deportację wielu populacji ( Czeczenów , Inguszy , Bałkarów , Kałmuków , Tatarów Krymskich ) pod zarzutem kolaboracji z nazistami . Dorastał w sowieckim Kazachstanie , gdzie deportowano jego rodzinę.
Deportowani zostali upoważnieni do powrotu w 1957 roku przez Chruszczowa , co uczyniła jego rodzina. Bierze zajęcia wieczorowe, aby zostać elektrykiem. Po dwóch latach studiowania elektroniki we Władykaukazie , w 1962 wstąpił do Tambowskiej Wojskowej Szkoły Lotniczej , którą ukończył w 1966 . Twierdził wówczas, że jest Osetyjczykiem, aby uniknąć dyskryminacji Czeczenów. Wstąpił do partii komunistycznej w 1968 roku , studiował na prestiżowym Gagarin Akademii od 1971 do 1974 roku . W tym czasie ożenił się z rosyjską poetką Allą, z którą miał troje dzieci.
Służył w eskadrze ciężkich bombowców Sił Powietrznych na Syberii i Ukrainie , brał udział w wojnie w Afganistanie . Stopniowo awansował i został dowódcą bazy w Tartu w Estonii w 1987 roku w randze generała-majora. Uczy się estońskiego i wykazuje wielką tolerancję dla lokalnego nacjonalizmu, zwłaszcza gdy ignoruje nakaz zamknięcia telewizji i aresztowania rewolucjonistów w parlamencie estońskim .
W 1990 r. jej podział został wycofany z Estonii po „śpiewającej rewolucji” , która była preludium do niepodległości tego kraju. W maju zrezygnował z wojska i wrócił do Groznego , by zająć się polityką.
W listopadzie 1990 r. został wybrany szefem Komitetu Wykonawczego Czeczeńskiego Kongresu Narodowego , który wzywał do suwerenności Czeczenii i utworzenia republiki odrębnej od ZSRR dla Czeczeńsko-Inguszeckiej SSRB (odrodzonej w 1957 r., aczkolwiek z granicami innymi niż granice 1944).
W sierpniu 1991 roku Dokou Zavgaïev, komunistyczny przywódca RSSA publicznie wyraził swoje poparcie dla moskiewskiego zamachu stanu przeciwko Gorbaczowowi. Po fiasku puczu ZSRR zacznie rozpadać się na niepodległe republiki, a Gorbaczow nie będzie mógł się temu przeciwstawić. Dudajew wykorzysta ten rozpad do ataku na administrację Zavgajewa. 6 września 1991, Działacze Komitetu Wykonawczego Kongresu Narodowego Czeczenii pojawiają się w sesji w Czeczeński-Inguszetii radzieckiego i uzyskać rozwiązanie rządu.
Po wyborach w październiku 1991 r., które potwierdziły, że Dudajew został prezydentem nowej republiki czeczeńskiej, jednostronnie ogłosił niepodległość w listopadzie 1991 r. Borys Jelcyn wysłał wojska do Groznego, ale po trzech dniach musieli się wycofać. Rosja odmawia uznania niepodległości, ale waha się użyć siły przeciwko separatystom. Iczkerii jest de facto niepodległe państwo.
Secesjonistyczna Czeczenia szybko nawiązała stosunki dyplomatyczne z Gruzją i jej pierwszym prezydentem Zwiatem Gamsakhourdia . Kiedy ten ostatni został wydalony pod koniec 1991 roku, Doudaïev udzielił mu azylu i wziął udział w jego intronizacji jako prezydent. W Groznym uczestniczył w organizacji I Konferencji Kaukaskiej, na którą zaproszono grupy separatystyczne z całego regionu. Ichkeria nie będzie cieszyła się międzynarodowym uznaniem poza Gruzją. Ingusze tworzą Republikę Inguszetii , która nie rości sobie prawa do niepodległości i została oficjalnie włączona do Federacji Rosyjskiej w 1992 roku.
Czeczenia potwierdziła swoją „całkowitą” niepodległość w 1993 roku . Dwaj bracia wysłani do Wielkiej Brytanii w celu wydrukowania czeczeńskiej waluty zostaną zamordowani w Londynie.
Masowy exodus ludności nie-Czeczeńskiej (szacowany na 29% całej populacji) byłby spowodowany brakiem reakcji rządu na ruchy antyrosyjskie. Ponad 310 000 Rosjan i Żydów, którzy osiedlili się w Czeczenii po deportacji w maju 1944 r., w ten sposób opuściło Czeczenię w latach 1991-1993 .
W 1993 roku parlament próbował przeprowadzić referendum w sprawie zaufania Czeczenów do Dudajewa, aby udowodnić, że nie udało mu się umocnić niepodległości. Te ostatnie odpowiedziały rozwiązaniem parlamentu i innych organów władzy. Powstały czeczeńskie ugrupowania zbrojne i kilkakrotnie w 1994 r. na Doudajew podejmowano ataki siły, wspierane przez Rosjan, ale nie powiodły się one, w szczególności w listopadzie (operacja nazwana pierwszą bitwą pod Groznym). Po tych niepowodzeniach Rosja przygotowuje nową operację wojskową.
1 st grudzień 1994Rosyjskie siły federalne bombardują lotnisko w Groznym i niszczą lotnictwo (samoloty szkoleniowe zarekwirowane w 1991 roku). W odpowiedzi Iczkeria wypowiada wojnę Rosji i mobilizuje jej wojska. 11 grudnia 1994, pięć dni po tym, jak Dudajew i minister obrony Rosji Paweł Graczew zgodzili się rozładować konflikt, rosyjskie wojska zaatakowały Iczkerię.
Przed upadkiem miasta w marcu 1995 r. Dudajew, którego jeden z dwóch synów zginął w pierwszych dniach wojny, wycofał się ze swoimi siłami na południe i kontynuował walkę do 1995 r. , ponieważ według tego raportu my wiem, silos rakietowy w pobliżu historycznej stolicy Czeczenii, Vedeno (55 km na południowy wschód od Groznego ). Mimo porażki nadal wierzy w zwycięstwo swoich wojsk po zakończeniu wojny konwencjonalnej w lipcu 1995 r., a partyzanci czeczeńscy nadal atakują rosyjskie oddziały federalne. W Rosji dżihad ogłasza mufti Iczkerii, Achmad Kadyrow , a do kraju masowo przybywają zagraniczni ochotnicy, w większości z republik o silnej muzułmańskiej większości na Kaukazie (takich jak Dagestan ).
Został zabity dnia 21 kwietnia 1996 r.. Istnieje kilka wersji tej śmierci, a Rosja nigdy nie przedstawiła swojej szczegółowej wersji faktów. Powszechnie akceptowaną wersją jest wersja dwóch pocisków kierowanych laserowo podczas korzystania z telefonu satelitarnego. Jego lokalizacji podobno dokonał rosyjski samolot zwiadowczy, który przechwycił sygnał telefoniczny. Inne samoloty są rozmieszczone ( Su-24 MR i Su-25 ) w celu zlokalizowania go i odpalenia pocisku. Dudajew miał podobno rozmowę z liberalnym deputowanym do Dumy Konstantinem Borowojem. Rosyjskie samoloty zwiadowcze od jakiegoś czasu monitorowały łączność satelitarną, próbując zidentyfikować jego głos na podstawie fragmentów jego przemówień.
Jedna z teorii sugeruje, że NSA byłaby zaangażowana, wykorzystując do triangulacji jednego ze swoich satelitów ROEM .
Inna teoria przywołuje połączony atak pocisku i „pułapki”.
Jego śmierć została ogłoszona trzy dni później przez Szamila Bassajjewa . Zastępuje go tymczasowo wiceprezes Zelimkhan Yandarbïev , a następnie Asłan Maschadow , zwycięzca wyborów z 1997 roku .
Różne ulice i place noszą imię Dżokhara Doudajewa:
Podczas wojny w Donbasie , która rozpoczęła się wiosną 2014 roku, paramilitarny batalion proukraińskich ochotników otrzymał imię Dżokhara Dudajewa i był dowodzony przez byłego czeczeńskiego generała Isę Munajewa. To jest batalion Djokhar Doudaïev .