Dimitri (imię)
Dimitri jest teoforycznym chrześcijańskim imieniem męskim pochodzenia greckiego .
Etymologia
Pochodzi od Demeter , bogini płodności i zbiorów w mitologii. Demeter jest siostrą Zeusa . Greckie imię Demetrios oznacza: „kto należy do Demeter”. Do Rzymian przyjęła to imię, lekko zmieniając ją co dało Demetrius .
W chrześcijanie nadal dawać tej nazwy dla swoich dzieci, ale w odniesieniu do św Dymitra Saloniki , chrześcijańskiego męczennika Balkan wcześnie IV th century.
Warianty językowe
Warianty: Demetrio, Démétrios , Demetrius, Démetrius, Dimitrios, Dimitris, Dimitry, Dmitri i żeńskie formy Demetria, Demi i Dimitra
W języku rosyjskim i ukraińskim imię nie przyjmuje samogłoski między dwoma pierwszymi spółgłoskami. Francuzi transkrypcja waha się więc między Dymitra i Dimitri .
Święci Dimitri
-
Dimitri Besarabii ( III th century). Wybrał życie monastyczne w ówczesnym bułgarskim południowym regionie Dunaju. Po kilku latach udał się na emeryturę do samotności jaskini, żyjącej tylko w tym, co natura oddała mu do dyspozycji. Umarł w ten sposób ignorowany przez ludzi. Cud otoczył jego śmierć, ponieważ jego ciało znaleziono kilka lat później nad brzegiem rzeki, przyniesione przez powódź Dunaju. Cuda uświadomiły mieszkańcom regionu tożsamość tego, którego relikwie dotarły w ten sposób do ich wioski.
-
Demetrius . Pustelnik ( IV th century). Demetrios lub Dimitri. Jego kult był niezwykle popularny na Wschodzie. Diecezja Gap we Francji chciała nawet zawłaszczyć ją sobie, czyniąc z niej swojego pierwszego biskupa. Inne uczynić męczennika z I st wieku. W rzeczywistości nie był IV th stulecie święty Demetrios , męczennik w Salonikach , który skorzystał z przystrojenie pobożności ludowej. Został żołnierzem chrześcijańskim i był z tego dumny, został nawet prokonsulem Grecji i Macedonii. Potępiony potępiony jako „wichrzyciel” za to, że odmówił złożenia ofiary deifikowanemu cesarzowi, został skazany na walkę na arenie z silniejszym gladiatorem niż on sam. Młody chłopiec imieniem Nestor przybył z nim., Kruchy i odważny, który gestem uśmiercił tego olbrzyma. Niezadowolony, obecny Cesarz, skazał dziecko i Dymitra na śmierć. Z jego ciała zaczął tryskać wonny i cudowny olej. „Kły wilków, pośród których Chrystus posłał swego ucznia Demetriosa, poprzez ukąszenia otworzyły w jego ciele źródła, przez które wielka radość spływa na trzodę Chrystusa”. ( Święty Grzegorz Palamas - Pochwała Demetriosa). Jego szczątki znajdują się w bazylice San Lorenzo in Campo we Włoszech.
-
Dimitri de Prilouki . Mnich w klasztorze Perejasławskim między Moskwą a Jarosławem (+ 1503), często odwiedzał św. Sergiusza z Radonge. Następnie założył klasztor, zgodnie z zasadami klasztornymi Ławry św. Sergiusza. Uciekając przed tłumem, udał się dalej w samotność, przyjaciół pokrzywdzonych, którzy znali drogę do jego samotnej celi.
-
Święty Dimitri (+ 1591) . Brat ostatniego cara z rodu Rurykidesów , miał dziewięć lat, kiedy został powołany na jego następcę. Regent Borys Godunow planował wstąpienie na tron rosyjski. Był podejrzany o zamordowanie Dymitra przez poplecznika. Cuda, które miały miejsce na grobie Dymitra, sprawiają, że jest czczony jako cudotwórca. Data festiwalu (lokalnie)15 maja.
-
Dimitri z Rostowa . Higumen na Ukrainie, ówczesny metropolita rostowski (+1709). Urodzony w Kijowie w Małej Rusi (Ukraina), szybko zasłynął życiem pisanych przez siebie świętych, ale patriarcha też uznał go za „rzymskiego”. Mianowany metropolitą syberyjskim, wrócił do Moskwy, gdy cesarz Piotr Wielki zmienił swoje wygnanie. W tych odległych rejonach nie było bibliotek dla tego badacza. Mianowany metropolitą w Rostowie nad Donem , znalazł diecezję, której duchowieństwo bardzo potrzebowało reform. Co zrobił z delikatnością i dobrocią. Kontynuował swoje pisma aż do dnia, w którym znaleziono go martwego rano, modlącego się na kolanach na skraju łóżka. Po studiach w kolegium kościelnym w Kijowie wstąpił do klasztoru św. Cyryla. Po najazdach Tatarów, Litwinów i Polaków zniknęło wiele dzieł prawosławnych. Święty Dymitr osiadł w Ławrze Jaskiń Kijowskich i poświęcił dwadzieścia pięć lat swojego życia na odtworzenie prawosławnych dzieł duchowych. W 1701 roku stanął na czele metropolii Syberii i Tobolska , ale ze względu na stan zdrowia został powołany do Rostowa. Tam założył seminarium dla teologicznego szkolenia księży i troszczył się o przywrócenie schizmatyków „ staroobrzędowców ” do Kościoła, pokazując im, że głębokie znaczenie tradycji nie tkwi w zewnętrznych szczegółach.
Statystyki, linki
Uwagi i odniesienia
-
Chantal Tanet i Tristan Hordé , Słownik imion , Paryż, Larousse,16 września 2009, 675 pkt. ( ISBN 978-2-03-583728-8 ) , str. 170.
-
Saint Demetrius on Nominis
-
(it) San Demetrio di Tessalonica na Santi Beati
-
Święci na 9 kwietnia kalendarza prawosławnego