Diego de Araciel

Diego de Araciel Biografia
Narodziny 1786
Estremadura
Śmierć 1866
Narodowość hiszpański
Czynność Kompozytor

Diego de Araciel ( 1786 - 1866 ) to  hiszpański kompozytor urodzony w Estremadurze .

Biografia

Diego de Araciel, kompozytor pochodzący z Estremadury, urodzony w szlachcie, noszący tytuł markiza, osiadł we Włoszech , gdzie wydaje się, że rozwinął znaczną  część swojej muzycznej kariery. Miejsca i daty urodzenia nie są znane, a jego ewentualne powiązania z innym muzykiem z XVIII -tego  wieku Extremadura, Esteban Araciel. Niewiele wiadomo na pewno o jego życiu: w młodości pod kierunkiem mnicha poświęcił się nauce muzyki i instrumentacji , gry na skrzypcach  i fortepianie , a także harmonii i  kompozycji . Przeniósł się do Włoch, gdzie mieszkał w wielu miejscach, to wpisuje się w życiu społecznym Mediolanu  i najwyraźniej skierowane on także oper  z Rossini  i występował jako pianista i skrzypka . Jego prace redagują Ferdinand Artaria , Giovanni Ricordi  i Bertuzzi. Otrzymał dedykacje od niektórych włoskich autorów tamtych czasów, takich jak Gaspare Romano, Carlo Marcora czy Giuseppe Antonio Rolla.

Od czasu do czasu pracował jako reżyser operowy w Teatro dell'accademia dei Filo-Drammatici w Mediolanie. Wiosną 1826 r. Dyrygował „  Bianca e Falliero  ” Rossiniego.

W 2004 roku, dzięki badaniom Luis Llácer, altówkę z Cuarteto Canales,  w Bibliotece Konserwatorium Muzycznym w Madrycie, w Carlos José Gosálvez, w bibliotece w benedyktyńskim opactwie w Seitenstetten  w Austrii , trzy kwartety w nieopublikowanych strun, prawdopodobnie napisane w Mediolanie między 1815 a 1835 rokiem . Autor, prawie nieznany, był zaskoczony różnymi międzynarodowymi odniesieniami do dzieła. Nuty dla trzech kwartetów można znaleźć w Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie lub są cytowane w traktacie węgierskim. Jeśli chodzi o tytuł szlachecki, Araciel jest pochodzenia hiszpańskiego lub neapolitańskiego pochodzenia hiszpańskiego, istnieją odniesienia do Diego de Araciel we Włoszech sto lat wcześniej, bez znanego pokrewieństwa.

Styl

Zdaniem profesora Juana Sebastiana Solany kompozycje Diego de Araciel przejmują cechy włoskiego gustu i stylu tamtych czasów. Podkreśla cztery konkretne punkty:

Pracuje

  1. Ach nie , 1826
  2. Luigi dal caro bene , zawarty w antologii wraz z innymi kompozycjami na głos różnych kompozytorów
  1. Allegro agitato
  2. Menuetto: Allegretto. Trio: Allegretto
  3. Andante sostenuto
  4. Finał: Rondo Allegro non tanto
  1. Allegro non tanto
  2. Minuetto
  3. Andante mosso
  4. Allegro bylina
  1. Allegro
  2. Minuetto. Trio
  3. Andante mosso
  4. Finał Allegro

Dyskografia

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Diego de Araciel  ” ( zobacz listę autorów ) .
  1. Wykonawcy włoskiej Opery Fonte
  2. Journal „Wiadomości The Journal of Extremadura opublikowane 20 lutego 2004 roku
  3. Ramka 18 w języku angielskim
  4. Muzyka Spanyol w języku węgierskim
  5. Bibliografie w języku włoskim.
  6. (es) Karta zapisów w Sociedad Española de Musicología, sedem.es

Linki zewnętrzne