Didymus the Blind

Didymus the Blind Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 313
Aleksandria
Śmierć 398
Aleksandria
Czas Dolne Cesarstwo Rzymskie
Zajęcia Teolog , pisarz
Inne informacje
Etap kanonizacji Święty
Przyjęcie 18 października

Didymos (w koptyjskim  : Ⲇⲓⲇⲓⲙⲩⲥ), urodzony około 313 -398, jest teologiem Szkoły Aleksandryjskiej , autor licznych rozpraw. Jego ślepota przyniosła mu przydomek „  Didymus the Blind  ”.

Biografia

Według biografii poświęconej mu przez jednego z jego uczniów, Rufina d'Aquilée , Didyme straciła wzrok we wczesnym dzieciństwie, zanim nauczyła się czytać i pisać. Mimo wszystko poświęcił się nauce i osiągnął taki poziom wiedzy, że zwrócił na siebie uwagę patriarchy Atanazego i został profesorem ( lekarzem ) w katechetycznej szkole w Aleksandrii, ucząc w szczególności astronomii, logiki, geometrii i matematyki. Jego sława skłoniła Antoine l'Ermite do odwiedzenia go; pocieszał go za ślepotę, wyjaśniając, że otrzymał oczy aniołów, dzięki którym mógł zobaczyć prawdziwe światło. Didymus oparł się wysiłkom cesarza Walensa, aby narzucić arianizm .

Rufin d'Aquilée stara się pokazać, że Didyma jest „lampą świecącą boskim światłem” pośród ciemności ariańskiej herezji, ale nie dostarcza elementów prawdziwie biograficznych. Wiemy jednak, że był uczniem Orygenesa i że oprócz Rufina, św. Hieronima i Palladiusza miał też swoich uczniów .

Został skazany w 553 r. Przez drugi sobór w Konstantynopolu , w tym samym czasie co Orygenes i Ewagriusz Pontyjusz .

Grafika

Praca Didyme jest znaczna. Jest autorem w szczególności traktatów o Duchu Świętym przeciwko Macedończykom , o Trójcy i obaleniu manichejczyków . Jego pisma zostały opublikowane w Greek Patrology (PG 39) przez ojca Jacques-Paul Migne (Didymi Alexandrini, Opera Omnia , redaktor JP Migne, 1858) .

W 1941 roku podczas prac wykopaliskowych prowadzonych przez armię brytyjską w starych kamieniołomach wapienia w Toura , na południe od Kairu, przypadkowo odkryto dużą liczbę rękopisów . Szybko dołączają do klasztoru świętych Jana Kolobosa i Arseny, którego ruiny znajdują się niedaleko miejsca odkrycia. Wszystkie zostały celowo okaleczone: strony zostały starannie oddzielone od okładek i ułożone w stos; niektóre rękopisy zostały przecięte na pół i ułożone w kulkę, a nawet zanurzone w wodzie. Można zrekonstruować osiem kodeksów ; są to prawie wyłącznie dzieła Orygenesa i Didymy. Inną osobliwością jest to, że rękopisy Tury to w większości palimpsesty (rękopisy porysowane, a następnie ponownie wykorzystane), w raczej złym stanie. Stwierdzono, że mnisi usunęli ze swojej biblioteki dzieła Orygenesa i Didymy, poddając recyklingowi rękopisy wielokrotnego użytku i niszcząc pozostałe. Duża liczba znalezionych rękopisów i odkrycie wkrótce potem biblioteki Nag Hammadi wyjaśnia, że ​​korpus Tury nie został w pełni zredagowany do 1985 roku.

Dzieła Didymy zachowane w Turze to komentarze do Księgi Rodzaju , Księgi Hioba , Psalmów , Koheleta i Zachariasza , reprezentujące ponad dwa tysiące stron rękopisu. Część z nich została opublikowana przez editions du Cerf .

Jego prace pojawiają się w Clavis Patrum Græcorum pod numerami 2544-2572.

Tłumaczenia francuskie

Uwagi i odniesienia

  1. Layton, str.  1.
  2. Layton, str.  14.
  3. Layton, str.  15.
  4. Layton, s.  3.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne