| Narodziny |
5 kwietnia 1517 Evora |
|---|---|
| Śmierć |
1599 Dubrownik |
| Czynność | Poeta |
Diogo Pires , powiedział po łacinie Didacus Pyrrhus Lusitanus (lub czasami znany pod pseudonimem Flavius Jacobus Eborensis ), po hebrajsku Isaac Cohen , po chorwacku Pir Didak lub nawet Jakov Flavije Eboranin , urodzony w Évora ( Portugalia ) dnia5 kwietnia 1517, zmarł w Ragusie ( Dalmacja ) dnia16 maja 1599Jest to humanista z renesansowego poety Neolatin .
Należał do rodziny Żydów Marranos , był pierwszym kuzynem lekarza Amatusa Lusitanusa (którego matką była siostra jego ojca Henrique Pires). Jako student Uniwersytetu w Salamance w 1535 r. Zapisał się na studia w Louvain w 1536 r .
Około 1540 r. Wyjechał do Włoch i pozostał w Ferrarze . Wydaje się jako postać w De temporum poetis nostrorum Dialogi duet z humanista Ferrarese Giglio Gregorio Giraldi (napisany w 1548 / 49 , wydanej w 1551 roku ), gdzie szacuje się jako poeta o wielkim talencie.
W 1549 r. Dotarł do Ankony , gdzie mieszkała społeczność portugalskich Żydów, aw maju i czerwcu 1552 r. Przebywał w Rzymie , gdzie spotkał kardynała Miguela da Silvę . Po wyborze papieża Pawła IV w maju 1555 r. Żydzi doznali brutalnych prześladowań w stanach Kościoła, a zwłaszcza w Ankonie, gdzie zostali spaleni żywcem. Podobnie jak jego kuzyn Amatus Lusitanus , Diogo Pires wyemigrował do Ragusy pod koniec 1556 lub na początku 1557 roku . Był jednym z poetów małego dworu, który gromadził się wokół Flory Zuzori w starożytnej republice Ragusa . Pozostał tam do śmierci.
W kolejnych miejscach wygnania posługiwał się różnymi imionami, wyrażając swoją wieloraką tożsamość.
Po śmierci poeta Dinko Zlatarić poświęcił mu kilka wersetów :
Cur mutem dominum meo libello , Si quis me roget, hoc subinde dicam : Decessit prior ille, nec patronos Asciscunt sibi mortuos poetae .Nie należy go mylić z innym portugalskim Żydem- marranem o imieniu Diogo Pires lub Salomonem Molkho (1500-1532), który ogłosił się Mesjaszem i został żywcem spalony w Mantui dnia13 grudnia 1532.