Diagnoza liści

Analiza liści jest metoda analizy stosowanych w rolnictwie lub badań rolniczych w celu oceny stanu odżywienia w uprawach .

Polega na pomiarze zawartości liści w danym mineralnym składniku odżywczym i powiązaniu tego stężenia z warunkami środowiskowymi lub praktykami rolniczymi.

Umożliwia np. Określenie niedoboru lub przeciążenia rośliny na dany składnik pokarmowy przez porównanie z wartościami referencyjnymi, co pozwala uzasadnić nawożenie . Wykorzystany w badaniach umożliwia określenie wartości referencyjnych, w szczególności zawartości dolistnych składników pokarmowych, od których plon już się nie zwiększa (wartość nazywana „progiem krytycznym”).

Jest to metoda uzupełniająca w stosunku do analizy gleby , przy czym zawartość składników pokarmowych w glebie nie zawsze jest wskaźnikiem ich dostępności dla rośliny, zwłaszcza w przypadku pierwiastków słabo mobilnych, takich jak fosfor i potas .

Praktykę diagnostyki dolistnej opracowali w latach dwudziestych Lagatu i Maune w National Agronomic School of Montpellier na winorośli i ziemniakach .

Bibliografia

  1. R BENAC, „  Co to jest liść diagnoza?  », Izba Rolnictwa, Zwierząt i Lasów Kamerunu ,1960, s.  43-44 ( czytaj online )
  2. M Bonneau, "  LE DIAGNOSTIC FOLIAIRE  ", Broszura tematyczna Diagnostyka lasów ,1988( czytaj online )
  3. „  Możliwości i ograniczenia diagnostyki liści. Focus  " ,1967