Diadema ascensionis to gatunekzwykłego jeżowca tropikalnego z rodziny Diadematidae , charakteryzującego się szczególnie długimi kolcami. Wydaje się, że gatunek ten jest endemiczny na brytyjskim terytorium Świętej Heleny, Wniebowstąpienia i Tristana da Cunha .
Jego próba (skorupa) jest okrągła i lekko spłaszczona (do 8 cm szerokości i 4,5 cm wysokości), ale jej drobne, kruche i wydrążone kolce mogą mierzyć do 20 cm , zapewniając dobrą obronę i szybką lokomocję. Te pióra („radiole”) są na ogół czarne z czerwonymi refleksami (szczególnie u młodych ludzi), ale niektóre (i rzadziej wszystkie) mogą czasami być szare lub nawet białe. Promieniole młodocianych są otoczone białymi i czarnymi obrączkami i ta cecha może czasami utrzymywać się u dorosłych. Test jest czarny z czasami czerwonymi refleksami w silnym świetle (bardziej wyraźne u młodocianych). Najczęściej można wyróżnić pięć par opalizujących niebieskich pasm wyznaczających blaszki ambulakralne w aboralnej części testu, łączących biegun testu z krążkiem znajdującym się pod odbytem, który graniczy z narządami światłoczułymi, a następnie stamtąd do pięciu białe plamy, widoczne zwłaszcza w nocy, ale nieobecne u niektórych osobników. Brodawka odbytu jest wyraźnie widoczna (większa niż u D. antillarum ), często dość oderwana, zawsze czarna.
Ten jeżowiec jest bardzo zbliżony do słynnego zachodnioindyjskiego jeżowca diadema ( Diadema antillarum ), którego czasami uważa się za podgatunek, jak Diadema africanum .
Wydaje się, że gatunek ten jest endemiczny na brytyjskim terytorium Świętej Heleny, Wniebowstąpienia i Tristanu da Cunha , ale może dotrzeć do wybrzeży Brazylii . Występuje na płytkich głębokościach, w spokojnych wodach i na otwartych przestrzeniach bogatych w glony.
Żywi się głównie glonami, które pasie się w nocy, ale jest też oportunistycznym wszystkożernym, zdolnym do zjadania niektórych bezkręgowców bezkręgowych, szczątków i padliny. Podobnie jak wszystkie Diadematidae , jest wyposażony w narządy światłoczułe w aboralnej części testu, dzięki czemu może widzieć ponad nim, aby skierować jego radiole (ciernie) w kierunku możliwych zagrożeń.
Rozmnażanie jest gonochoryczne , a samce i samice uwalniają swoje gamety w tym samym czasie na otwartej wodzie, gdzie jaja, a następnie larwy będą ewoluować wśród planktonu przez kilka tygodni, zanim osiądą.
Diademowany jeżowiec ma dość dobry widok, który zapewniają fotoreceptory umieszczone na jego teście: pozwala to mu efektywnie zorientować kolce w kierunku potencjalnych zagrożeń, takich jak ręka nurka, w celu optymalizacji kąta patrzenia. Po znalezieniu się w obcej tkance ciernie te bardzo łatwo rozpadają się na kilka kawałków, które są bardzo trudne do usunięcia i mogą prowadzić do ryzyka infekcji.
Jak u wszystkich Diadematidae , niektóre z jego kolców (najkrótsze) są zaopatrzone w jad w swojej macierzy, ale nie ma to znaczącego wpływu na ludzi. Na szczęście jego rozmiar i kolorystyka sprawiają, że jest on wystarczająco widoczny dla pływaków, którzy mogą go łatwo ominąć.
„Diadema” pochodzi od greckiego diadema , „diadem” (przywołujące port i piękno zwierzęcia); „Wniebowstąpienie” pochodzi z głównego obszaru występowania: Wyspy Wniebowstąpienia .