Denis henrion

Biografia

Śmierć	1632 lub 1640
Zajęcia	Redaktor , matematyk

Denis (czasami Didier) Henrion , urodzony w końcu XVI -tego wieku i zmarł około 1632 w Paryżu, jest redaktor i matematyk francuski .

Elementy biograficzne

Henrion, który podpisywał swoje prace DHPEM, czyli profesor matematyki Denis Henrion, znany jest głównie z tłumaczeń Euklidesa i opublikowania we Francji jednego z dwóch pierwszych traktatów dotyczących logarytmów ( 1626 ). W swoich pracach wykorzystuje czasami, nie oddając im hołdu, dzieła Jeana Errarda i Claude'a Bacheta . Henrion „wszedł w bardzo młodym wieku jako inżynier w służbie Zjednoczonych Prowincji . W 1607 r. Przybył do Paryża, gdzie uczył matematyki i miał wielu młodych ludzi z rodzin szlacheckich jako uczniów. Zmarł ok. 1640 r. Po opublikowaniu dużej liczby prac i tłumaczeń ” .

Problemy z atrybucją

Według zwierzeń Claude Hardy Denis Henrion byłoby pseudonim z Clément Cyriaque De Mangin (lub Demangin), lepiej znany jako poeta, niż jako matematyk, ale także, że od Pierre Hérigone , jeden z najlepszych matematyków Akademii Mersenne . Te pogłoski, akredytowane przez pisarza z Chalonaisa Perry'ego i ojca Papillona , w jego Bibliotece Autorów Burgundii , opublikowanej w Dijon w 1742 r., Są powszechnie akceptowane w literaturze anglosaskiej i przez niektórych Francuzów (zwłaszcza Josepha-Marie Quérarda ), ale te plotki identyfikacje są bezpodstawne: w 1632 wdowa po Henrionie publikuje ostatnią wersję swojego męża z 15 ksiąg Euklidesa ... co uniemożliwia identyfikację Denisa Henriona z Hérigone, czyli Manginem (zm. 1642 i 1643).

Opat Saint-Léger podejrzewał go, że jest także autorem matematycznych odtworzeń złożonych z kilku przyjemnych i żartobliwych zagadnień arytmetyki, geometrii, mechaniki i optyki, opublikowanych w Pont-à-Mousson w 1626 roku przez Hendrika Van Ettena. W rzeczywistości Hendrik Van Etten jest pseudonimem (lub siostrzeńcem) jezuity i matematyka Jeana Leurechona (1591–1670).

Redaktor dzieł Cyriaque De Mangin

Henrion opublikował w Paryżu w 1616 r. Książkę zatytułowaną Problemata duo nobilissima, quorum nec analysin geometricam, videntur tenuisse Ioannes Regiomontanus & Petrus Nonius ; nec demonstrationem satis exactatam repraesentasse, Franciscus Vieta i Marinus Ghetaldus nunc demum to Clemente Cyriaco diligentius elaborata i novis analyseon formis exculta. Inscriptiones praeterea figurarum non dirtucundœ ; skierowana przeciwko Marinowi Ghetaldiemu, książka ta zaatakowała Viète i jego rozwiązanie pytań zadanych kiedyś przez Regiomontanusa . Ta praca, później przerobiona, została ponownie opublikowana, „wszystko uporządkowane” , przez Denisa Henriona w 1621 roku.

Kiedy Denis Henrion opublikował w 1616 roku traktaty Clémenta Cyriaque de Mangina skierowane przeciwko Marinowi Ghetaldiemu i jego interpretację François Viète , został skrytykowany przez Ghetaldiego i jego szkockiego przyjaciela, matematyka Alexandra Andersona . W zamian Ghetaldi publikuje De resolutione et compositione mathematica ; Anderson opublikował Animadversionis w Franciscum Vietam a Clemento Syriaco nuper editae brevis diacrisis w 1617 i wznowienie tej pracy zatytułowanej Exercitatiorum mathematicarum decas primas , w 1619 .

Dzieła Henriona

Pracuje

Matematyczne wspomnienia zebrane i sporządzone dla francuskiej szlachty , Paryż, 1613, za-4 °; ponownie opublikowany w Paryżu przez Fleury Bourriquant w 1623 r., w-8 °.
Problemata duo nobilissima… , Paryż, 1616, in-4 ° w David Leclerc .
Problematum opus amplissimum i scheduleiasmata poetica and critica .
Dwieście pomysłowych i rekreacyjnych pytań zaczerpniętych z prac matematycznych Valentina Menhera , z pewnymi adnotacjami Michela Coigneta , wszystkie poprawione, zebrane i uporządkowane przez DHPEM opublikowanego w Paryżu w 1620 roku.
Kosmografii lub ogólne Traktat o niebieskich i elementarne rzeczy przez Klemensa Cyriaque de Mangin, Paryż, 1620, 1626, in-8 °;
Zbiór lub zbiór różnych traktatów matematycznych, a mianowicie arytmetyki, algebry, rozwiązywania różnych problemów i pytań, zarówno geometrycznych, jak i astronomicznych ... opublikowany w Paryżu przez Abrahama Pacarda w 1621 r.
Ręczny kanon zatokowy, Paryż, 1619, za-16 °; tamże, 1623;
Przedruk notatek o odtworzeniach matematycznych i koniec różnych problemów służących zrozumieniu rzeczy trudnych i niejasnych, Paryż, 1627, za-8 °. - Przedrukowano wraz z rzeczywistym dziełem, do którego się odnoszą.
W 1627 r. Drugi tom Pamięci matematycznych , w którym wstawia Traktat o trójkątach sferycznych i Traktat o logarytmach, które ukazały się już osobno, jeden w 1617 r., A drugi w 1626 r. W -8 °.
Zastosowanie mekometru, który jest przyrządem geometrycznym, za pomocą którego można bardzo łatwo zmierzyć wszystkie rodzaje widocznych długości i odległości , Paryż, 1630, in-8 °;
Użycie kompasu proporcji , tamże, 1631, in-8 °; (dwadzieścia wydań; nasz link do książki Google wskazuje na wydanie z 1681 roku). już wydrukowany przez Michela Daniela w 1618 roku, patrz [1]
Supplementum cursus mathematici , 1642, na e-rara .ch

Tłumaczenia

Teodozjusz z Trypolisu , Elementy kuliste Teodozjusza Trypolitaina , Paryż, 1615, in-8 °. - Z tłumaczenia łacińskiego
Traktat o globusach i ich zastosowaniu, trad. od lat. przez Robert Hues oraz powiększona o kilka notatek i działalności kompas proporcji , Paryżu, Daniel, 1618, in-8 °.
Edycja Praktycznej Geometrii autorstwa Jeana Errarda de Bar-le-Duca , poprawiona i rozszerzona, Paryż, 1619, w-8 ° w Michel Daniel, na wyspie du Palais, w Roy David
Piętnaście ksiąg Żywiołów Euklidesa, przetłumaczone z łaciny na język francuski na Gallica
Ponowne wydanie w Paryżu w 1632 r., In-4 °, a następnie ponownie połączone z Traktatem o globusach pod tytułem Geometric Elements of Euclid, w Rouen, w 1649 r., 2 tomy po 8 °; w Paryżu w 1683 r., w 2 tomach w 8 ° (wydania pośmiertne)
Przepraszająca odpowiedź dla tłumaczy i interpretatorów Elementów Euklidesa, skierowana do człowieka o nazwisku P. Le Mardelé, z podsumowaniem algebry, Paryż, 1623, za-8 °
Tabele kierunków i projekcji Jean de Mont-Royal (Jean Muller, dit Regiomontanus, zob. MULLER) poprawione i powiększone oraz ich zastosowanie; przetłumaczone z łaciny na francuski z adnotacjami i liczbami, Paryż, 1626, za-4 °

Załączniki

Uwagi

Michaud , „Henrion (Denis)” w Ancient and Modern Universal Biography , t. 19 , 2 th ed. , 1843, s. 212–213 na Wikiźródłach.
Mydorge, Henrion Analiza książki o matematycznych odtworzeniach w szczególnym problemie XIII , bardzo blisko innowacji Pierre'a Hérigone .
Albrecht Heeffer: Mathematical Recreation , 2004.
Jean Leurechon na stronie Thill .
Biblioteka pisarzy Towarzystwa Jezusowego .
Charles Muteau: Galeria Burgundzka , J. Picard, Durand. Dumoulin, 1858, s. 250 .
Ronald Calinger, Vita mathematica: badania historyczne i integracja z nauczaniem .
Henri-Jean Martin: Książka, władze i społeczeństwo w Paryżu w XVII th century, 1598-1701 , vol. 1 .
To jest Valentin Mennher .
Katalog SUDOC .
W przedmowie Denis Henrion przyznaje, że nie jest pierwszym tłumaczem z języka greckiego; dodaje, że jego praca jest lepsza niż jego poprzednika.

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :