Królować | Plantae |
---|---|
Pod-panowanie | Tracheobionta |
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Podklasa | Magnoliidae |
Zamówienie | Ranunculales |
Rodzina | Ranunculaceae |
Uprzejmy | Ostróżka |
Zamówienie | Ranunculales |
---|---|
Rodzina | Ranunculaceae |
Delphinium nuttallianum to wieloletnia, trująca roślina zielna z rodziny Ranunculaceae , pochodząca z zachodniej części Ameryki Północnej.
Ta roślina ma tylko jedną nierozgałęzioną łodygę, zwykle o wysokości od 10 do 50 cm (ale może przekraczać 70 cm ), z często czerwonawą podstawą. Łodyga ta ma kilka liści i zbiera się głównie w kierunku dna rośliny.
Liście o średniej szerokości 7,5 cm są bardzo zaokrąglone i podzielone na 7 do 25 wąskich pedałowanych listków o szerokości około 6 do 7 mm .
Kwitnie od marca do czerwca. Następnie na łodydze tworzy obustronne skupisko niebieskich lub fioletowawo-niebieskich kwiatów, czasami z tendencją do fioletoworóżowych.
Każdy kwiat o średnicy 2,5 cm ma kielich złożony z 5 niebieskich działek , poprzetykanych ciemnoniebieskimi, owalnymi pasmami. Najwyższy działek ma ostrogę tylną o długości 1,5-2,5 cm . Korony ma 4 płatki niebieskiego, Purplish lub biały, ciemnoniebieski smug, około 5 mm długości. Dwa górne płatki tworzą ostrogę, wytwarzającą nektar , umieszczoną w ostrodze utworzonej przez górny działek. Dwa dolne płatki mają białe lub rzadziej żółte włosy.
Owoce to wyprostowane mieszki włosowe , w zestawach po trzy, o długości 0,7-2,2 cm .
Wzór chromosomalny w tym gatunku wynosi 2 n = 16.
Roślina ta rośnie na dobrze przepuszczalnych gruntach, na polanach lasów iglastych (szczególnie w połączeniu z Pinus contorta lub Pinus ponderosa ), na obrzeżach rzek lub łąk lub na terenach pustynnych (zwłaszcza w połączeniu z Artemisia tridentata ).
Jego zasięg występuje na zachód od kontynentu północnoamerykańskiego: rozciąga się od Kolumbii Brytyjskiej ( Kanada ) do północnej Kalifornii ( Stany Zjednoczone ) i nie rozciąga się dalej na wschód niż Kolorado , Nebraska , Wyoming czy Montana .
Rośnie od poziomu morza do ponad 3000 m npm.
Delphinium nuttallianum to gatunek toksyczny dla roślinożerców i ludzi. Toksyczność jest z różnych alkaloidów, w tym delphinine i ajacine . Objawy zatrucia to pieczenie warg i ust, intensywne wymioty i biegunka, skurcze i osłabienie mięśni, słaby puls i paraliż mięśni oddechowych.
Jego ostroga zawierająca nektar wytwarza nektar , w szczególności na korzyść kolibrów .
Gatunek ten został nazwany przez niemieckiego botanika Georga Augusta Pritzela , ale to jego rodak Wilhelm Gerhard Walpers opublikował opis w 1842 roku w swoim „Repertorium Botanices Systematicae”. W 1914 roku belgijski botanik Julius Arthur Nieuwland zaproponował zmianę nazwy gatunku Delphinastrum nuttallianum , ale propozycja ta nie została przyjęta.
Osobniki tego gatunku otrzymały inne synonimiczne nazwy:
Łacińska nazwa „Delphinium” i jej francuska pochodna „dauphinelle” pochodzi od Dioscorides i opisuje kształt pąka kwiatowego, który przypominałby delfina.
Termin „nuttallianum” jest hołdem dla angielskiego botanika Thomasa Nuttalla .
W 1964 roku amerykański zoolog i botanik Charles Leo Hitchcock opisał kilka podgatunków:
Te odmiany generalnie nie są rozpoznawane: Delphinium nuttallianum var. fulvum oraz Delphinium nuttallianum var. levicaule są uważane za synonimy Delphinium nuttallianum , Delphinium nuttallianum var. lineapetalum jako należące do gatunku Delphinium lineapetalum Ewan i Delphinium nuttallianum var. pilosum do gatunku Delphinium bicolor Nutt.
Możliwa jest hybrydyzacja między Delphinium nuttallianum a gatunkami Delphinium andersonii , Delphinium depauperatum ( Delphinium × burkei Greene), Delphinium distichum ( Delphinium × diversicolor Rydberg), Delphinium nudicaule i Delphinium polycladon .
Indianie Okanagan używali kwiatów do pokolorowania na niebiesko strzał i innych małych obiektów.
Płatki lub kwiat są używane przez Indian Secwepemcs i Navajo jako dekoracja podczas ceremonii.