David Mamet

David Mamet Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej David Mamet w 2008 roku. Kluczowe dane
Imię urodzenia David Alan Mamet
Narodziny 30 listopada 1947
Chicago , Illinois ( Stany Zjednoczone )
Narodowość  amerykański
Zawód Dramaturg , reżyser , scenarzysta , producent
Wybitne filmy Angrenages The Incorruptibles z
hiszpańskiego więźnia

David Alan Mamet jest dramatopisarzem , aktorem , producentem , reżyserem , scenarzystą i eseistą Amerykaninem , urodzony30 listopada 1947w Chicago , Illinois .

Biografia

Rodzice Davida Mameta to Żydzi z Rosji . Jej ojciec jest prawnikiem specjalizującym się w prawie pracy, a matka jest nauczycielką. David Mamet studiował w Goddard College w Vermont .

Jego teksty znane są z surowych, czasem wulgarnych, ale mimo to sprytnych dialogów, a także z eksploracji męskości . Otrzymał nagrodę Pulitzera i był nominowany do nagrody Tony dla Glengarry Glen Ross (sztuka premiera w 1983), a także do Oscara jako scenarzysta The Verdict (1982) i Men of Influence ( Wag the Dog , 1997).

Pisze także na judaizmu i kultury żydowskiej, a jego większość wcześniejszych książek w tym obszarze jest The Old Religion (1997), powieść o lincz od Leo Frank , oskarżony o zgwałcenie i zabicie młodą dziewczynę w swojej fabryce (David Mamet, a współczesna wersja zarzutu rytualnej zbrodni przeciwko Żydom ), Five Cities of Refuge: Weekly Reflections on Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers and Deuteronomy (2004), seria kazań na temat cotygodniowej części Tory , napisana we współpracy z zreformowany Rabbi Lawrence Kushner  (w) i Wicked Son  (w) (2006), studium na temat "nienawidzących się" Żydów i antysemityzmu .

We Francji jego teatr adaptowany jest przez dramaturga Pierre'a Laville'a , którego jest adapterem w Stanach Zjednoczonych.

Na krótko pojawił się w jednym z odcinków The Simpsons . Pojawia się również w jedenastym odcinku The Griffins .

Filmografia

Dyrektor

Autor scenariusza

Producent

Aktor

Dramaturg

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Thibault Isabel, „  Theatre of David Mamet  ”, L'inactuelle ,27 listopada 2018 r( czytaj online )
  2. "Duos bez kanapy," Jean-Pierre Thiollet , Le Quotidien de Paris , 1 st stycznia 1981.

Linki zewnętrzne