Dassault Etendard IVM
![]() | ||
![]() IVM Etendard wystawiony przed bazą lotniczą marynarki wojennej Fréjus-Saint Raphaël . | ||
Budowniczy | Lotnictwo Dassault | |
---|---|---|
Rola | Samoloty szturmowe i rozpoznawcze | |
Status | Wycofany z eksploatacji w 2000 roku | |
Pierwszy lot | 21 maja 1958 | |
Uruchomienie | 1962 | |
Data odstąpienia od umowy | 2000 | |
Liczba zbudowany | 90 | |
Załoga | ||
1 pilot | ||
Motoryzacja | ||
Silnik | Atar Snecma 8B | |
Numer | 1 | |
Rodzaj | Turbojet bez dopalacza | |
Ciąg jednostkowy | 43.16 k N | |
Wymiary | ||
![]() | ||
Zakres | 9,60 m² | |
Długość | 14,35 m² | |
Wysokość | 3,85 m² | |
Powierzchnia skrzydła | 28,40 m 2 | |
Szerokie rzesze | ||
Pusty | 5900 kg | |
Z uzbrojeniem | 8170 kg | |
Maksymalny | 10800 kg | |
Przedstawienia | ||
Maksymalna prędkość | 1100 km/h | |
Prędkość przeciągnięcia | 217 km/h | |
Sufit | 13 716 m² | |
Prędkość wspinaczki | 6000 m/min | |
Zakres działania | 600 km | |
Wytrzymałość | 1.666 km na południowy | |
Ładowanie skrzydła | 282 kg / m 2 | |
Stosunek siły do masy | 0,54 | |
Uzbrojenie | ||
Wewnętrzny | 2 działa 30 mm | |
Zewnętrzny | 1300 kg ładunku zewnętrznego (rakiety, bomby, rakiety, czołgi itp.) | |
Awionika | ||
Aparat i aparaty rozpoznające | ||
Etendard IV ( Etendard IVM i Etendard IVP ) to lekki samolot atak zbudowany przez Dassault i przeznaczone do użytku na pokładach lotniskowców . Został zbudowany w 90 jednostkach, w służbie od 1962 do 2000 roku we francuskiej marynarce wojennej .
W Kwiecień 1954, NATO uruchamia program o nazwie LWTSF ( Light Weight Tactical Strike Fighter ) ma zapewnić wszechstronny lekkiego myśliwca do jego różnych sił powietrznych. Producenci są zmuszeni korzystać z reaktora Bristol Orpheus, którego rozwój finansowało NATO.
Następnie Dassault uruchomił dwa bardzo podobne projekty, oznaczone Mystère XXIV i Mystère XXVI : pierwszy napędzany był Snecma Atar 101, a drugi Bristol Orpheus 3. Przemianowane na Étendard IV i Étendard VI , projekty te były po prostu Étendard IIs powiększone o 15 % i monoreaktory.
Prototyp Étendard IV został zamówiony przez Francję wListopad 1954. Swój pierwszy lot odbył w dniu24 lipca 1956 rlub dzień po Étendard II. Testy w locie wykazują dobre właściwości iw symulowanej walce samolotowi udaje się pokonać Mystère IV , który jest wówczas typowym myśliwcem Sił Powietrznych .
Jednak NATO odrzuca projekt z powodu swojego reaktora i zachowuje tylko reaktor Étendard VI , który ostatecznie zostanie pokonany przez Aeritalia G.91 . Rozczarowane Siły Powietrzne postanowiły poświęcić się wyłącznie przyszłemu Mirage III . Ostatecznie zainteresowała się tylko francuska marynarka wojenna i na początku 1955 roku poprosiła o wersję nadającą się do użytku z jej lotniskowców . Zamówiono pięć samolotów przedprodukcyjnych wmaj 1957, z obowiązkiem wzajemnego tankowania się w locie ( technika „ tankowanie kumpla ”, patrz artykuł Tankowanie samolotu ).
Etendard IV staje się następnie Étendard IVM , po pewnych modyfikacjach, takich jak ulepszenie urządzeń wysokiego podnoszenia , wzmocnienie konstrukcji, dodanie drążka do tankowania w locie oraz obniżenie i powiększenie nosa, aby go pomieścić. dalmierz. Jednak od początku zaplanowano niezbędne adaptacje do użytku z lotniskowca, co ułatwiło inżynierom.
Pierwszy prototyp Etendard IVM odbywa swój dziewiczy lot 21 maja 1958. Drugi samolot ma cały system uzbrojenia, drążek do tankowania w locie i składane skrzydła. Trzeci jest wyposażony w brytyjski silnik Rolls-Royce Avon i system nadmuchu skrzydeł, ale zginie w eksplozji naziemnej. Czwarty jest pierwszym, który ma kil pod nosem, co poprawia stabilność toczenia. Wreszcie, siódmy prototyp to wersja rozpoznawcza Etendard IVP , która nie ma już dział kal. 30 mm, ale ma zmodyfikowany nos, aby pomieścić kamery i może przenosić zdejmowany pojemnik na zdjęcia, umieszczony pod kadłubem. Swój pierwszy lot odbył w dniu19 listopada 1960.
Pierwsze testy katapultowania i lądowania odbyły się w ośrodku testowym Royal Navy w 1960 roku , a następnie na pokładzie lotniskowca Clemenceau pod koniec 1960-początek 1961 roku. Pierwsze samoloty produkcyjne wystartowały na pokładzie26 lipca 1961. Zamówionych 90 egzemplarzy dostarcza się do francuskiej marynarki wojennej między9 grudnia 1961 i 26 maja 1965. Zastąpione przez Super Étendard , ostatnie Étendard IVM zostały zreformowane w 1991 roku , podczas gdy Étendard IVP i PM były utrzymywane do 2000 roku .
O ile Étendard IV ewidentnie uczestniczyły we wszystkich kampaniach prowadzonych przez ich macierzyste lotniskowce , to jedynymi realnymi misjami bojowymi były misje rozpoznania fotograficznego prowadzone przez Étendard IVP podczas operacji:
Niewyczerpujący wykaz wypadków z udziałem Etendard IV:
Standard II - Standard VI - Super Standard