Dassault Etendard IV

Dassault Etendard IVM
Widok z samolotu.
IVM Etendard wystawiony przed bazą lotniczą marynarki wojennej Fréjus-Saint Raphaël .
Budowniczy Lotnictwo Dassault
Rola Samoloty szturmowe i rozpoznawcze
Status Wycofany z eksploatacji w 2000 roku
Pierwszy lot 21 maja 1958
Uruchomienie 1962
Data odstąpienia od umowy 2000
Liczba zbudowany 90
Załoga
1 pilot
Motoryzacja
Silnik Atar Snecma 8B
Numer 1
Rodzaj Turbojet bez dopalacza
Ciąg jednostkowy 43.16  k N
Wymiary
widok samolotu z samolotu
Zakres 9,60  m²
Długość 14,35  m²
Wysokość 3,85  m²
Powierzchnia skrzydła 28,40  m 2
Szerokie rzesze
Pusty 5900  kg
Z uzbrojeniem 8170  kg
Maksymalny 10800  kg
Przedstawienia
Maksymalna prędkość 1100  km/h
Prędkość przeciągnięcia 217  km/h
Sufit 13 716  m²
Prędkość wspinaczki 6000  m/min
Zakres działania 600  km
Wytrzymałość 1.666  km na południowy
Ładowanie skrzydła 282 kg / m 2
Stosunek siły do ​​masy 0,54
Uzbrojenie
Wewnętrzny 2 działa 30  mm
Zewnętrzny 1300  kg ładunku zewnętrznego (rakiety, bomby, rakiety, czołgi itp.)
Awionika
Aparat i aparaty rozpoznające

Etendard IV ( Etendard IVM i Etendard IVP ) to lekki samolot atak zbudowany przez Dassault i przeznaczone do użytku na pokładach lotniskowców . Został zbudowany w 90 jednostkach, w służbie od 1962 do 2000 roku we francuskiej marynarce wojennej .

Projekt

W Kwiecień 1954, NATO uruchamia program o nazwie LWTSF ( Light Weight Tactical Strike Fighter ) ma zapewnić wszechstronny lekkiego myśliwca do jego różnych sił powietrznych. Producenci są zmuszeni korzystać z reaktora Bristol Orpheus, którego rozwój finansowało NATO.

Następnie Dassault uruchomił dwa bardzo podobne projekty, oznaczone Mystère XXIV i Mystère XXVI  : pierwszy napędzany był Snecma Atar 101, a drugi Bristol Orpheus 3. Przemianowane na Étendard IV i Étendard VI , projekty te były po prostu Étendard IIs powiększone o 15  % i monoreaktory.

Prototyp Étendard IV został zamówiony przez Francję wListopad 1954. Swój pierwszy lot odbył w dniu24 lipca 1956 rlub dzień po Étendard II. Testy w locie wykazują dobre właściwości iw symulowanej walce samolotowi udaje się pokonać Mystère IV , który jest wówczas typowym myśliwcem Sił Powietrznych .

Jednak NATO odrzuca projekt z powodu swojego reaktora i zachowuje tylko reaktor Étendard VI , który ostatecznie zostanie pokonany przez Aeritalia G.91 . Rozczarowane Siły Powietrzne postanowiły poświęcić się wyłącznie przyszłemu Mirage III . Ostatecznie zainteresowała się tylko francuska marynarka wojenna i na początku 1955 roku poprosiła o wersję nadającą się do użytku z jej lotniskowców . Zamówiono pięć samolotów przedprodukcyjnych wmaj 1957, z obowiązkiem wzajemnego tankowania się w locie (  technika  „ tankowanie kumpla ”, patrz artykuł Tankowanie samolotu ).

Etendard IV staje się następnie Étendard IVM , po pewnych modyfikacjach, takich jak ulepszenie urządzeń wysokiego podnoszenia , wzmocnienie konstrukcji, dodanie drążka do tankowania w locie oraz obniżenie i powiększenie nosa, aby go pomieścić. dalmierz. Jednak od początku zaplanowano niezbędne adaptacje do użytku z lotniskowca, co ułatwiło inżynierom.

Pierwszy prototyp Etendard IVM odbywa swój dziewiczy lot 21 maja 1958. Drugi samolot ma cały system uzbrojenia, drążek do tankowania w locie i składane skrzydła. Trzeci jest wyposażony w brytyjski silnik Rolls-Royce Avon i system nadmuchu skrzydeł, ale zginie w eksplozji naziemnej. Czwarty jest pierwszym, który ma kil pod nosem, co poprawia stabilność toczenia. Wreszcie, siódmy prototyp to wersja rozpoznawcza Etendard IVP , która nie ma już dział kal. 30  mm, ale ma zmodyfikowany nos, aby pomieścić kamery i może przenosić zdejmowany pojemnik na zdjęcia, umieszczony pod kadłubem. Swój pierwszy lot odbył w dniu19 listopada 1960.

Pierwsze testy katapultowania i lądowania odbyły się w ośrodku testowym Royal Navy w 1960 roku , a następnie na pokładzie lotniskowca Clemenceau pod koniec 1960-początek 1961 roku. Pierwsze samoloty produkcyjne wystartowały na pokładzie26 lipca 1961. Zamówionych 90 egzemplarzy dostarcza się do francuskiej marynarki wojennej między9 grudnia 1961 i 26 maja 1965. Zastąpione przez Super Étendard , ostatnie Étendard IVM zostały zreformowane w 1991 roku , podczas gdy Étendard IVP i PM były utrzymywane do 2000 roku .

Zobowiązania

O ile Étendard IV ewidentnie uczestniczyły we wszystkich kampaniach prowadzonych przez ich macierzyste lotniskowce , to jedynymi realnymi misjami bojowymi były misje rozpoznania fotograficznego prowadzone przez Étendard IVP podczas operacji:

Wypadki

Niewyczerpujący wykaz wypadków z udziałem Etendard IV:

Warianty

Znakowania

Użytkownik

Bibliografia

  1. „  60. rocznica pierwszego lotu Étendard IV M  ” , na dassault-aviation.com ,21 maja 2018 r.(dostęp 11 czerwca 2018 r . ) .
  2. „  Les Étendard Marine  ” , na netmarine.net , Net-Marine (dostęp 26 lutego 2019 r . ) .
  3. Georges Croulebois , Pont libre , Les 7 vents éditions,215, 342  s. ( ISBN  978-2-87716-052-0 i 2-87716-052-1 ).
  4. Uszkodzony francuski Etendard IV ląduje na Carrier
  5. "  Historia dywizjonu 23S  " , na netmarine.net ,3 sierpnia 2015 r..
  6. „  Katastrofa samolotu w zatoce Granville: wznowienie śledztwa, zidentyfikowanie pilota  ”, lamanchelibre.fr ,5 grudnia 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 5 grudnia 2017 r. ).
  7. „  Kanał: znajduje ślady samolotu pochodzącego z katastrofy… w 1974 roku!”  », Lamanchelibre.fr ,2 grudnia 2017( przeczytaj online , skonsultowano 5 grudnia 2017 r. ).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Link wewnętrzny

Zobacz również

Rozwój powiązany

Standard II - Standard VI - Super Standard

Porównywalne samoloty

A-4 Skyhawk