Daniil Chafran

Daniil ChafranДаниил Шафран Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Daniil Chafran, w 1966 roku Kluczowe dane
Imię urodzenia Daniil Borissovich Chafran
Narodziny 13 stycznia 1923
Piotrogrodzki Związek Radziecki
Śmierć 7 lutego 1997(74 lata)
Moskwa Rosja
Podstawowa działalność Wiolonczelista

Daniil Borissovich Chafran (po rosyjsku  : Даниил Борисович Шафран ), ur.13 stycznia 1923w Piotrogrodzie (później Leningrad, a obecnie Sankt Petersburg ) i zmarł7 lutego 1997w Moskwie jest rosyjskim wiolonczelistą .

Biografia

Syn Borysa Chafrana, pierwszą wiolonczelę w Leningradzkiej Orkiestrze Filharmonicznej , Daniil Chafran rozpoczął naukę muzyki dopiero w wieku ośmiu lat. Jego nauczycielem był najpierw jego ojciec, a następnie Alexandre Chtrimer w szkole muzycznej przy Konserwatorium w Leningradzie . Chafran zadebiutował jako artysta koncertowej w 1934 roku z Wariacje na temat rokokowy tematu przez Piotr Ilitch Czajkowskiego (orkiestra następnie prowadzone przez Albert Coates ). W 1937 roku wygrał Ogólnopolski Konkurs Skrzypków i Wiolonczelistów w Moskwie, otrzymując w nagrodę wiolonczelę lutnika Antonia Amatiego z 1630 roku. Na tym instrumencie grał do końca życia.

W Czerwiec 1941Na początku wojny Chafran zgłosił się na ochotnika na front, ale trzy miesiące później został odwołany i ewakuowany do Nowosybirska, gdzie zagrał kilka koncertów. Po wojnie Chafran wstąpił do konserwatorium w Leningradzie, aby doskonalić swoje umiejętności pod okiem Alexandre Chtrimera. W 1949 i 1950 brał udział w międzynarodowych konkursach w Budapeszcie i Pradze i wykończone przywiązane do pierwszej z Mścisław Rostropowicz . Po ukończeniu konserwatorium w 1950 roku Chafran przyjechał do Moskwy i został solistą na koncertach filharmonicznych. Za cykl koncertów otrzymał w 1952 roku Nagrodę Stalina . Rozpoczął także międzynarodową karierę: w 1960 roku po raz pierwszy wystąpił w Stanach Zjednoczonych, aw 1964 roku w Wielkiej Brytanii. W 1974 roku Chafran był przewodniczącym jury wiolonczelistów na Międzynarodowym Konkursie im . Piotra Czajkowskiego . W 1977 roku otrzymał tytuł „  Artysty Ludowego Związku Radzieckiego  ”.

Chafran zmarł w 1997 roku, został pochowany na cmentarzu Troïekourovskoye w Moskwie. Jego wiolonczela została przekazana przez wdowę do Narodowego Muzeum Kultury Muzycznej Rosji.

Katalog i nagrania

Jego repertuar obejmuje większość najważniejszych kompozycji wiolonczelowych: Bacha ( Suity na wiolonczelę solo), zwłaszcza koncerty Haydna , Schumanna , Saint-Saënsa , Dvořáka , Prokofiewa  ; wszystkie sonaty Beethovena , Schuberta ( Sonata Arpeggione ) i Brahmsa , a także dzieła współczesnych kompozytorów, takich jak Aram Chaczaturian , Tichon Chriennikow , Dmitrij Kabalewski (którego drugie Koncert jest dedykowany Chafran), Boris Czajkowskiego , Alfred Schnittke , Mieczysława Weinberga i wiele innych. To właśnie z Sonatą Weinberga Chafran zadebiutował w Carnegie Hall w 1960 roku.

Chafran dokonał kilku nagrań, z których najbardziej znany jest Dmitrij Kabalewski za dwa koncerty z orkiestrą pod kierunkiem autora i Szostakowicza Cello Sonata , z Szostakowicza na fortepian. Chafran współpracuje także z pianistami Niną Mousinian (która zostaje jego żoną) i Antonem Ginsburgiem .

Linki zewnętrzne