dNTP

DNTP jakakolwiek deoksyrybonukleozyd trifosforan . Zwykle oznacza mieszaninę deoksyadenozynotrifosforanu dATP, deoksycytydyna trifosforan dCTP deoksyguanozyny trifosforan dGTP i tymidyny trifosforanu TTP, które stanowią prekursory monomery z DNA, i które mogą być zatem stosowane do amplifikacji DNA przez PCR  : nici z komplementarnego DNA są utworzone z uwalnianie pirofosforanu .

Trifosforanów deoksyrybonukleotydów obejmują nukleozasady - adeniny cytozyny C guaniny G lub tymina T - połączone z pozostałości w 2-deoksyrybozy sama związana z grupy trifosforanowej, zespół tworzący nukleotydu . Od podobnych nukleotydów, na przykład na fluorouracylu , o cytarabina , o merkaptopuryna lub zydowudynę (AZT) mogą subtituer dNTP biologiczną w czasie replikacji DNA , a tym samym blokują.

Reduktazy rybonukleotydowej (RNR) jest enzymem , który katalizuje konwersję nukleozydów difosforany (NDP) w difosforany dezoksyrybonukleozydów (dNDP), które mogą dać dNTP. Ponieważ te ostatnie są wykorzystywane do replikacji DNA, aktywność tego enzymu jest ściśle regulowana. Reduktaza rybonukleotydowa może przetwarzać tylko difosforany nukleozydów, co oznacza, że ​​trifosforany rybonukleozydów są najpierw defosforylowane do dNDP, aby móc je zredukować , a następnie dNDP są generalnie ponownie fosforylowane.

Reduktaza rebonukleotydowa ma dwie podjednostki i trzy miejsca: miejsce katalityczne, miejsce aktywności i miejsce specyficzności. Miejsce katalityczne to miejsce, w którym zachodzi konwersja NDP do dNDP, miejsce aktywności określa, czy enzym jest aktywny czy nie, miejsce specyficzności określa, która reakcja zachodzi w miejscu katalitycznym.

Miejsce aktywności może wiązać się z ATP lub dATP . Enzym jest aktywny, gdy jest związany z ATP. Kiedy ATP lub dATP wiąże się z miejscem specyficzności, enzym katalizuje konwersję CDP i UDP do dCDP i dUDP . Te dwa związki mogą następnie dać TTP . Ten ostatni, gdy wiąże się z miejscem specyficzności, kieruje enzym w kierunku konwersji GDP do dGDP . Ten ostatni, gdy wiąże się z miejscem specyficzności, kieruje enzym w kierunku konwersji ADP do dADP . Następnie dADP jest fosforylowany z wytworzeniem dATP , który może następnie wiązać się z miejscem aktywności enzymu i go inaktywować.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) James B. Wyngaarden , Regulacja biosyntezy i obrotu puryn  " , Postępy w regulacji enzymów , tom.  14, 1976, s.  25-42 ( PMID  184697 , DOI  10.1016 / 0065-2571 (76) 90006-6 , czytaj online )
  2. (w) Matthias Kolberg, Kari R. Strand Pål Graff i KKristoffer Andersson , „  Struktura, funkcja i mechanizm reduktazy rybonukleotydowej  ” , Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Proteins and Proteomics , vol.  1699 n os  1-2 Czerwiec 2004, s.  1-34 ( PMID  15158709 , DOI  10.1016 / j.bbapap.2004.02.007 , czytaj online )
  3. (en) Md. Faiz Ahmad i Chris G. Dealwis , „  Rozdział czternasty - Strukturalne podstawy regulacji allosterycznej reduktazy rybonukleotydowej  ” , Progress in Molecular Biology and Translational Science , tom.  117, 2013, s.  389-410 ( PMID  23663976 , PMCID  4059395 , DOI  10.1016 / B978-0-12-386931-9.00014-3 , czytaj online )
  4. (w) James Wesley Fairman, Sanath Ranjan Wijerathna, Md Faiz Ahmad, Hai Xu, Ryo Nakano Shalini Jha, Jay Prendergast, R Martin Welin, Susanne Flodin, Annette Roos, Pär Nordlund, Zongli Li, Thomas Walz i Chris Godfrey Dealwis , „  Structural podstawa allosterycznej regulacji ludzkiej reduktazy rybonukleotydowej przez oligomeryzację indukowaną nukleotydami  ” , Nature Structural & Molecular Biology , tom.  18, n o  3, marzec 2011, s.  316-322 ( PMID  21336276 , PMCID  3101628 , DOI  10.1038 / nsmb.2007 , czytaj online )