| Narodziny |
1974 Boulogne-Billancourt |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening | École normale supérieure (Paryż) (od1994) |
| Zajęcia | Semiolog , semiotyk , naukowiec , profesor uniwersytecki , romanista |
| Tata | Jean-Paul Alduy |
| Matka | Dominique Alduy ( d ) |
| Pracował dla | Uniwersytet Stanford |
|---|---|
| Pole | filologia francuska ( d ) |
| Członkiem | Obserwatorium radykalizmu politycznego ( d ) |
| Stronie internetowej | (pl) profile.stanford.edu/cecile-alduy |
| Różnica | Sygnet Sztuki i Litery (2017) |
Cécile Alduy jest francuską semiologką i semiotyczką , urodzoną w Boulogne-Billancourt w 1974 roku.
Cécile Alduy jest córką Jean-Paul Alduy , radnego generalnego, senatora Pirenejów Wschodnich i burmistrza Perpignan oraz Dominique Alduy , który był w szczególności dyrektorem generalnym FR3 , gazety Le Monde , Centre Pompidou i Théâtre de Miasta .
Była studentką École normale supérieure (L1994) i doktoratem z listów (2003).
Jest profesorem literatury francuskiej na Uniwersytecie Stanforda i pracownikiem naukowym w Centre for Political Research at Sciences Po (Cevipof). Specjalizuje się w autorach renesansowych , w szczególności Maurice Scève , Ronsard i Du Bellay , zajmuje się także współczesną semiotyką , w szczególności analizując dyskurs postaci politycznych .
Jest członkiem Obserwatorium Radykalności Politycznych Fundacji Jean-Jaurès .
W 2017 roku została kawalerem Orderu Sztuki i Literatury .
W Marine Le Pen zabranym do słów: Decryption of the new frontist dyskurs , napisanym wspólnie ze Stéphane Wahnich ( éditions du Seuil , 2015), bada pole leksykalne Frontu Narodowego , skoncentrowane na standaryzacji językowej.
Z tym, co naprawdę mówią: Dekodując przemówienie prezydenckich (Seuil, 2017), Cécile Alduy kontynuuje swoje dzieło deszyfrowania, tym razem badając retorykę kandydatów we francuskich wyborach prezydenckich w 2017 r . Zauważa między innymi, że słowo „ludzie” jest nieobecne w przemówieniach Beno Hat Hamona i Manuela Vallsa , co odróżnia ich od Jean-Luca Mélenchona . Wydaje się, że wysoki wynik tego ostatniego w pierwszej turze wyborów prezydenckich w 2017 roku wynika z jego „ antysystemowego ” pozycjonowania, ale także i przede wszystkim z efektów „ użytecznego głosowania ”.