Cæruleum

Cynian kobaltu
Identyfikacja
Synonimy

CI Pigment Blue 35

N O CAS 1345-19-3
N O WE 215-719-7
UŚMIECHY [Co + 2]. [Sn + 4]. [OH2-2]. [OH2-2]. [OH2-2]
PubChem , widok 3D
InChI Std. InChI: widok 3D
InChI = 1S / Co.3O.Sn / q + 2; 3 * -2; +4
Właściwości chemiczne
Brute formula Co O 3 SnSn O 3 Co
Masa cząsteczkowa 225,641 ± 0,008  g / mol
Co 26,12%, O 21,27%, Sn 52,61%,
Jednostki SI i STP, chyba że określono inaczej.

Niebieski coeruleum lub Cerulean ( Colour Index PB35) jest pigment stosowany w malarstwie artystycznym i dekoracji, co daje odcień niebieski . Jest również znany pod nazwami Cerulean Blue lub Celestial Blue .

Swiss chemik Albrecht Höpfner przygotowuje to cynian z kobaltem (SnO 3 Co) w 1805 roku, zanim Thenard wyprodukował swój błękit kobaltowy . Następnie jest nieco rozpowszechniony w Niemczech. Handlowiec kolor Rowney, Londynu, sprzedawany go w akwarel i obrazów olejnych z 1860 roku pod nazwą coeruleum , zazwyczaj pisane dziś ceruleum. Jest wymieniony w indeksie kolorów pod numerem PB35.

W średniowieczu termin cœruleum odnosił się do błękitnych pigmentów w łacińskich rękopisach poświęconych kolorowi. Jest jeszcze za to pojawia się w słowniku XVII -tego  wieku. W XIX th  wieku, termin ten może również odnosić arseniate podstawowy miedzi ( GRP ).

Charakterystyka

Jest to kolor niebieski przechodzący w lekko do bardzo nieprzezroczystej zieleni .

Cieszy się dużą popularnością wśród artystów ze względu na to, że według Guigneta zachowuje swój niebieski kolor nawet w świetle świec, co zgodnie ze starą nazwą nadaje mu jasnoniebieski kolor . Jednak w sztucznym świetle pigment znacznie się zazielenia i traci swoje nasycenie. Ta właściwość nie jest gwarantowana, gdy kolor zostanie uzyskany z innymi pigmentami ( PRV ).

Zdobył reputację nietrwałości w 1890, nie zniechęcając artystów takich jak Paul Signac .

W paletach kolorów do malowania pigment PB35 jest coraz częściej zastępowany przez PB36 (tlenek chromu i kobaltu), tańszy i bardziej turkusowy .

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. obliczona masa cząsteczkowa od „  atomowych jednostek masy elementów 2007  ” na www.chem.qmul.ac.uk .
  2. Berne, 1759–1813 (de) „  Höpfner, Joh. Georg Albrecht  ” na deutsche-biographie.de .
  3. (w) „  Spotlight on cerulean blue  ” (dostęp: 6 lutego 2021 ) .
  4. Johann Carl Leuchs i Eugène Péclet , Complete Treatise on the Properties, Preparation and Use of Baring Materials and Colours , Paryż,1829( czytaj online ) , s.  174.
  5. Philibert Monet , Invantaire języków deus Francoise i łaciny ,1635( czytaj online ).
  6. Charles-Ernest Guignet , Encyklopedia chemiczna , t.  10, Paryż, Dunod,1888( czytaj online ) , s.  91.
  7. Ball 2010 .