Porcelana tygrysia, cyprys tygrysi
Cypraea tigrisKrólować | Animalia |
---|---|
Gałąź | Mięczak |
Klasa | Gastropoda |
Zamówienie | Littorinimorpha |
Rodzina | Cypraeidae |
Uprzejmy | Cypraea |
Cypraea tigris tobardzo pospolity gatunek ślimaków morskich z rodzaju Cypraea , czyli „porcelana”.
Porcelana dla dorosłych tygrysów osiąga rozmiary od 38 mm do 134 mm .
Kształt skorupy jest jajowaty, kolor tła od białego do kremowego z brązowymi plamami, których intensywność kolorów, wymiary plamek oraz ich rozmieszczenie są różne u różnych osobników. Obszar w pobliżu brzusznego otworu jest usiany mniej lub bardziej okrągłymi ciemnymi plamami. Płaszcz , który może całkowicie pokrywać powłoki, gdy powłoka jest aktywność jest papillated; umożliwia to, aby projekty skorupy były widoczne przez przezroczystość. Jest biało-czarny z cienkimi podłużnymi liniami.
Widok mięczaka zamieszkującego jego siedlisko, całkowicie pokrytego płaszczem.
Na Reunion .
Na Filipinach z symbiotyczną krewetką Periclimenes imperator .
W Australii .
?
W Sabah w Malezji.
Istnieją różne kształty porcelany:
Cyprys tygrysi występuje w wodach tropikalnych regionu Indo-Pacyfiku , od wschodnich wybrzeży Afryki po Hawaje .
Gatunek ten żyje raczej pod wodami raf koralowych o głębokości od 10 do 40 metrów. Jego siedlisku zagraża kłusownictwo i połowy dynamitu.
Ten mięczak jest aktywny w nocy . Jest wszystkożercą, żywiącym się w wieku dorosłym koralowcami, różnymi bezkręgowcami, glonami i zwłokami, które pokonuje chrapliwym językiem zwanym radula .
W młodości odżywia się glonami.
Muszle tego mięczaka były używane od czasów prehistorycznych, o czym świadczą wykopaliska archeologiczne prehistorycznych pochówków w pobliżu Gandawy , na nekropoliach galijsko-rzymskich, w pobliżu Monte Rosa , czy w Pompejach czy w pobliżu Winnicy , a nawet w pochówkach kultury czerniachowskiej . W innych cywilizacjach, takich jak Hawaje, używa się ich jako amuletów .
Ta muszla jest w programie francuskiego Terytorium Afarów i Issas w 1977 roku (nominał: 5 F).
Ilustracja z Indeksu Testarum Conchyliorum przez Niccolò Gualtieri (1742).
Ilustracja Index Testarum Conchyliorum .
Ilustracja Index Testarum Conchyliorum .
Inne poglądy.