Rada Héry | ||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wezwany przez | Arcybiskup Leotheric w Sens , na prośbę biskupa Auxerre Hugues de Chalon | |||||||||
Tematy | Wojna o sukcesję Księstwa Burgundii | |||||||||
Początek | 1015 | |||||||||
Koniec | 1015 | |||||||||
Lokalizacja | Héry (Yonne) | |||||||||
Organizacja i uczestnictwo | ||||||||||
Pod przewodnictwem | Leotheric Arcybiskup Sens | |||||||||
Lista rad | ||||||||||
| ||||||||||
Rada Héry miała miejsce prawdopodobnie w 1015 w Héry , kilkanaście kilometrów od Auxerre w dziale dzisiejszego dnia Yonne w Burgundii, we Francji.
Głównym celem jest powstrzymanie wojny o sukcesję księcia Henryka I st na Księstwo Burgundii , znalezienie porozumienia między królem a hrabiego Burgundii Otto Wilhelm . Rada ta przypisuje Burgundię królowi Robertowi II i podporządkowując Auxerrois podwójnej suwerenności hrabiego-biskupa Hugues de Chalon i hrabiego Otte-Guillaume , dzieli hrabstwo na trzy baronie.
Clarius of Sens nazywa tę radę magnus conventus .
Odbywa się za Benedykta VIII , papieża od 18 maja 1012 do 9 kwietnia 1024.
Lebeuf umieszcza go w 1015, Mansi w 1022 lub 1023, a datę 1020 podaje Richard (1777) i Migne (1847) dla co nazywa „zwykłymi zbiorami” (ale Migne cytuje wszystkie daty).
Hery (tzw Airy w XVIII th wieku)) jest na północny-zachód od Auxerre , na 12,5 km w linii prostej od Katedry Auxerre . W pobliżu wioski przebiega kilka starożytnych tras , w tym Via Agrippa de l'Océan, która przecinała Héry i minęła Serein aux Baudières.
Rada odbywa się w klasztorze benedyktynów w Héry za kościołem parafialnym. Klasztor należy do opactwa Saint-Germain .
Książę Burgundii Henryk I st Burgundii zmarł bezpotomnie w 1002, wskazując na jego spadkobiercę do księstwa jego adoptowany syn Otto Wilhelm . Król Robert II Pobożny kwestionuje tę nominację z dwóch powodów: jako bratanek Henryka z Burgundii i jako król, do którego mają powrócić ziemie bez spadkobierców.
W 1004 Księstwo Burgundii został załączony przez Roberta II do królestwa Francji - przynajmniej król chciał go więc. Ale Burgundii wolał od niego Othon-Guillaume, a Othon-Guillaume nie ustępował.
Robert II atakuje z pomocą księcia Normandii Ryszarda II, który sprowadza 30 000 ludzi. W regionie, jego wsparcie jest najważniejsze Hugues de Chalon , 47 th biskup Auxerre (999-1039); ten ostatni jest naśladowcą króla; jest także potężnym hrabią de Chalon i ostatecznie głównym narzędziem kompromisu między dwoma antagonistami. Jednak Hugues de Chalon jest przyrodnim bratem Gerberge, matki Otto-Guillaume.
Auxerre podąża za swoim hrabią Landri, zięciem i wiernym Otto-Guillaume'owi. Podczas tej wojny Hugues de Chalon wycofał się z Auxerre, aby pozostać w swoim hrabstwie. Słynny wojownik, odpiera ataki sojuszników Otto-Guillaume'a. Ale w tych latach całe Burgundia doznało wielkich zniszczeń i zniszczeń.
Po dwóch nieudanych oblężeniach, jednym przed Auxerre (10 listopada 1003 r.), A drugim przed Saint-Germain (koniec listopada 1003 r .; opactwo znajdowało się wówczas jeszcze poza murami miasta), król i jego sojusznicy przejęli władzę Czyli przez skład i prowadzenie kampanii wojskowych w regionie - kilku towarzyszy Hugues de Chalon; ze swojej strony Otto-Guillaume i jego rodzina zaatakowali sojuszników króla, w tym hrabstwo Chalon.
Ta wojna o następstwo Henri de Bourgogne trwa od dwunastu do czternastu lat i kończy się dopiero na soborze w Héry w 1015 r. W miarę upływu lat bohaterowie męczą się wojną, a król zgadza się rozważyć negocjacje pokojowe. Negocjacje te odbywały się w kilku etapach, najpierw w Verdun ( hrabstwo Chalon ) (1014), a następnie w Héry (1015), Dijon, Beaune i Anse (Lyonnais) . Rada w Héry, której przewodniczy arcybiskup Sens Léotheric w obecności króla, arcybiskupa Gosselin z Bourges i hrabiego Landry z Auxerre , jest najważniejsza ze swoich konkluzji:
Zakonnik od Montier-en-Der przynieść relikwie swojego patrona Bercaire , ci z Saint-Pierre-le-Vif Sens relikwie św Sanctien męczennika, a od Châtillon-sur-Seine przedstawia relikwie Saint Priest Vorle. Niektórzy żądają sprowadzenia sanktuarium Saint Germain, ale biskup Auxerre Hugues de Chalon sprzeciwia się temu, argumentując, że żadna okoliczność nie usprawiedliwia przeniesienia tak nieporównywalnego człowieka.
Według Migne, Lebeuf pomyślałby, że to na tym soborze ustanowiono zwyczaj przynoszenia relikwii świętych; ale nie pojawia się to w pismach Lebeufa, do których konsultowano się w tym artykule.
Sobór zwołuje arcybiskup Leotheric w Sens na wniosek biskupa Auxerre Hugues de Chalon i Roberta II Pobożnego . Leotheric de Sens to przewodniczy. Obecny jest król , królowa Konstancja i duża orszak lordów, kilku biskupów i opatów, w tym arcybiskup Bourges Gosselin . Książę Burgundii Otto-Guillaume wysłał tam swojego zięcia Landry, hrabiego Auxerre i Nevers , jako zastępcę . Obecnych jest również wielu widzów, w tym chorzy w nadziei na wyleczenie dzięki zgromadzonym w ten sposób słynnym relikwiom.
Ze wszystkich rad zebranych, by zająć się tą wojną, ta z Héry jest najważniejsza z punktu widzenia jej konkluzji: Księstwo Burgundii przypisuje się królowi Robertowi II, a hrabstwo Dijon Otto-Guillaume.
Po tej wojnie Hugues de Chalon jako jedyny władca Burgundii, który według Rodolphusa Glabera wspierał partię królewską od początku niepokojów, korzystał z różnych nagród od monarchy. Chcąc promować opactwo Cluny , król dał mu około 1019 roku połowę ziemi Givry , położonej w hrabstwie Dijon, na fundowanie mszy dla reszty ojca i matki. W tym samym roku, po poświęceniu kościoła Saint-Philibert w Tournus , Hugues de Chalon podarował temu klasztorowi wioskę zwaną wówczas Islez lub Isles oraz prawo do wędkowania na rzece Saona : w uznaniu którego mnisi nadali mu sztandar lub sztandar świętego Filiberta i ogłosić go obrońcą całej ich własności. Wreszcie, „w dwudziestym szóstym roku króla Roberta” (1022), zapisał się na zwolnienie z dziesięcin, które Geoffroy, biskup Chalon , przyznał temu samemu opactwu na prośbę św . Odilona .
Ciekawa anegdota dotyczy hrabiego Auxerre Landri , męża Mathilde, córki Ottona-Guillaume'a z Burgundii , który usuwa część ziemi z opactwa Montier-en-Der . Wezwany do wyjaśnienia rady Hery posiadanych przez Hugh de Chalon ( 47 th biskup Auxerre 999-1039) Landri następnie próbuje przywłaszczyć relikwie św Berchaire patrona opactwa, na co ma nadzieję, nie będą już się martwić o to romans, ponieważ miałby wówczas „w swoim posiadaniu spadkobiercę tak samo, jak spadek”.