Kompleks W-Arly-Pendjari
Kompleks W-Arly-Pendjari
| Adres |
Benin Burkina Faso Niger |
|---|---|
| Informacje kontaktowe | 11 ° 31 ′ 48 ″ N, 2 ° 17 ′ 24 ″ E |
| Powierzchnia | 14948,3 km 2 , 11012,2 km 2 |
| Rodzaj | Zbiór obszarów chronionych ( d ) |
|---|---|
| Dziedzictwo |
 Rezerwat biosfery ( 2020 )
|
| Wprowadź dane | 1996 |
|---|---|
| Nazwa Użytkownika | 749 i 749bis |
| Kryteria | Kryteria wyboru światowego dziedzictwa (ix) Kryteria wyboru światowego dziedzictwa (x) |
Kompleks W-Arly-Pendjari , zwany także „kompleks WAP” to strona transgraniczne naturalne liście światowego dziedzictwa z UNESCO , znajduje się w Beninie , w Burkina Faso i Nigrze , obejmujące:
- Park Narodowy Arly w Burkina Faso
- Park Narodowy Pendjari w Beninie
- Park narodowy W, wspólny dla trzech krajów ( Niger , Benin , Burkina Faso)
Od 2005obszar chroniony jest uważany za jednostkę ochrony i potencjalną twierdzę dla lwa .
Od października 2020 roku obszar objęty jest transgranicznym rezerwatem biosfery UNESCO , powstałym w wyniku połączenia trzech byłych narodowych rezerwatów biosfery. Zajmuje powierzchnię ponad 94 000 km 2 i liczy około 4 miliony mieszkańców.
Zobacz też
- Arly-Singou
- Turystyka w Beninie
- W National Park of Niger
- W National Park of Benin
- Całkowity rezerwat dzikiej przyrody Arly
Uwagi i odniesienia
- Henschel, Petracca, Hunter i Kiki, „ Determinanty wzorców dystrybucji i potrzeb zarządzania w krytycznie zagrożonej populacji lwa Panthera leo ”, Frontiers in Ecology and Evolution , t. 4, n O 4,2016, s. 110 ( DOI 10.3389 / fevo.2016.00110 )
- (w) Georg Zizka , Adjima Thiombiano Karen Hahn i Marco Schmidt , „ Magnoliophyta, Arly National Park, Tapoa, Burkina Faso [z Erratum] ” , Check List , Vol. 7 ust. 1,12 listopada 2011, s. 85-100 ( ISSN 1809-127X , DOI 10.15560 / 7.1.85 , czytaj online , dostęp: 24 lipca 2019 )
- IUCN Cat Specialist Group , Conservation Strategy for the Lion West and Central Africa , Yaounde, Cameroon, IUCN,2006
- UNESCO , „ 25 miejsc dołącza do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO ” , na liście UNESCO ,28 października 2020 r(dostęp 16 marca 2021 )