Jak się kłóciłem ... (moje życie seksualne)
Produkcja | Arnaud Desplechin |
---|---|
Scenariusz | Arnaud Desplechin i Emmanuel Bourdieu |
Główni aktorzy |
Mathieu Amalric |
Firmy produkcyjne | Why Not Productions |
Ojczyźnie | Francja |
Uprzejmy | Dramat, komedia |
Trwanie | 178 minut |
Wyjście | 1996 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Comment je me suis dispéré… (moje życie seksualne) to francuski film wyreżyserowany przez Arnauda Desplechina , wydany w 1996 roku .
Paul Dédalus, trzydziestokilkuletni paryski student , jest adiunktem w dziedzinie filozofii na Uniwersytecie w Nanterre . Nie udaje mu się dokończyć pracy , ani oddzielić od Estery, z którą był w związku od dziesięciu lat, mieszkając ze swoim kuzynem Bobem. Paul odwiedza grupę przyjaciół, w tym Nathana, którego podziwia i jest mu najbliższy. Kilka lat wcześniej spotkał go przypadkiem na basenie ze swoją partnerką Sylvią. Z tego spotkania narodziła się niepotwierdzona pasja między Pawłem i Sylvią, bez której żadna z nich nie zdecydowała się na zanurzenie, a oboje raczej starali się uciec. Paul i Sylvia będą jednakowo dzielić skradzione chwile.
Oprócz problemów z sercem Paul niepokoi jedno pytanie: dlaczego pokłócił się z Frédéricem Rabierem, jego nowym kolegą niedawno powołanym na wydział w Nanterre i byłym przyjacielem rue d'Ulm . Nie mogąc ze sobą rozmawiać, pozwolili, by między nimi narastał dyskomfort. Rabier, przesiąknięty jego znaczeniem, ignoruje Pawła i zdaje się go gardzić.
W sylwestra Paul i jego przyjaciele budzą się u Jean-Jacquesa i jego partnerki Valérie. Paul i Bob wymieniają się wrażeniami na temat dziewcząt i pierwszy prosi Boba, aby nie zrywał z Patricią, której ta druga już nie może znieść, zanim on sam będzie mógł to zrobić z Esther: Esther musi zdać ważny konkurs w maju, a Paul nie chce jej destabilizować przed tą datą. Dlatego kuzyni zawierają pakt i nadal zwierzą się swoim nastrojom. W maju Esther zdaje egzamin i może rozpocząć szkołę tłumaczeniową; Paul zostawia ją tego samego dnia. Następnie podchodzi do Valérie, która go przeraża i jednocześnie przyciąga. Pewna siebie i manipulująca Valérie udaje się uwieść Paula, pomimo ostrzeżeń Boba i Nathana. Ten ostatni jednak nie podejrzewa jego punktualnego romansu, który trwa z Sylvią.
Paul kończy pracę magisterską i rezygnuje ze stanowiska na uniwersytecie. Esther po długim okresie bólu udaje się opłakiwać Pawła i patrzeć w przyszłość. Sylvia daje Pawłowi ostatnią lekcję życia.
Początkowy tytuł filmu brzmiał Comment je me suis argUement avec Éric Barbier , reżyser, z którym Arnaud Desplechin studiował w IDHEC i co zainspirowało go do stworzenia postaci Frédérica Rabiera. Postanowieniem sądu nakazał dyrektorowi wykreślenie tej części, pozostawiając aspekt nominacyjny w postaci punktów zawieszenia.
Film został nakręcony podczas zimy 1994 - 1995 z, według producenta Pascal Caucheteux , bliski budżetu do tego z La Sentinelle , poprzedniego filmu Arnaud Desplechin użytkownika.
Zapytany o obsadę, w tym filmie, w którym występuje duża liczba postaci, reżyser wyjaśnia w czasie kręcenia, że zrobił to, szukając komplementarności między aktorami. Zaznacza, że podoba mu się idea, że role są „wymienne”, ponieważ aby zrozumieć postać, można sobie wyobrazić, „że w niej jest ta druga i odwrotnie. „ W tym pomyśle Mathieu Amalric, który w tamtym czasie jest jeszcze prawie nieznany (grał rolę studenta medycyny podczas sekcji zwłok La Sentinelle ), otrzymał scenariusz reżysera bez niego. Powiedz mu, czy go chciał odgrywać rolę Paula lub Natana (rola, która ostatecznie zostanie przypisana Emmanuelowi Salingerowi). Ostatecznie decyzja zapada dziesięć dni przed sesją.
Film ma swoją premierę podczas oficjalnego pokazu w konkursie festiwalu w Cannes wMaj 1996. Został również wybrany jako „hors-concours” na Montreal World Film Festival, a także na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto we wrześniu oraz na Festiwalu Filmowym w Nowym Jorku w październiku 1996 roku.
Jak się kłóciłam ... (moje życie seksualne) zostało szeroko rozpowszechnione we Francji dnia12 czerwca 1996aw pierwszym tygodniu ogląda 46144 osób. W całym okresie jego kinowej premiery film zgromadził 256 816 wyświetleń we Francji.
Kaseta VHS How I Got Into argument ... (My Sex Life) została opublikowana w dniu 1 st październik 1997. Na DVD ukazał się w strefie 24 czerwca 2002 do wydań Arte Vidéo, aw strefie 1 dwa lata wcześniej 5 lipca 2000, w prostej edycji filmu z wywiadem z reżyserem.
Plik 9 listopada 2006edycje Cahiers du cinéma publikują film na podwójnym DVD z kolekcji „Dwa filmy…”, któremu towarzyszy kolejny film reżyserki Esther Kahn (2000). Całość dopełnia dwudziestominutowy wywiad z Arnaudem Desplechinem i Emmanuelem Bourdieu na temat ich wspólnej pracy scenariuszowej oraz artykuły prasowe dotyczące dwóch filmów, które ukazały się na przeglądzie.
Z drugiej strony, scenariusz Comment je me suis discé ... (moje życie seksualne) skomentowany przez Arnauda Desplechina ukazuje się , podobnie jak praktycznie wszystkie scenariusze reżysera, w pracy wydanej przez Hachette wLipiec 1998.
W Les Inrockuptibles , Frédéric Bonnaud podkreśla „gęstości tematycznej i romantyczny głębokości, które są niezwykłe w młodego kina francuskiego” i zakłada już od jego wydania, że będzie to „wielki pokoleń Film ” , rokowanie, które zostaną potwierdzone w kolejnych dekadach .
Jak się kłóciłem … (moje życie seksualne) uzyskało 251 929 widzów we Francji podczas jej teatralnego wykorzystania i łącznie 267 909 widzów w Europie.
Rok | Ceremonia lub nagroda | Cena £ | Kategoria / Zwycięzca |
---|---|---|---|
1997 | Cinema Caesar | Najlepsza męska nadzieja | Mathieu Amalric |
Rok | Wydarzenie lub ceremonia | Kategoria | Wyznaczony |
---|---|---|---|
1996 | Festiwal Filmowy w Cannes | Konkurs o Złotą Palmę | |
1997 | Cinema Caesar | Najbardziej obiecująca aktorka | Jeanne Balibar |
Najbardziej obiecująca aktorka | Emmanuelle Devos |
Postać Paula Dédalusa powróci dwukrotnie w filmach Arnauda Desplechina: pojawia się jako nastolatek w A Christmas Tale (film z 2008 roku, w którym gra go Émile Berling ), a następnie w prequelu Trzy wspomnienia z mojej młodości, w której jest głównym bohaterem. W tym roku 2015 filmem , Mathieu Amalric przejmuje jego rolę jako osoba dorosła i Quentin Dolmaire odtwarza go jako nastolatka. Nazwisko Dédalus pochodzi od Jamesa Joyce'a .