Senator rzymski | |
---|---|
Pożyczający | |
Aedile |
Narodziny | Starożytny Rzym |
---|---|
Śmierć | Nieznana lokalizacja |
Czas | Republika rzymska |
Zajęcia | Prawnik , polityk starożytnego Rzymu , wojskowy |
Tata | Nieznany |
Matka | Nieznany |
Ludzie | Flavii |
Gnejusz Flawiusz jest politykiem rzymski z IV -go wieku pne. J.-C.
Był pisarzem lub sekretarzem Appiusa Claudiusa Cecusa i synem wyzwoliciela. Ukradł z Appiusza i opublikował zbiór formuł być wyraźne, bez których procedura prawna nie może być ważne, wzory zarówno prawne i religijne, które patrycjusze mieli aż następnie starannie ukryta przed ludźmi, to jest zachowana w archiwum. Przez papieży . Podobnie podał do publicznej wiadomości dni, w których z religijnego punktu widzenia można było wytaczać procesy sądowe, w zależności od tego, czy były to dni sprzyjające religijnie, czy nie ( fasti lub nefasti ).
„Odsłonił publiczności formuły orzecznictwa, które pozostawały w rezerwie w rękach papieży, jak na dnie sanktuarium; i aby obywatele mogli poznać dni, kiedy religia pozwalała uczestniczyć w rozprawach, ustawił wspaniały stół wokół Forum. "
- Liwiusza, 9, 46, 5.
Do tych kont zgłoszone przez Liwiusza i przez Digest , Cicero dodaje w Pro Murena , że „(...) tak wściekły i obawiając się, że publikacja i znajomość kalendarza pozwoliłoby na drogę sądową bez ich pomocy, (the papieże) połączyli inne formuły, aby móc interweniować we wszystkich przypadkach ” .
W ten sposób zyskał wielką popularność: został wybrany edylią kurulą i trybunem plebsu w 303 roku pne. AD, a następnie wszedł do Senatu .
Decyzja Cnaeus Flavius o opublikowaniu formuł prawno-religijnych pozwalających na wniesienie pozwu, a także publikacji pomyślnych i szkodliwych dni dopuszczających lub nie dopuszczających do takiego pozwu, wyznacza etap w przechodzeniu prawa oralności. jeśli chodzi o pisanie, oznacza to także postępującą sekularyzację. Pierwszym krokiem było opublikowanie Prawa z XII Tablic , gdzie po raz pierwszy wyryto i wyeksponowano teksty prawa. Kolejnym krokiem w tym procesie jest akt Cnaeus Flavius. Prawo, ius po łacinie, faktycznie zaczęło się od ustnej. Lingwiści tłumaczą słowo „ ius ” według wzoru. Jak definiuje to André Magdelain, „mowa jest skuteczna, od tego momentu musimy zacząć rozumieć siłę działania aktów prawa świętego i prawa cywilnego. Samo prawo musi być dicta, zanim zostanie zaprezentowane ”. Publikacja ta kończy się wydaniem Ius ciuile Flauianum , tomu znanego jeszcze w 530 r., Kiedy to pod nazwą Digeste opublikowano ważne zestawienie tekstów prawa rzymskiego .