Lonicera periclymenum
Lonicera periclymenumKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Magnoliophyta |
Klasa | Magnoliopsida |
Zamówienie | Dipsacals |
Rodzina | Caprifoliaceae |
Uprzejmy | Lonicera |
Zamówienie | Dipsacals |
---|---|
Rodzina | Caprifoliaceae |
Wiciokrzew of the Woods (wiciokrzew pomorski) to liana krzew z Caprifoliaceae rodziny z bardzo pachnących kwiatów.
Linneusz dedykowany nazwę rodzaju Lonicera do Adama Lonitzer (Lonicerus), niemiecki botanik i matematyka (1528-1586). Termin periclymenum pochodzi od greckiego periclumenum „kąpany dookoła”, ponieważ u niektórych gatunków wiciokrzewu liście połączone u podstawy pozwalają na gromadzenie się wody w małym zbiorniku.
Lonicera periclymenum to roślina pnąca o wijących się pędach i młodych gałązkach, owłosionych i czerwonawych na szczycie. Łodygi są smukłe i solidne. Mogą sięgać do 4 metrów, owijając się wokół prętów w kierunku lewoskrętnym (rys. 5). Dusząc swoje podparcie, mogą wyrządzić szkody młodym drzewom. Bardzo łatwo nakładają się na nie, emitując korzenie, gdy łodyga styka się z ziemią.
Liściaste, przeciwległe liście są eliptyczne . Nie są zespolone u podstawy, ale mają krótkie lub brak ogonków górnych. Są miękkie, mniej lub bardziej jaskrawe, ogólnie owłosione (czasami bezwłose). Są całe, a czasem lekko ząbkowane.
Kwiaty są zebrane w końcowe kwiatostany o długich szypułkach (ryc. 1, 2). Przylistki u podstawy kwiatostanu są małe i wolne, w przeciwieństwie do L. caprifolium . Stanowią podstawę od 4 do 17 rurkowatych kwiatów. Kielicha ponosi lancetowate, ostre zęby. Korona jest utworzony przez długie wąskiej rurki kończy się w dwóch warg górny zakończonym 4 małych płatków. Pachnący kwiat jest żółtawy lub czerwonawo-biały .
Kwitnie od lipca do września. Kwiaty są entomogamiczne . Nektar mogą odwiedzać owady z długą trąbką, takie jak sfinksy, ale nie pszczoły.
Owocem jest jagoda jajowata, czerwona , o średnicy 8 mm . Jest lekko toksyczny.
L. periclymenum jest dość zmienna: blaszka liściowa może być cała, falista, a nawet lekko klapowana.
Narządy rozrodcze
Nasionko
Siedlisko i dystrybucja
Dane według: Julve, Ph., 1998 i nast. - Baseflor. Botaniczny, ekologiczny i chorologiczny indeks flory Francji. Wersja: 23 kwietnia 2004 .
Lonicera periclymenum występuje w Europie Zachodniej : Hiszpanii, Francji, Wielkiej Brytanii, krajach Beneluksu, Niemczech, Szwajcarii i zachodniej Polsce. We Francji występuje wszędzie, z wyjątkiem regionu śródziemnomorskiego, gdzie występuje rzadziej.
Lonicera periclymenum jest jedną z roślin charakteryzujących atlantyckie domeny klimatyczne. Jednak jego obszar występowania rozciąga się na wschód do regionów subatlantyckich, a na południu do regionów śródziemnomorskich w środkowej Hiszpanii.
Wiciokrzew rośnie w świeżych lasach, żywopłotach, obrzeżach lasów, zwłaszcza na glebach krzemionkowych (jest to acidifil o dużej amplitudzie).
Wiciokrzew drzewny stosowany jest jako roślina ozdobna. Ceni gleby żyzne, próchniczne i chłodne. Wskazane jest ścięcie go po kwitnieniu.
Kora była używana jako środek moczopędny. Jagody, jeszcze lekko toksyczne, były chwalone przez Agricola , w XVI th wieku i lekarz Nicolas Aleksandra XVIII th century jako „godne podziwu leczyć rany, ale ostatnio nie wrzody” (po Lieutaghi, 1969).
Kwiaty wiciokrzewu, zbierane tuż przed osiągnięciem dojrzałości, a następnie suszone w cieniu, od dawna są wysoko cenione w medycynie ludowej. Tradycyjnie polecano je na kaszel, przeziębienie, łagodne zapalenie oskrzeli, astmę nerwową, kołatanie serca, bezsenność, czkawkę. Przyjmowano je w postaci naparu z szybkością od 4 do 8 g liści na litr wody i od 2 do 3 filiżanek dziennie.
Kwiaty i pąki kwiatowe Lonicera japonica Thunb. są powszechnie stosowane w tradycyjnej medycynie chińskiej . Ponieważ ta praktyka medyczna jest nadal bardzo żywa w Chinach, liczne analizy farmakologiczne przeprowadzone na aktywnych składnikach (patrz artykuł Lonicera japonica ) wykazały znaczące działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i przeciwwirusowe.
Figa. 5 Lewoskrętne nawijanie sznurka (w kierunku przeciwnym do korkociągu)
Figa. 6 Kwiat dwubusowy