Kronika Alfonsa III ( łaciński : Chronica Adefonsi tertii regis ) jest historycznym dokumentem przewlekłego typu , który jest przypisany do króla Alfonsa III siebie. Obejmuje okres od panowania Wamby do końca panowania Ordoño I er . Istnieją dwie wersje tej kroniki: Rotense , który znajduje się w Kodeksie Rody (es) i Sebastianense , zwany także Ovetense , ad Sebastianum lub Erudita .
Kronika pozostała niepublikowana do 1615 r., Kiedy to Prudencio de Sandoval opublikował jej fragment dotyczący królów Asturii, interpolowany i poprawiany przez siebie samego, chociaż editio princeps był tym, który Juan de Ferreras umieścił w swojej „ Historii de España ” w 1727 r. Dwa lata później Francisco de Berganza (es) opublikował swoją własną wersję, krytykując wersję Ferrerasa, ale najlepszą transkrypcją była ta, którą Enrique Flórez umieścił w 1756 roku w swojej hiszpańskiej sagradzie , którą później reprodukowali Jacques Paul Migne , Ramón Cobo y Sampedro i Ambrosio Huici, dwa ostatnie z tłumaczeniem na język kastylijski. W 1918 roku Zacarías García Villada opublikował badanie kronikarskie, które zawierało wersje Rotense i Sebastianense .
W porządku chronologicznym kronik, które odnoszą się do monarchii asturyjskiej i jej historii, najstarszą jest Kronika Albeldy , a następnie Kronika Alfonsa III . W przypadku tego ostatniego pierwszą „wersją” jest Kronika Rotense , tak zwana, ponieważ została znaleziona w katedrze w Roda de Isábena . Następnie pojawia się przesada Kroniki , która uwydatniła Pelagiusza Zdobywcę przedstawionego jako następca królów Toledo, czyli królestwa Wizygotów . Celem tych dwóch kronik było wykazanie ciągłości między królestwem Wizygotów a królestwem Asturii .
Jest napisany raczej barbarzyńską łaciną. Uważa się, że autor jest laikiem; dla wielu uczonych autor ten jest utożsamiany z królem Alfonsem III osobiście, ponieważ w zdaniu odnoszącym się do miasta Viseu w Portugalii , mówi się, że zostało ono zaludnione „z naszego rozkazu”, zdanie, które mógł napisać tylko król. Praca twierdziła, że jest kontynuacją Historii de los godos biskupa Sewilli Izydora i zakończyła się wraz z końcem królestwa Ordoño I ul .
Po napisaniu pierwszej „wersji” król Alfonso III wysłał ją do swojego bratanka Sebastiána , biskupa Salamanki i Orense, który poprawił swój styl, retuszując szkicową łacinę, cenzurując różne fragmenty i wprowadzając pewne poprawki ideologiczne, takie jak te dotyczące szlacheckiego pochodzenia Pelagiusza lub nasilenie interwencji Gotów w początkach królestwa Asturii. Ta poprawiona wersja jest znana jako wersja Ad Sebastianum lub Sebastianense . Jednak Rotense byłby oryginalnym sformułowaniem, wcześniejszym niż Sebastianense, a zatem mniej manipulowano.