Via Agrippa (Saintes-Lyon) | |
Pozostałości rzymskiej drogi między Montignac-Charente i Saint-Cybardeaux ( Charente ). | |
Charakterystyka | |
---|---|
Wschodni kraniec | Lugdunum ( Lyon ) |
West End | Mediolanum Santonum ( Saintes ) |
Terytorium skrzyżowane | |
2 regiony | Galski Lyonnaise i Galska Akwitania |
Via Agryppa (Saintes-Lyon) jest częścią jednej z czterech głównych drogach sieci Agrippa , ustalonych przez Rzymian z Lugdunum , starożytnej stolicy Galii , pod przewodnictwem Marek Agrypa , ogólne i syn-in- prawo Augusta z 27 rpne. AD .
Ta trasa, która pojawia się na tablicy Peutingera , łączyła Lyon ( Lugdunum ) z Saintes ( Mediolanum Santonum ) przez Clermont-Ferrand ( Augustonemetum ) i Limoges ( Augustoritum ).
Ta droga jest liczba RV 27 między Saintes i Limoges w numeracji dróg rzymskich we Francji (K. Miller, XIX th century).
Tor został zaprojektowany i zbudowany przez Agryppa The I st century ustalenie związku między Lyon i Saintes . Tak więc Lyon znajdował się na skrzyżowaniu czterech torów: Lyon-Boulogne, Lyon-Kolonia, Narbonnaise wzdłuż doliny Rodanu i Lyon-Saintes.
Drogi zostały pozostawione bez konserwacji od czasu V -tego wieku , ale ta ścieżka jest nadal bardzo widoczny, jest objęty niektórych odcinków dróg powiatowych, albo jako droga polna dalej prosto przez pola i lasy.
Czasami przybiera lokalną nazwę „Chemin des Romains” lub Chemin Chaussé .
Ta oś drogowa przebiega prawie stale w kierunku wschód-zachód, najczęściej w linii prostej, z Lyonu , Feurs i Limoges . Jest prawdopodobne, że trasa ta obejmowała całość lub część wcześniej istniejącego szlaku galijskiego; byłaby zatem drogą przedrzymską, którą kolonizatorzy zmodernizowaliby za czasów cesarza Augusta .
Jadąc z Limoges, Via Agrippa przecina Vienne w Aixe-sur-Vienne . Jego wiedza w tej części jest delikatna. Przejeżdżałby nieco na południe od Cognac-la-Forêt i niedaleko Rochechouart . Pozostałości są nadal widoczne w Saint-Auvent , ale wydaje się, że nie jest to trasa Agrippa, ale późniejsza drugorzędna trasa galijsko-rzymska, sieć Viae Vicinalae , drugorzędna sieć połączeń z głównymi rzymskimi drogami.
Trasa Agrippa wchodzi do departamentu Charente , prowadząc do obecnego miasta Chassenon . Odpowiada starożytnego Cassinomagus gdzie był monumentalny kompleks Gallo-Roman , ustanowione między I st i IV th wieku. Trasa obsługiwała to starożytne miasto od południa.
Zainstalowany na płaskowyżu graniczącym z Vienne , Cassinomagus , wskazany na tablicy Peutingera , był drugorzędną aglomeracją miejską położoną na terytorium Lemovice . Zadziwiające jest dla swoich łaźni termalnych i jego geologicznego lokalizacji, w centrum z asteroid uderzenia 20 km średnicy (The astrobleme Rochechouart-Chassenon ), który zapewnia bardzo szczególny kamienny budynek (a zielony przebiciem ).
Ścieżka następnie przecina Seed do młyna w Soutière i przechodzi na północ od Saint-Quentin-sur-Charente , znany również przez pola XIX th century lous chiamps roumis . Na tym grzbiecie (linia wododziałowa Loire-Charente) trasa Agrippa przecinała również inną starożytną trasę z południa na północ, zwaną linią kolejową , prowadzącą z Périgueux do Poitiers i która przechodziła przez Nontron , Videix , La Péruse , Charroux . Działka katastralna tego skrzyżowania nadal nosi nazwę Chaussades w mieście Suris do dziś .
W Saint-Quentin-sur-Charente znajduje się również skrzyżowanie z drogą drugorzędną Limoges-Angoulême, zwaną również Chemin des Anglais , która biegnie na południowy zachód w kierunku Mouzon , L'Arbre , Saint-Sornin , Vilhonneur , Pranzac , le Quéroy , wjeżdżając do Angoulême via La Bussatte .
To właśnie w kierunku Mazières rozgałęziła się stara trasa, ta od stołu Peutingera , przez Aulnay-de-Saintonge , starożytną Aunedonnacum (patrz poniżej ). Schodząc z glinianych wzgórz Limousin Charente i przechodząc przez kraj wapienny w pobliżu Frauds , między Taponnat i Chasseneuil-sur-Bonnieure , trasa Agrippa jest wyraźniejsza dzięki dużym liniom prostym, także dlatego, że jest to odcinek nowo wytyczony przez Rzymianie do Saintes.
Na zachód od Coulgens , w miejscu zwanym l'Aiguille , trasa przecina trasę drugorzędną, trasę Angoulême-Bourges przechodzącą przez Brigueuil , Bellac , Argenton i Issoudun .
Trasa biegnie na północ od Tourriers , przez Villejoubert , a następnie przecina Charente w Montignac , tuż za skrzyżowaniem w pobliżu Saint-Amant-de-Boixe z inną rzymską drogą Périgueux-Poitiers (prowadzącą z Bouëx , la Simarde i w kierunku Mansle , Ruffec i Rom , lokalnie nazywany Chaussée lub Chemin de Sers lub Chaussada ).
Kolejna stacja, Germanicomagus (niepoprawnie zapisana jako Sermanicomagus na materiale kartograficznym) była kamieniem milowym, o którym mowa na tablicy Peutingera . Gallo-Roman teatr Bouchauds to tylko część terenu, który obejmuje także sanktuarium z co najmniej dwóch świątyń , pozostałości z wodociągu oraz zestaw siedlisk, które nie zostały jeszcze zbadane. Droga rzymska krzyżowała się w tym miejscu z drogą wychodzącą z Iculisma ( Angoulême , na południowym wschodzie) i która niewątpliwie zmierzała w kierunku Aunedonnacum , obecnego Aulnay-de-Saintonge (40 km na północny zachód).
Następnie przechodzi do Saint-Cybardeaux i Plaizac , gdzie Bois de la Grande Borne jest odkrywczym toponimem.
Utwardzona droga z północy na południe przecina w Herpes obszar osadnictwa frankońskiego, taki jak Rulle i Macqueville, które są bardzo blisko (1800 grobów Franków znalezionych w 1886 r. Wzdłuż tej ścieżki).
Następnie, na swojej prostoliniowej trasie aż do Saint-Sauvant w Charente-Maritime , czasami droga jest pokryta drogami departamentalnymi, czasem przecina lasy, notowane pod nazwą Chemin des Romains . W ten sposób przechodzi przez Sainte-Sévère, gdzie znajdują się pozostałości ufortyfikowanego obozu, który uważano za rzymski, położonego 150 m na południe od drogi, na północ od wioski Cherves , i przecina antenę na moście Saint-Sulpice.
Trasa biegnie dalej prawym brzegiem w Charente-Maritime przez Saint-Sauvant i kończy się w Saintes , starożytnym Mediolanum Santonum , przed łukiem Germanicus, który wyznaczał wejście na most nad rzeką Charente , leżące w mieście Gallo-Roman. z drugiej strony.
Po drodze zbudowano wiele rzymskich willi , dlatego Rouillac swoją nazwę zawdzięcza niejakiemu Rullusowi, który zbudowałby willę na skraju rzymskiej drogi, a Chérac galijsko-rzymskiemu właścicielowi Cariusowi. To samo dotyczy Sonneville .
Te nazwy miejscowości utworzone z germańskiego imienia wskazują Franków udogodnienia VI th century MACCO , zainstalowane Macqueville, Emmo zainstalowany Anville Bradher zainstalowany BREVILLE. Obecność tych christianized Franks wyjaśnia istnienie w Kościele Herpes w Courbillac , baptysterium z VI th wieku.
Niektóre kamienie milowe znaleziono w miastach przygranicznych z Cherves-Richemont i Saint-Sulpice-de-Cognac w Charente , zawsze w Saint-Sulpice , na skraju Charente-Maritime , w miejscu zwanym Chez Rateau. W XIX p wieku Abbe Michon dostrzegł dno szczeliny mającej kształt cylindryczny korpus i prostokątną podstawę, na wschód stawu Solençon (granica cherves-richemont i Sainte ciężkiego ).
Te znaczniki były ponumerowane w ligach galijskich , podobnie jak w całej Akwitanii , więc wartość wynosiła 2,44 km lub 2,22 km w przypadku romanizacji , a nie w milach rzymskich, jak w innych prowincjach Cesarstwa Rzymskiego, gdzie wartość wynosiła 1,48 km .
Stół Peutinger trwa (lub wydaje się mieć) trasę Limoges-Saintes przez Aunedonnacum , obecnego miasta Aulnay-de-Saintonge . Byłaby to stara rzymska droga, zanim Agryppa ustanowił bezpośrednią drogę do połączenia Lugdunum z Mediolanum Santonum przez Semanicomagus . Ta stara galijska droga, odchodząca od drogi Agryppy na wschód od Chasseneuil, prowadziłaby przez Chasseneuil-sur-Bonnieure , Mansle , Charmé (patrz następny akapit).
Możemy przeczytać na mapie: albo
: nieznany odległość między Mediolanum Santonum (Saintes) i Avedonacum (Aulnay), nieznanego odległości między Avedonacum i Sermanicomagus , 13 mil od Sermanicomagus do Cassinomagus (Chassenon), 17 mil od Cassinomagus do Augustoritum (Limoges) co daje możliwość zlokalizowania tych etapów mniej więcej pomimo błędów, bo zdaniem Jacquesa Dassié powinno brzmieć:
z 1 ligą = 2,44 km
Mediolano Santon.____Avedonaco____Sermanicomago__XIII__Cassinomago__XVII__Ausrito
Mediolano Santon.__XVI__Avedonaco__XVII__Sermanicomago__XXII__Cassinomago__XVII__Ausrito
Stacja Sermanicomagus (lub Germanicomagus, jeśli wystąpi błąd kopisty) znajdowałaby się zatem w rzeczywistości na tym odcinku, między Chassenon i Aulnay. Jacques Dassié umieszcza go w La Terne , Abbé Michon w Charmé . Bouchauds teatr (w Saint-Cybardeaux ) nie byłoby zatem Sermanicomagus . Ta aglomeracja galijsko-rzymska niewątpliwie później (współcześnie z Iculisma (Angoulême) ) powinna rozwijać się jako skrzyżowanie, znajdując się na skrzyżowaniu drogi prowadzącej z Iculismy i drogi do Agryppy, ale nie jest jeszcze formalnie zidentyfikowana.
Odległości w tabeli Peutingera, podobnie jak w przypadku kamieni milowych , są wyrażone w ligach galijsko-rzymskich , tak jak w całej Akwitanii, a nie w milach rzymskich.
W 1840 roku ojciec Michon rozpoznał tę drogę, która odrywała się od drogi z Agrippy do Mazières i której ślady pozostały bardzo nieliczne. Znany był pod nazwą Droga Rzymska w gminach Lussac i Chasseneuil , a ślady znaleziono (kostka brukowa, wille), w szczególności w Terne ( Luxé ) i Charmé, gdzie znajdował się Sermanicomagus (patrz wyżej).
Zgodnie z mapą Peutingera trasa łączyłaby się z Aunedonnacum ( Aulnay ), jadąc z Limonum ( Poitiers ) w kierunku Mediolanum Santonum ( Saintes ).
Dla A.-F. Zając, ten wariant jest całkowicie wyimaginowany, przynajmniej między La Terne i Aulnay.