Charterhouse of Saint-André-du-Lido Cartusia Sanctus Andræ de Lido Domus Venetiarum Sancti Andræ de Littore | |||
Tożsamość klasztoru | |||
---|---|---|---|
Nazwa lokalna | Certosa di Sant'Andrea del Lido | ||
Diecezja | Patriarchat Wenecji | ||
Prezentacja klasztoru | |||
Kult | katolicki | ||
Zamówienie | Chartreux | ||
Prowincja kartuzów | Toskania | ||
Pochodzenie społeczności | Florence Charterhouse | ||
Założyciel | Rodzina Giustiniani i zamożni obywatele Wenecji | ||
Data założenia | 14221425 (włączenie do zamówienia) | ||
Zamknięcie | 1810 | ||
Broń założyciela | |||
Herb klasztoru | |||
Architektura | |||
Architekt | Mauro codussi | ||
Data budowy | 1490-1505, 1721 | ||
Lokalizacja | |||
Kraj | Włochy | ||
Region | Veneto | ||
Metropolia | Wenecja | ||
Gmina | Wenecja | ||
Informacje kontaktowe | 45 ° 26 ′ 02 ″ na północ, 12 ° 22 ′ 26 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Włochy
| |||
Klasztoru Saint-André-du-Lido i St. Andrew-the-Rivage był dawny klasztor z kartuzów w małej wyspie świętego Andrzeja Lido lub Charterhouse, Certosa w Włoszech , w sąsiedztwie Lido w Wenecji , w Lagunie weneckiej , Włoszech .
Weneckie wyspy Saint-André-du-Lido jest zajęty w XII -tego wieku klasztorze kanoników regularnych założona w 1199 roku przez Domenico Franco, ksiądz z kościoła Santa Sofia i opuszczony w 1419 roku .
Po projekt przerwana w 1382 roku , Bernardin de Siena przyniósł senat z Republiki Weneckiej , aby dać go do kartuzów mnichów w 1422 , potwierdzony przez brewe apostolskie od Marcina V w 1424 i przy wsparciu Laurent Justinien , biskup Castello i członkowie jego rodziny, uważani za założycieli i dobroczyńców Karty.
Mariano Tomasi, pierwszy przeor nowej siedziby, od razu przystąpił do renowacji klasztoru opisanej w bulli papieskiej z 1430 r. „ Structure et edificia que sumptuosis olim ac politis ministeriis et opere konsolidata fuere collapsui et ruinae subiacent”. ” . W tym samym roku rozpoczęto budowę komórek mnichów zaczęła wokół dużego klasztoru i między 1490 i 1505 roku klasztor został przebudowany z typowej architektury rzędu , podczas gdy kościół został przebudowany według projektu Mauro Codussi .
Nowa fundacja zna priors wybitnych całym XV -go wieku, a nawet daje patriarchą Wenecji w 1504 roku . Z XVI -tego wieku, klasztor musi bronić turystyki. Wzbogacony jest licznymi dziełami sztuki wielu mistrzów szkoły weneckiej : Tintoretto , Palma the Old , Marco Basaiti , Andrea Celesti , Bonifazio Veronese itp.
Odbudowa doprowadziła do konsekracji nowego kościoła w 1721 roku . W 1768 r. Schronili się tam zakonnicy z Padwy i Vedany , których domy zostały zlikwidowane.
W kwietniu 1797 r. Kartuzi przekazali Mennicy Weneckiej srebrne przedmioty przeznaczone do kultu na mocy dekretu Senatu z 18 marca 1797 r., Aby je przetopić.
Po zniesieniu zakonów 12 czerwca 1806 r. Zarządzonym dekretem Królestwa Włoch z 8 czerwca 1805 r. , Mnisi kartuzi z Saint-André połączyli się z zakonami z Montello .
W 1810 roku wyspa została przekazana wojsku, który zburzył wszystkie klasztorne budynki i kościół, pozbawiony dzieł sztuki. W 1827 r. Kościół i klasztor były już uważane za całkowicie rozebrane przez wojska austriackie, które były wówczas właścicielami wyspy.
Armia włoska wykorzystywała wyspę z fabryką materiałów wybuchowych i strzelnicą do późnych lat 60 - tych XX wieku .
W 2014 roku stare konstrukcje murów zostały wyeksponowane dzięki wykopom na obwodzie starej charterhouse.
: dokumenty użyte jako źródło do napisania tego artykułu