Charlotte Sohy

Charlotte SohySohy
Charles Sohy
Ch. Sohy
Charlotte Sohy-Labey Kluczowe dane
Imię i nazwisko Charlotte Durey
Narodziny 7 lipca 1887 r.
Paryż
Śmierć 19 grudnia 1955
Paryż
Główna działalność Kompozytor
Styl Muzyka klasyczna( okres nowożytny )
Szkolenie Schola Cantorum w Paryżu
Mistrzowie Georges Marty ( fortepian , harmonia )
Alexandre Guilmant , Louis Vierne ( organy )
Vincent d'Indy ( kompozycja )
Wspólny Marcel Labey

Charlotte Sohy to francuska kompozytorka urodzona w7 lipca 1887 r.w Paryżu i zmarł dnia19 grudnia 1955 w tym samym mieście.

Biografia

Charlotte Marie Louise Durey urodziła się dnia 7 lipca 1887 r.przy rue Le Brun 17 w Paryżu. Jest kuzynką przyszłego kompozytora grupy Six , Louisa Dureya .

Córka przemysłowca, przedwcześnie rozwinięte dziecko, otrzymała bogate i pełne wykształcenie, w tym wykształcenie muzyczne u Georgesa Marty'ego w zakresie gry na fortepianie i harmonii . Wprowadzona bardzo wcześnie w muzyczny świat, jest przyjaciółką Nadii Boulanger i Mela Bonisa . Doskonaliła się w Schola Cantorum , gdzie studiowała u Alexandre'a Guilmanta, następnie Louisa Vierne'a na organach oraz Vincenta d'Indy'ego w zakresie pisania i kompozycji .

To właśnie w tym zakładzie poznała kompozytora Marcela Labeya , którego poślubiła 12 czerwca 1909 roku i z którym miała siedmioro dzieci. W swoim mieszkaniu przy rue Greuze 24 organizują sesje muzyczne, na które zapraszane są osobistości ze świata sztuki, takie jak Marguerite de Saint-Marceaux . Napisała libretto do dramatu lirycznego swojego męża Bérengère , wydanego w 1912 roku pod nazwiskiem Charles Sohy, które pożyczyła od swojego dziadka ze strony matki.

Jako kompozytorka Charlotte Sohy jest autorką mszy , melodii , utworów fortepianowych , triów , kwartetów smyczkowych , a także symfonii i dramatu lirycznego , L'Esclave crownonnée , skomponowanych w latach 1917-1921, demonstrując doskonałą znajomość dużych zespołów i jego przynależności do kręgu Vincent d'Indy , w którym Wagnera zasada z motywem przewodnim ilustruje walkę z jego bohaterów, utworzony w Mulhouse w 1947 roku pod kierunkiem Ernest Bour z kontralt Denise Scharley w roli tytułowej i cyt liryczne programy Radia . Swoje prace podpisuje z ciepłą szczerością Sohy Charlotte Sohy, Charles Sohy, Ch.Sohy czy Charlotte Sohy-Labey, ale także pod innymi pseudonimami, Louis Rivière czy Claude Vincent.

Pisze także sztuki i powieść . Jego wykształcenie literackie przenika jego język muzyczny , z wielką siłą dramatyczną i bezbłędną prozodią w jego utworach lirycznych . Jego ekspresyjny styl nawiązuje do neoromantyzmu . Jego muzyka jest odtwarzana przez Paula Dukasa , Ravela i Gabriela Fauré w salonie z Marguerite de Saint-Marceaux gdzie ona i jej mąż są bywalcami muzyka piątek, że od 1908 roku, ona, łącząc się z nim od 1913 Mimo, że podpisuje swoje prace z pseudonimy ukrywanie jej kobiecość, muzyka Charlotte Sohy jest coraz mniej programowana po I wojnie światowej ze względu na mizoginizm, jaki zyskał środowisko artystyczne od 1914 roku oraz publikację Jeana Cocteau w 1918 roku z jego manifestem przeciwko debusyzmowi i wagneryzmowi .

Charlotte Sohy zmarła w Paryżu dnia 19 grudnia 1955w wieku 68 lat. Jej niepublikowane wspomnienia są cytowane przez Myriam Chimènes w jej publikacji z 2007 r. w dzienniku Marguerite de Saint-Marceaux (1894-1927) . W tabeli z głównych kompozytorów, którzy pracowali we Francji w XIX th  century ustanowionego przez Florence Launay , jego życie i twórczy okres prowadzenia działalności jest wstawiony pomiędzy te Nadii i Lili Boulanger , która jest dokładna współczesny. Jest jedną z około dwudziestu kompozytorek, które w latach 1789-1914 osiągnęły status zawodowy, ciesząc się szacunkiem rówieśników, dostępem do instytucji muzycznych i sukcesem publicznym.

Jego symfonia „Wielka wojna  ” miała premierę w Besançon on6 czerwca 2019 r.sto lat po jej skomponowaniu przez Orchestre Victor-Hugo Franche-Comté pod kierownictwem Debory Waldman . Dwa lata pracy wymagały Debory Waldman, François-Marie Drieux , gościnnie skrzypce solo orkiestry i François-Henri Labey, wnuka Charlotte Sohy, aby zrewidować materiał orkiestrowy . Dziennikarka Pauline Sommelet i Debora Waldman opowiadają o tym odkryciu w La Symphonie oubliée , pracy opublikowanej w 2021 r. przez wydawnictwo Roberta Laffonta .

Pracuje

Katalog Charlotte Sohy, opublikowane przez obecność Kompozytorów , stanowią trzydzieści pięć opusów  :

Muzyka wokalna

Muzyka chóralna

Muzyka symfoniczna

Muzyka kameralna

Muzyka fortepianowa

Uwagi i referencje

  1. Paraïso 2021 , s.  5.
  2. „ archiwum stanu cywilnego Paryża, 1887, 13 arr., akt urodzenia nr 1815, widok 11/26  ” , na archives.paris.fr (dostęp 4 maja 2021 r. )
  3. „  Charlotte Sohy  ” , na słowniku- creatrices.com
  4. Présence Composites, 2021 .
  5. Marguerite de Saint-Marceaux , Myriam Chimènes ( dir. ) Et al. ( pref.  Michelle Perrot ), Journal: 1894-1927 , Paris, Fayard,2007, 1467  s. ( ISBN  978-2-213-62523-2 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF41029396 , czytać on-line ) , s.  1331
  6. "  Charlotte Sohy  " , na prezencjicompositrices.com
  7. Darmowe partytury autorstwa Charlotte Sohy w ramach projektu International Music Score Library Project
  8. Gerard Lecaillon, Denise Scharley z Paryskiej Opery Une vie de contralto , Librinova,2019, książka cyfrowa ( ISBN  9791026240815 , OCLC  1152302867 , czytaj online )
  9. „  DUREY-SOHY Charlotte  ” , na Bru Zane Media Base (dostęp 4 maja 2021 )
  10. Gustave Samazeuilh , "typu Charlotte Sohy-Labey" w Le Guide du koncert i du CD ( N O  97);1956( czytaj online ) , s.  488
  11. Louis Schneider ( wd ) „  koncerty Lamoureux. - Sesje różne  ”, Le Gaulois ,16 stycznia 1923, s.  4 przeczytaj online na Gallica
  12. Krytyk Le Gaulois , Louis Schneider ( wd ), komentuje: „[...] poemat symfoniczny autorstwa muzyka, którego w programie nazwano Sohy, a będącego kobietą, pani Charlotte Sohy. "
  13. Towarzystwo przyjaciół Marcel Proustowi i przyjaciół Combray , Bulletin Marcel-Proustowi , Illiers-Combray ( N °  58),2008( BNF Wskazówki n O  FRBNF34483636 ) , str.  39 przeczytaj online na Gallica
  14. Caroline Giron-Panel , Sylvie Granger i in. ( pref.  Michelle Perrot ), Muzycy w duecie: matki, córki, siostry lub towarzysze artystów , Rennes, Presses Universitaires de Rennes, coll.  " Fabuła ",2015, 254  s. ( ISBN  978-2-7535-3572-5 , zawiadomienie BNF n o  FRBNF44281778 , czytać on-line ) , s.  204
  15. Florencja Launay, 2019 , kompozytorzy Względne kwitnienia w XIX th  wieku.
  16. Aliette de Laleu, „  Symfonia w wykonaniu Charlotte Sohy po raz pierwszy w wieku po jego składu  ” , na francemusique.fr ,6 czerwca 2019
  17. Stéphane Capron , „  Jego symfonia nigdy nie została wykonana za jego życia: Charlotte Sohy, wskrzeszona kompozytorka  ” , na www.franceinter.fr ,6 czerwca 2019(dostęp 4 maja 2021 r. )
  18. Pauline Sommelet, Debora Waldman, 2021 .
  19. Francja Muzyka, 2021 .
  20. Paraso 2021 , s.  6-12.
  21. Launay 2006 , s.  360.
  22. Launay 2006 , s.  462.
  23. „  Kobiety legendy!” Koncert zamknięcia 8. Festiwalu Palazzetto Bru Zane, Paryż Orchestre National de France  ” , na France Musique

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne