Karol francuski (1686-1714)
Karol francuski_by_Nicolas_de_Largilli%C3%A8re.png)
Portret Karola Francji, księcia Berry , autorstwa Nicolasa de Largillière .
Papiery wartościowe
Książę koronny do tronu Hiszpanii
1 st listopad 1700 - 25 sierpnia 1707
( 6 lat, 9 miesięcy i 24 dni )
| Poprzednik | Józef-Ferdynand Bawarii (pośrednio) |
|---|---|
| Następca | Ludwik, książę Asturii |
31 sierpnia 1686 r - 4 maja 1714 r
( 27 lat, 8 miesięcy i 3 dni )
| Poprzednik | Louise de Lorraine-Vaudémont (pośrednio) |
|---|---|
| Następca | Ludwik August z Francji (pośrednio) |
| Tytuł |
Syn Francji, książę Berry Infant Hiszpanii |
|---|---|
| Dynastia | Dom Burbonów |
| Przezwisko | Berry-Bon-Coeur |
| Narodziny |
31 sierpnia 1686 r Pałac Wersalski ( Królestwo Francji ) |
| Śmierć |
4 maja 1714 r Marly-le-Roi ( Królestwo Francji ) |
| Pogrzeb | Nekropolia Saint-Denis |
| Tata | Ludwik Francji |
| Matka | Maria Anna Bawarska |
| Małżonka | Marie Louise Élisabeth d'Orléans |
| Religia | katolicyzm |
Charles de France, książę Berry , jest synem Francji urodzonym dnia31 sierpnia 1686 rw Wersalu i zmarł dnia4 maja 1714 rw Marly-le-Roi . Jest trzecim synem Ludwika Delfina i Marii Anny Bawarskiej .
Biografia
Trzeci wnuk króla Ludwika XIV , książę Karol, jest synem Ludwika Delfina i Marii Anny Bawarskiej .
Kadet
Urodzony w Pałacu Wersalskim dnia31 sierpnia 1686 rBył machnął wkrótce po jego narodzinach w jego pokoju matki przez pierwszego kapelana królewskiego , Pierre du Cambout de Coislin , biskupa Orleanu . Jego dziadek nadaje mu tytuł księcia Berry .
18 stycznia 1687, tego samego dnia co jego dwaj bracia Ludwik i Filip , Karol został ochrzczony przez Pierre'a du Cambout de Coislin w królewskiej kaplicy w Wersalu , w obecności Franciszka Héberta, proboszcza kościoła Notre-Dame de Versailles . Jego ojcem chrzestnym jest „Książę Chartres” Philippe d'Orléans , przyszły regent, a matką chrzestną „Mademoiselle d'Orléans”, Anne-Marie-Louise d'Orléans .
Dauphine zmarł w 1690 roku w wieku dwudziestu dziewięciu lat. Żegnając się z bliskimi, całuje syna, mówiąc: „Berry, wiesz, że bardzo cię kochałam, ale drogo mnie kosztowałaś” . Marie-Anne była rzeczywiście przekonana, że jej stan zdrowia, który od jakiegoś czasu był ponury, był spowodowany złym porodem. Sekcja zwłok wykluczyła tę hipotezę i pomyśleliśmy o gruźlicy , bez dalszych szczegółów, ponieważ omawiano chorobę delfina.
Wielkość i prostota
Najmłodszy z rodziny królewskiej, miał niewielkie szanse na noszenie korony i był znany z radości życia i uprzejmości. Jego ciotka Elisabeth-Charlotte , księżna Orleanu, nadała mu przydomek „Berry good heart” . Jeśli jego starszy brat, książę Burgundii, zostaje powołany na króla Francji, drugi, Filip, książę Andegawenii , zostaje wybrany na następcę przez króla Hiszpanii Karola II . Berry z humorem narzeka na to, mówiąc, że wszyscy nauczyciele jego brata „padną mu na plecy…”
Król zamienia wyjazd księcia Andegawenii do Hiszpanii w podróż edukacyjną, która pozwala trzem braciom odkryć królestwo. Wojna o sukcesję hiszpańską wybuchła wkrótce potem.
Sąd: małżeństwo, rozpusta i sukcesja
Książę Berry osiąga wiek do zawarcia małżeństwa, ale Europa zjednoczona przeciwko Francji, związek z obcą księżniczką wydaje się niemożliwy i to w jego rodzinie król znajduje żonę dla swojego wnuka. Książę Berry poślubił w 1710 córką księcia Orleanu , Marie-Louise Elisabeth d'Orléans ( 1695 - 1719 ). Księżna Burbon po raz pierwszy zaproponował jej córkę Mademoiselle de Condé ale Louis XIV, zawsze podejrzane rodziny Condé, preferowany Mademoiselle d'Orléans do niej.
Para będzie miała troje dzieci, wszystkie przedwcześnie urodzone i martwe po urodzeniu lub wkrótce potem, w tym córkę pośmiertną .
Ledwo zamężna Madame de Berry sprawia, że jej mąż cierpi z powodu jej kaprysów. Zabiera kochanka, Monsieur La Haye, giermka męża, z którym snuje szalone plany.
"Najbardziej namiętne i najbardziej szalone listy tego projektu były zdziwione, ao takim projekcie, król, jej ojciec i jej mąż pełni życia, można sądzić z głowy, która go urodziła i która nie przestała spieszyć się z jego wykonaniem ... ”
- Książę Saint-Simon , Pamiętniki
.
Koniec panowania
W 1711 roku Wielki Delfin zmarł na epidemię ospy. Książę Burgundii, starszy brat księcia Berry, zostaje spadkobiercą korony i nowego delfina oraz jego żony, rozdrażnionej Marie-Adélaïde de Savoie , Dauphine. Młoda para ma dwóch synów. Sukcesja, osłabiona śmiercią delfina, jest jednak zapewniona.
W następnym roku wicemistrzyni zapada na epidemię odry, w wyniku której umiera jej mąż, a jej najstarszy syn, tylko młodszy, chroniony przez guwernantkę, przetrwał. Niemal śmierć trzech spadkobierców tronu porusza. Sąd i miasto mówią o truciźnie i podejrzewają księcia Orleanu, teścia księcia Berry. Ale starzejący się król chce uniknąć skandalu i uciszyć pogłoski. Ta masakra unicestwiła starego króla, a radość wywołana narodzinami w marcu 1713 r. księcia Alençon, zwanego Karolem po ojcu, była krótkotrwała. Chore i mizerne dziecko zmarło na konwulsje trzy tygodnie później.
W tym samym roku Europa, wyczerpana dwunastoma latami wojny, rozpoczęła rozmowy pokojowe.
Śmierć Berry-bon-cœur
Ofiara wypadku na polowaniu w lesie Marly ( krwotok wewnętrzny po poślizgnięciu się konia, według św. Szymona ), książę Berry zmarł w wieku 27 lat4 maja 1714 rprosząc o łaskę dla tego, który go skrzywdził. Nie odgrywał żadnej roli politycznej zgodnie ze swoim miejscem w linii sukcesji.
Jego ciało zostało przewiezione tego samego dnia do Pałacu Tuileries w Paryżu i zostało pochowane w dniu16 lipca 1714 rw bazylice Saint-Denis . Księżna Berry, która była w zaawansowanej ciąży, gdy zmarł jej mąż, 16 czerwca urodziła dziewczynkę, która przed śmiercią następnego dnia została ochrzczona jak jej Marie Louise Élisabeth. Prawdziwe ojcostwo tego pośmiertnego dziecka jest wątpliwe, wiele pozamałżeńskich romansów księżnej Berry już podsycało satyryczne wiersze na długo przed śmiercią jej męża.
Epilog
Król zmarł w następnym roku, pozostawiając tron swojemu prawnukowi Ludwikowi XV, który miał 5 lat. Regencję powierzono księciu Orleanu , ojcu księżnej Berry. Jej wrogowie twierdzą, że ojciec i córka, przyzwyczajeni do rozpusty, mają kazirodczy romans i przypisują regentowi ojcostwo ciąż, które księżna ukrywa po śmierci męża. Chodzi o to, że po zakończeniu okresu żałoby księżna Berry publicznie poddaje się gorączce rozwiązłych przyjemności. Zainstalowana w Pałacu Luksemburskim prowadzi tam królewski styl życia i nie powstrzymuje swojej żarłoczności jedzenia i seksu. Pod koniec stycznia 1716 roku, oficjalnie przykuta do łóżka z powodu "przeziębienia" , młoda wdowa urodziła córkę. W 1717 roku spędziła wiosnę i lato w Château de la Muette, aby urodzić drugie nieślubne dziecko. Zdrowie zrujnowane rozpustą i jej potajemnymi ciążami, „płodna Jagoda” (jak nazywają ją satyryczne wiersze) zmarła 21 lipca 1719 r. po bardzo pracochłonnym porodzie. Sekcja zwłok wykazała, że znów jest w ciąży.
Mężczyzna
Jego wesoły i hojny charakter przyniósł mu przydomek „Berry-Bon Coeur” nadany przez księżną Orleanu „ Palatyn ”, jego cioteczną babkę i babkę jego żony. Czuje prawdziwą sympatię do swoich dwóch starszych braci i otwarcie demonstruje, że nie zazdrości im błyskotliwej kariery, przyrzekając starszemu tron Francji, drugiemu w wieku 17 lat otrzymuje tron Hiszpanii.
W 1710 Ludwik XIV zraził m.in. hrabstwo Ponthieu do komponowania jego prerogatyw. Książę Berry zmarł bezpotomnie, hrabstwo Ponthieu, księstwo Alençon i hrabstwo Cognac są zjednoczone w królestwie korony.
Pochodzenie
Pochodzenie Karola Francji (1686-1714)Potomstwo
Z jego małżeństwa urodziło się troje dzieci [1] :
- Dziewczynka urodzona i zmarła 21 lipca 1711 w Fontainebleau;
- Karol, książę Alençon, urodzony w Wersalu 26 marca 1713, zmarł tam 16 kwietnia 1713 (21 dni);
- Marie Louise Élisabeth, pośmiertnie urodzona w Wersalu 16 czerwca 1714, zmarła następnego dnia.
Uwagi i referencje
- Akt falowania nie znajduje się w rejestrze parafialnym w kościele Notre-Dame de Versailles w 1686 roku , ale informacja jest obecny na chrzcielnej zaświadczenia o18 stycznia 1687.
- Rejestr chrztów ( 1687 ) kościoła Matki Bożej Wersalskiej , Archiwum Departamentalne Yvelines
- Louis de Rouvroy, książę św. Szymona, Memoirs , tom 11, rozdział 6
- Księga metrykalna ( 1714 ) kościoła Saint-Vigor w Marly-le-Roi , archiwum departamentalne Yvelines
- Antonia Fraser, Miłość i Ludwik XIV: Kobiety w życiu Króla Słońca , Anchor, 2007, s.308.
- Édouard de Barthélemy (redaktor naukowy), Gazette de la Régence: styczeń 1715-czerwiec 1719 , Paryż, G. Charpentier et Cie,1887, 352 s. W-12 ( BNF powiadomienia n o FRBNF30180967 , czytać on-line ) , s. 68.„Mówią, że Madame la Duchesse de Berry urodziła dziewczynkę, która żyła tylko trzy dni, itd.” "
-
Édouard de Barthélemy (redaktor naukowy), Gazette de la Régence: styczeń 1715-czerwiec 1719 , Paryż, G. Charpentier et Cie,1887, 352 s. W-12 ( BNF powiadomienia n o FRBNF30180967 , czytać on-line ) , s. 192 + 196.Strona 192: „Madame la Duchesse de Berry nie opuszcza La Muette, gdzie jest niewygodna, stając się tak potężna, że można się obawiać, że nie zapewni długiej kariery tutaj na dole. »
Strona 196: « (...) w tym samym czasie krążyła pogłoska, że księżna Berry była na końcu: pozbywała się dziecka, ale nie było to w La Muette; jest lepsza i do tego wróci. " - W swoich Wspomnieniach Saint-Simon z ironią opisuje tragikomiczny poród księżnej Berry w Pałacu Luksemburskim. W ciąży z porucznikiem swojej gwardii, hrabią Riom, księżniczka twierdzi, że ukrywa swój stan, kontynuując życie towarzyskie do końca ciąży. Ogarnięta bólem 28 marca 1719 r. przeszła bardzo gwałtowny poród i wkrótce znalazła się na skraju śmierci. Te pieluchy wywołują publiczny skandal, a rodzącej odmawia przyjęcia sakramentów przez proboszcza parafii Saint-Sulpice, zanim 2 kwietnia zostaną ostatecznie odebrane od dziewczynki. Ale w maju znów była w ciąży, kiedy wracała do zdrowia w Château de Meudon.
Źródło
- Ten artykuł zawiera fragmenty słownika Bouillet . Możliwe jest usunięcie tego wskazania, jeżeli tekst odzwierciedla aktualną wiedzę na ten temat, jeżeli źródła są cytowane, jeżeli spełnia aktualne wymagania językowe oraz jeżeli nie zawiera słów sprzecznych z regulaminem Neutralność Wikipedii .