| Narodziny |
16 grudnia 1685 Amiens |
|---|---|
| Śmierć |
10 stycznia 1768(w wieku 82 lat) Paryż |
| Narodowość | Francja |
| Czynność | stolarz meblowy |
| Mistrz | François Cressent (jego ojciec) i Joseph Poitou |
| Tata | Francois Cressent |
Charles Cressent jest rzeźbiarz i stolarz francuski , urodzony w Amiens na16 grudnia 1685i zmarł w Paryżu dnia10 stycznia 1768.
Jest jednym z głównych przedstawicieli stylu regencyjnego .
Charles Cressent urodził się w Amiens dnia16 grudnia 1685. Jest wnukiem stolarza z Amiens , Karola I Cressenta (zmarł w Amiens dnia21 marca 1707) I syn na królewskiego rzeźbiarza , François Cressent (1663-po 1746), ożenił się w 1684 roku do Marie-Madeleine Bocqueta pt.
Najpierw uczył się rzeźby i gonitw przez ojca, kontynuował naukę w Académie de Saint-Luc w Paryżu i został uznany za mistrza rzeźbiarza,14 sierpnia 1714. Pracował dla Girardon i Le Lorrain .
Wstąpił do paryskiej pracowni stolarza Josepha Poitou , rywala André-Charlesa Boulle'a jako rzeźbiarz ozdobny specjalizujący się w sztuce brązu.
Kiedy jego mistrz zmarł w 1719 r., Poślubił wdowę i przejął warsztat. Dlatego odziedziczył urząd zwykłego stolarza w pałacach księcia Orleanu , ćwicząc w ten sposób, nie posiadając mistrzostwa stolarza, i tym samym stał się stolarzem regenta . Do swoich klientów zaliczał króla Ludwika XV , króla Jana V Portugalii i elektora Karola Alberta Bawarii, ale także wielkich amatorów, takich jak Crozat , Joseph Bonnier de La Mosson , Jean de Jullienne , Augustin Blondel de Gagny i książę Richelieu .
Po regencie i jego rodzinie najważniejszym klientem Charlesa Cressenta był główny skarbnik Marynarki Wojennej Marcellin François Zacharie de Selle
Prowadził warsztat, projektował meble, projektował i produkował, dzięki wykształceniu rzeźbiarskiemu, wyposażając brązy. To przyniosło mu kilka procesów sądowych przeciwko ścigającym założycieli w 1723, 1735 i 1743 r., Ponieważ łamał reguły korporacji. W 1743 r. Zatrudnił w domu do produkcji swoich ozdób z brązu założyciela Jacquesa Confesseura, który pracował dla André Charlesa Boulle'a. Cressent i Spowiednik zostają następnie ukarani grzywną w postaci zakazu gromadzenia dwóch pracowników. W 1757 roku ponownie nakazano mu zapłacić korporacji 8191 funtów.
W 1746 r. Wraz z ojcem wydzierżawił dom położony na rogu ulic Notre-Dame-des-Victoires i Jonquelet.
W 1750 r. Ze względów finansowych zorganizował licytację swoich zapasów i zbiorów, których katalog sam napisał. Rozgłos, jaki powstał wokół tego wydarzenia, ożywił jego powstanie i wygenerował nowe zamówienia.
W 1756 r., Zanim zakończył działalność, ponownie sprzedał swoje akcje i zbiory. Poświęcił się wzbogacaniu swoich zbiorów aż do śmierci w 1768 roku. Był jednym z najwybitniejszych stolarzy swojego pokolenia. Podobnie jak André-Charles Boulle , był jednym z nielicznych stolarzy, którzy cieszyli się wielkim rozgłosem za swojego życia.
Charles Cressent był kolekcjonerem obrazów. W sprzedaży robi15 stycznia 1749Charles Cressent przyjmuje tytuł „stolarza ognia pałacu SAR M gr księcia Orleanu”. Ponieważ sprzedaż się nie powiodła, zrobił drugą15 marca 1757. Trzecia sprzedaż miała miejsce w 1765 roku, która nie wyczerpała jego kolekcji i została ostatecznie sprzedana w całości po jego śmierci.
Jak sam twierdzi, był stolarzem regenta .
On umarł na 10 stycznia 1768około 8:30 wieczorem w domu przy rue Jonquelet, na rogu z rue Notre-Dame-des-Victoires.
O ile obowiązek stemplowania datuje się na 1743 r., Dzieło Cressenta, odpowiadające stylowi regencyjnemu i początkowi stylu rokoko , nie posiada sygnatury. Można jednak ustalić pochodzenie niektórych mebli dzięki protokołu z dwóch wprowadzonych korporacja z założycieli był do jego domu w 1722 i w 1735 roku, ale również dzięki sprzedaży, które miały miejsce podczas jego życia w 1748 roku, w 1756 roku i 1765 w tym płaskie biurka, komody i medaliony .
Wszystkie komody Cressenta znane pod nazwą „z palmami i kwiatami” w odniesieniu do ich ramy z pozłacanego brązu mają ramę z brązu złożoną z wolut, kwiatowych wisiorków, palm i fartucha. Główną część jej działalności stanowią kredensowe komody, na które składają się płaskie biurka, kredensy i regały.
Komody są generalnie „à la regency” w odniesieniu do ich dwóch szuflad i wysokich nóżek. Połączenie drewna satynowego i drewna amarantusa, po prostu fornirowane lub z intarsjami tworzącymi wzory w kształcie kraty lub diamentu. Sam Cressent wykonał własne brązy, nadając w ten sposób swojej pracy, choć nie stemplowanej, jednorodny charakter, a aby jego modele nie były reprodukowane, nadzorował produkcję we własnym warsztacie.
Ta osobliwość przeciwstawiała go w latach 1722-1723 i 1735 korporacji założycieli-ścigaczy. Według Alexandre Pradére: „Teoretycznie nie możemy znaleźć opraw z brązu charakterystycznych dla Cressenta na meblach innych stolarzy. », Wydaje się więc, że rozsądne jest przypisanie kawałkom Charlesa Cressenta w stosunku do ich pozłacanej oprawki z brązu.
Ponadto należy zauważyć, że istnieje niewielka grupa komód niewątpliwie Cressenta, ale z brązami nieznanymi stolarzowi, prawdopodobnie dodanymi w latach 1750-1760 przez kupców-kupców (kupców przedmiotów luksusowych) w celu adaptacji wygodny do smaku w życie w drugiej połowie XVIII -tego wieku. (Należy do tej grupy, komoda w sprzedaży w Sotheby's Monaco na14 czerwca 1982, bez wątpienia Cressent, ale z czystymi brązami w stylu Ludwika XV).
Pewna liczba mebli wykonanych przez Charlesa Cressenta przechowywana jest w szczególności pod adresem:
zakupiony przez Calouste Gulbenkian od kolekcjonerów, takich jak Alphonse i Nathaniel de Rothschild lub w londyńskich domach aukcyjnych w latach 1919-1949.