Akademia Saint-Luc
Academy of Saint-Luc jest początkowo w Paryżu, charytatywne bractwo związane ze środowiskiem malarzy i rzeźbiarzy mistrzowskich Paryża, z którym zakończył się scalanie.
Założona w 1391 r., została ponownie założona w 1649 r. za namową Simona Voueta przez wspólnotę malarzy i rzeźbiarzy i wyposażona w krzesła dydaktyczne, aby zrobić miejsce dla nauczania ustanowionego w 1648 r. przez Królewską Akademię Malarstwa i Rzeźby .
Wspólnota malarzy i rzeźbiarzy w Paryżu została zreformowana w latach 1655-1668, a następnie zniesiona wraz z innymi wspólnotami artystycznymi i rzemieślniczymi na mocy edyktu Turgota z 1776 roku .
Inspiracją były korporacje rzemiosła artystycznego , które istniały od średniowiecza we Włoszech, w szczególności ta, którą od 1339 roku nazywano „Towarzystwem malarzy św. Łukasza”, np. we Florencji ( (it) Compagnia dei pittori fiorentini di San Luca ), czyli Cech św. Łukasza w całej Europie, w tym we Flandrii .
Historia
We Francji pojawiły się pierwsze statuty tej wspólnoty malarzy i rzeźbiarzy , w 19 artykułach, przedstawione przez dwudziestu pięciu malarzy (m.in. Colart de Laon i Jean d'Orléans ) oraz pięciu rzeźbiarzy (m.in. Jean de Thoiry i Robert Loisel ). narysowany na13 sierpnia 1391przez rektora Paryża . Wirusy potwierdzono dokumentu patentowego z Charles V , a następnie z Charles VII w 1430 roku, z Henri III 1583, z Louis XIII w 1622 r.
Założenie „Akademii św. Łukasza” jako takiej jest znacznie późniejsze, na wzór rzymski, za sprawą Simona Voueta, który uczęszczał do Akademii św. Łukasza w Rzymie. Profesor i malarz Ludwika XIII, szkolił Le Sueura , Le Bruna i Mignarda , a także bardzo odnoszących sukcesy nauczycieli, takich jak François Perrier i Jacques Blanchard .
W 1648 r. za namową Mazarina powstała Królewska Akademia Malarstwa i Rzeźby , która nigdy nie przestała narzucać swojego przywileju, który został sformalizowany w 1664 i 1668 r. Niedługo potem dawna społeczność zawodowa malarzy również przyjęła nazwę „akademii”. lub „akademia rysunku” patentem listów młodego Ludwika XIV w 1655 roku. Dziesięć lat później miała zostać zastąpiona na rzecz Akademii Królewskiej. Utworzenie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby kierowanej przez Charlesa Le Bruna w konkurencji ze starą organizacją rzemieślniczą wydobyło najlepszych malarzy i rzeźbiarzy z ich statusu zawodów budowlanych, nadając im podobny status królewskich oficerów, kto stanie się artystą.
W 1704 r. została ponownie upoważniona do wystawiania, z zapewnieniem kaplicy Saint-Symphorien, która przylega do kościoła Saint Germain des Prés, i którą naprawiła i upiększyła; tę wolność dopełnia deklaracja od17 listopada 1705, co upoważnia go do otwarcia szkoły rysunku i malarstwa oraz do rozdawania każdego roku w dniu św. Łukasza dwóch srebrnych medali uczniom, którzy wyróżnili się swoimi postępami. Académie Saint-Luc organizowała również konkursy, nagrody i wystawy ( salony ) w różnych miejscach Paryża.
W 1732 Académie Saint-Luc des Artistes de Paris zakazała rzemieślnikom kopiowania dzieł bez zezwolenia.
W L'Almanach historique et raisonné des architectes, Peintres, Sculpteurs, Engravers et Chiseleurs de Paris , opublikowanym w 1776 r. przez Delalaina, zawiadomienie napisał Lebrun: „Ta akademia zajmuje dom w pobliżu Saint-Denis-de-la Chastre, gdzie utrzymuje swój gabinet, w którym zarówno amatorzy, jak i obcokrajowcy mogą zobaczyć starannie zachowane arcydzieła pierwszych francuskich artystów, takich jak Le Brun, Le Sueur, Mignard, Blanchard i innych, a także kucharze - prace współczesnych artystów. Nie odmawiamy nikomu tej słodkiej satysfakcji. Na co dzień w sali działa szkoła publiczna, w której nauczyciele uczą wszystkiego, co dotyczy malarstwa i rzeźby, perspektywy, architektury i geometrii. Akademia zawdzięcza dobroczynności, którą markiz de Paulmy go honoruje, cztery medale, w tym dwa złote i dwa srebrne, które sam hojny lord rozdaje uczniom, którzy w konkursie wykazali najwięcej talentów. "
W 1776 r. uczniowie Saint-Luc dołączyli do grona Królewskiej Akademii Malarstwa, która aby ich otrzymać, uzyskała w Luwrze drugą salę poświęconą studiom modelarskim.
W 1777 r. zlikwidowano wszystkie społeczności handlowe, zniknęła, a następnie została przywrócona pod opieką markiza d'Argenson , który był jego protektorem od 1729 r.
Wystawy
Akademia św. Łukasza wystawiała:
W
XVII -tego wieku
W
XVIII -tego wieku
- w latach 1751,1752,1753, 1756, 1762, 1764 i 1774.
Lista członków
-
Lambert Sigisbert Adam (1700-1759), otrzymany w 1733 r.
-
Jean Bassange .
-
Jean-Baptiste Bénard , otrzymany w 1750 r.
-
Pierre-Jacques Bethon .
-
André Brenet .
-
Louis Bretez (ok. 16 .. - Paryż, 1736), architekt i kartograf.
- Jean-Baptiste Boiston
-
Henri Bonnart (1642-1711), otrzymany w 1671, malarz, rytownik, wydawca grafik.
-
Roberta Bonnarta (1652-1733).
-
Robert-François Bonnart (1683-1771).
-
Nicolas Boucher (1528-1593), malarz.
- Philippe Canot (Paryż 1715-1783) malarz rodzajowy, uczeń Chardina, otrzymał w 1763 r., w 1767 został doradcą, następnie profesorem. Słynie z trzech obrazów życzeń Szczęśliwego Nowego Roku dla Wielkiego Papy (1746), Ciasta Roysów i mistrza tańca rytowanego przez Le Basa.
-
Laurent Cars (1699-1771), malarz i grawer.
-
Gilles-Paul Cauvet (1731-1788), rzeźbiarz, w 1777 dyrektor, rzeźbiarz brata pana króla.
- Chaise, ojciec Charlesa-Édouarda Chaise .
-
Jean Siméon Chardin (1699-1779), otrzymany w 1724 r.
-
Jérôme-François Chantereau , również handlarz dziełami sztuki
-
Antoine Sébastien Chevalier , otrzymany w 1782 roku malarz.
-
François-Laurent Chevalier , malarz otrzymany w 1756 roku.
-
Jacques Chevalier , malarz, były asystent profesora, 1775, malarz historii w 1777.
-
Jean-Baptiste Chevalier (ok.1754-?), malarz, przyjęty w 1662 w Akademii Saint-Luc, uczeń Josepha-Marie Vien (1716-1809) w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby .
-
Jean-François Chevalier (a.1720-s.1786), malarz, malarz budynków Monsieur w 1786 i pozłotnik w Akademii Saint-Luc, otrzymał jako syn mistrza i z doświadczenia, w 1745 r., były dyrektor akademia Saint-Luc w 1771 roku.
-
Pierre César Chevalier , malarz, wykonawca malowania dla Monsieur w 1793 roku.
-
Jacques Léopold Chevalier , malarz.
-
Jean Godart Chevalier , uczeń Jeana Raoux (1677-1734), malarz Akademii Saint-Luc, otrzymał w 1732 r. adiunkta od 1752 do 1772, malarz i pastelista, malarz historii 1776-1777.
-
Jean Godard II Chevalier otrzymał tytuł mistrza rzeźbiarza w 1752 roku.
-
Jean-Louis Chevalier , malarz otrzymany w 1741 roku poślubił Marie Bovion w 1755 roku.
-
Pierre Chevalier , malarz budowli królewskich i architekt, poślubił Elisabeth Balin w 1760 roku.
-
Pierre Nicolas François Chevalier , malarz budowli królewskich.
-
Nicolas Chevalier , malarz wyemancypowany przez małżeństwo w 1760 r.
-
Philippe François Chevalier , malarz Akademii Saint-Luc, otrzymany w 1674
-
Józef Christophe , malarz.
-
Charles Cressent (1685-1768), rzeźbiarz, otrzymany w 1714 roku.
-
Louis-Félix Delarue (1730-1777), projektant i rzeźbiarz, otrzymany w 1760 roku.
-
Pierre Hyacinthe Deleuse (1725-1811), którego zięciem jest Jean Charles Nicaise Perrin .
-
Hubert Drouais (1699-1767), malarz.
- Louis-Michel Dumesnil (-1739), malarz.
-
Pierre-Louis Dumesnil (1698-1781), malarz, otrzymany w 1736, profesor w 1748, rektor w 1773.
-
Charles Eisen (1720-1778), malarz i grafik.
-
Mathieu Elias lub Matthieu Elye (1658-1741), malarz.
-
Charles Errard (1606-1689), rzeźbiarz, architekt, następnie został członkiem Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby .
-
Rosalie Filleul , z domu Boquet (1753-zgilotynowana 6 Thermidor 1794), otrzymała w 1773 roku, w wieku 19 lat, przyjaciółkę Elisabeth Vigée-Lebrun.
-
Nicolas Fouché (1653-1733), otrzymany dnia15 marca 1679 r.
-
Étienne Martin Girard (-/1783), wdowa po nim to Catherine-Simone-Élisabeth Dugué.
- Guenegault: patrz Vennevault
- Jean-Baptiste Guilliet.
-
Jean-François Guilliet , malarz, którego zięciem jest Pierre Hyacinthe Deleuse.
-
Charles Symphorien Jacques (1724-1799), rzeźbiarz, malarz i fajans.
-
François Joullain ( 1697-1778 ), rytownik, członek w 1733, dyrektor Akademii Saint-Luc w 1747.
-
Alexandre Kucharski (1741-1819), malarz.
-
Adélaïde Labille-Guiard (1749-1803), malarz, następnie został członkiem Królewskiej Akademii Malarstwa. Ponowne małżeństwa z François-André Vincentem .
-
Jean-Baptiste Lallemand (1716-1803), malarz burgundzki, otrzymany w 1751 r.
-
Nicolas de Largillierre (1656-1746), malarz, członek Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby.
-
Jacques Laumosnier (ok. 1669- ok. 1744), malarz, profesor Akademii Saint-Luc.
- Jean-Baptiste Lechantre (-1784), mistrz malarz, zmarł dnia 29 kwietnia 1784.
- Jean-Baptiste Lechantre, młodszy (-), rzeźbiarz, syn mistrza malarza, zmarł dnia 29 kwietnia 1784, grób tej rodziny znajduje się na cmentarzu Montmartre, oddział 21 e
-
Charles Le Brun (1619-1690), założyciel w 1648 Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby .
- Jean Baptiste Le Comte (Lecomte / Leconte), mistrz malarstwa, poślubia Anne Suzanne Pascal. Ojciec Jana Baptiste II, malarza. Dziadek Narcisse Lecomte (1794-1882), rytownik.
- Michel Thomas Le Gros, malarz otrzymany w 1735 roku, poślubił Geneviève Gaillarde Guilliet w 1731 roku.
- Nicolas Lefebvre, malarz, były dyrektor Akademii St-Luc.
-
Robert Le Lorrain (1666-1743), rzeźbiarz.
-
Charles Lepeintre (1735-1803), otrzymany w 1775, mianowany malarzem Ludwika Filipa d'Orléans
-
Pierre Le Sueur (Paryż.17 ..- Bordeaux.1786), wnuczek malarza Eustache Le Sueur
-
Antoine Maistrier (1671- / 1728), malarz.
-
Augustyna Menageota .
-
Louis-Gabriel Moreau (1740-1806), projektant i malarz, otrzymany w 1764 roku.
-
P. Nicolet , XVIII-wieczny malarz, członek Académie de Saint-Luc
-
Michel Barthélemy Ollivier (1712-1764), rytownik i malarz, otrzymany w 1764 roku.
-
Jacques Oudry , mistrz malarstwa i marszand, dyrektor Akademii Saint-Luc.
-
Jean-Baptiste Oudry (1686-1755), malarz i rytownik.
-
Alexandre-Joseph Paillet (1743-1769), od 1780 został handlarzem obrazów.
- Pierre Antoine Patel (Paryż 1648-1707) syn Pierre'a Patela, malarza.
-
François Perrier (1594-1649), malarz i rytownik, profesor Akademii Saint-Luc.
-
Mikołaj Pineau (1684-1754), rzeźbiarz i architekt.
- Simon Pinson (ok. 1738 -?), Malarz, przyjęty 29 października 1764, współpracownik Alexandre Roslina
-
Charles François Poërson ( 1653-1725 ).
-
Nicolas-Jean-Baptiste Raguenet (1715-1793).
- Pan Raphaël, przedsiębiorca znaków wicehrabiego Paryża.
-
Gabriel de Saint-Aubin (1724-1780), projektant i malarz.
-
Jean Baptiste Sarazin (1730-1795), malarz i dekorator, profesor Akademii św. Łukasza (wzmianka 1776).
- Piat lub Pieter Sauvage (1744-1818)
-
Claude Simpol (1666-przed 1711)
-
François de Troy .
- Nicolas Vennevault (1697-1775), malarz miniatur w Lunéville, a następnie w Paryżu, handlarz, przyjaciel Devaux, Denisa Diderota , Madame de Graffigny, który w swojej korespondencji nadał mu przydomek Mały Przyjaciel. Ilustrator z Antoine Maistrierem czterech rękopisów skomponowanych przez kaligrafa Jeana Pirona, reprezentujących różne ciekawostki z gabinetu du Tillot.
-
Claude-Joseph Vernet (1714-).
-
Louis Vigée (1715-1767), ojciec Élisabeth Vigée-Lebrun .
-
François-Élie Vincent (1708-1790), portrecista i miniaturzysta, profesor Akademii Saint-Luc.
-
Guillaume Voiriot .
-
Simon Vouet (1590-1649), założyciel.
-
Alexandre Ubelesqui / Ubeleski (1649/51 - 1718)
Uwagi i referencje
-
Edytuj… Usunięcie wspólnot artystycznych i rzemieślniczych dawniej założonych w miastach będących w gestii parlamentu paryskiego i utworzenie nowych wspólnot w tych wymienionych miastach, łącznie z dekretem państwa w Radzie [25 kwietnia 1777]
-
Jules Guiffrey, „Społeczność paryskich malarzy i rzeźbiarzy, znana jako Académie de Saint-Luc (1391–1776)”, w Journal des Savants , kwiecień 1915, s. 145-156 online
-
Jules de Gaulle , Charles Nodier , Nowa historia Paryża i okolic , 1840.
-
Nathalie Heinich, Od malarki do artysty .
-
Neil Jeffares, Słownik pastellistów sprzed 1800 roku , wydanie online. Odniesienie do wszystkich Rycerzy na tej stronie
-
Anne-Rosalie Boquet była córką Blaise'a Boquela, fana z Paryża, i Marie-Rosalie Hallé, z rodziny malarza Noëla Hallé (1711-1781). Była wnuczką Nicolasa-François Boqueta, malarza króla, a jej wujami byli Louis-René Bocquet, projektant kostiumów dla Opery, inspektor Menus Plaisirs i Antoine Deville, laureat Marc d'or. 8 września 1777 została trzecią żoną Louisa Filleula, concierge w Château de La Muette w Paryżu.
-
Inwentarz po śmierci Jean-Baptiste Lechantre [1] .
-
Zabicie jego małoletnich dzieci po śmierci żony – akt z dnia 26 września 1726 r. – AN Y4411B.
-
biografia Emila Krena i Daniela Marxa .
-
Syn mistrza krawiectwa odzieży z parafii Saint-Germain-l'Auxerrois, żeni się z Marie-Joseph-Julie Montseignat, która daje mu dwóch synów.
-
Henri Martin, Historia Biblioteki Arsenału , Paryż, Plon et Nourrit, 1900, strona 216.
Załączniki
Bibliografia
-
Objaśnienie dzieł malarstwa i rzeźby dżentelmenów Akademii Saint-Luc , autorstwa M. Eisena , malarza tej Akademii i Malarstwa Sztuk Pięknych w Rouen, Paryż, 1751
-
Jules Guiffrey , Historia Akademii Saint-Luc , Archiwum sztuki francuskiej, Nowy okres, tom IX, 1915, s. 1-516 ( czytaj online )
-
Jules Guiffrey , Broszury wystaw Académie de Saint-Luc w Paryżu w latach 1751, 1752, 1753, 1736, 1762, 1764 i 1774, z adnotacją i tablicą , (1915), Librairie des Arts et Métiers, Nogent-le-Roi , 1991, Reedycja Jacquesa Lageta.
-
Nathalie Heinich , Od malarki do artysty. Malarze i akademicy epoki klasycznej , kolekcja „Paradoxe”, Paryż, Minuit, 1993, ( ISBN 9782707314543 ) .
- Jérôme de La Gorce, reż. Społeczna kondycja artysty. XVI th - XX th century , Paryż, 1987.
- Guy-Michel Leproux " Cech malarzy i rzeźbiarzy w Paryżu we wczesnych latach XVII th wieku ," XVII th century , n o 4,1998, s. 649-668 ( czytaj online )
- Antoine Schnapper, Zawód malarza w Grand Siècle , Éditions Gallimard, coll. „Biblioteka Historii”,2004, 397 s. ( ISBN 978-2-07-077043-4 )
Powiązane artykuły
Link zewnętrzny