| Hrabia Bigorre | |
|---|---|
| 1114-1128 | |
| Bernard III de Bigorre Beatrix II z Bigorre |
| Śmierć | 1129 |
|---|---|
| Tata | Centulle V de Béarn |
| Matka | Beatrix Ire de Bigorre |
| Rodzeństwo |
Gaston IV de Béarn Bernard III de Bigorre |
| Małżonka | Étiennette de Barcelona ( d ) |
| Dziecko | Beatrix II z Bigorre |
| Konflikty |
Oblężenie Saragossy ( d ) Oblężenie Antiochii (1097-1098) Pierwsza krucjata (1097-1099) Oblężenie Jerozolima (1099) |
|---|
Centulle II († 1129) - hrabia Bigorre od 1113 do 1129, syn Centulle V , wicehrabia Beam i Beatrice I re Countess of Bigorre.
Większość autorów zgadza się, że Centulle II jest synem wicehrabiego Bearn Centulle V i hrabiny Beatrix I er de Bigorre, brata i następcy Bernarda III i przyrodniego brata (wsobnego) Gastona IV.
Jednak Foundation for Medieval Genealogy , jakkolwiek ogólnie wiarygodna, wskazuje, że jest on synem Bernarda III, wskazując jednocześnie, że nie zidentyfikowano źródła umożliwiającego ustalenie pochodzenia. Wskazuje na brata Bernarda III o imieniu Centulle, o którym mowa w statucie8 lipca 1117: Gasto vicecommes Bearnensis i Centullus frater eius… . Możliwe, że ponieważ Centulle z tego statutu z 1117 r. Nie jest wymieniane jako hrabia Bigorre, podczas gdy Centulle II jest następcą Bernarda III w 1113 r., Fundacja nie chciała traktować dwóch Centulle jako jednej osoby.
Na poparcie powszechnie przyjętej tezy można wskazać następstwo Fézensaca: Anicelle de Fézensac , córka i dziedziczka Astenove II, hrabiego Fézensac, pierwsza poślubiła hrabiego Bernarda III de Bigorre. Owdowiała, wyszła ponownie za mąż za hrabiego Géraud III d'Armagnac . Kiedy zmarł Anicelle, krótko po 1160 r., Jego syn Bernard IV d'Armagnac został jego następcą. Gdyby Anicelle miała przynajmniej jednego syna z pierwszego małżeństwa, trudno byłoby zrozumieć, dlaczego Fézensac miałby odziedziczyć syna z drugiego małżeństwa.
Istnieją również elementy chronologiczne przemawiające za tą tezą: jeśli Centulle jest synem Bernarda III i Anicelle, to może urodzić się dopiero po 1110 r., Dacie ślubu rodziców. Ponieważ Bernard III zmarł w 1113 r., Po nim został następcą w wieku trzech lat, co oznacza regencję w żaden sposób nie potwierdzoną czynami. Bernard III, urodzony ok. 1080 r. I żonaty z Anicelle w 1110 r., To znaczy w wieku około 30 lat, mógł być wcześniej żonaty (co rozwiązałoby problemy związane z sukcesją Fézensaca), ale Centulle II zostałby hrabią Bigorre w jedenaście dwanaście lat, co również oznacza regencję.
Podsumowując, nawet jeśli można poprzeć tezę "Centulle II, syn Bernarda III i pierwsza żona", lepiej wziąć pod uwagę, że Centulle II i Bernard III byli braćmi, teza, która wymaga mniej nieznanych elementów (metoda brzytwy Ockhama ) .
Jego ojciec został zamordowany w Tena w 1090 roku i miał wtedy nie więcej niż dziewięć lat. Bernard III, mający nie więcej niż dziesięć lat, zostaje następcą ojca za regencji matki. Wkrótce potem mieszkańcy doliny Barèges zbuntowali się, zakazując hrabinie i jej rodzinie wstępu do doliny , a następnie uwięzili Centulle. Z pomocą mieszkańców sąsiedniej doliny Beatrix udaje się stłumić bunt.
Mówi się, że brał udział w pierwszej krucjacie w 1097 roku, po swoim przyrodnim bracie Gastonie IV de Béarn . Około szesnastu lat, prosty młodszy syn bez ziemi i strony przyrodniego brata, nie ma o nim wzmianki w zeznaniach, ale jest to możliwe. Dołączają do krucjaty po zdobyciu Antiochii , uczestniczą w zdobyciu Jerozolimy , a następnie w bitwie pod Askalonem .
W 1113 r. Zastąpił swojego brata Bernarda III i musiał przedstawić swojego wasala Sanche Garcia d' Aure , który odmówił złożenia mu hołdu. Następnie Sancho Garcia będzie wielokrotnie buntować się przy wsparciu hrabiego Comminges , Bernarda I er , wroga Centulle II.
W 1114 r. Towarzyszył Gastonowi IV z Béarn w Hiszpanii w walce z Maurami ( Reconquista ). Rzeczywiście, po śmierci Cida w 1099 r. Walencja została podbita przez Almorawidów w 1102 r. Kilku lordów Oksytańskich zbiera się pod sztandarem Alfonsa I er , króla Aragonii i oblega Saragossę wMarzec 1118. Almorawidzi próbują zakończyć oblężenie, ale nie przeszkadzają w zdobyciu miasta w grudniu. W 1119 roku Centulle II brał udział w podboju twierdzy Tudèle oraz w działaniach prowadzonych w dolinie Alhama, a następnie w podboju Tarazony. W nagrodę Gaston IV zostaje gubernatorem Saragossy, a Centulle II otrzymuje przywileje nad tym miastem i Tarazoną. Ale w przeciwieństwie do Gaston IV, wystarczająco silny, aby utrzymać swoją niezależność, musi oddać hołd królowi Aragonii dla Bigorre w 1122. W 1127 roku interweniował, aby przywrócić pokój między Alfonso I st i króla Kastylii , Alfonsa VII , do zawarcia Pakt Támara .
Jedyną znaną żoną Centulle II jest Étiennette (lub Stéphanie) z Barcelony, poślubiona w 1128 roku. Centulle II miał tylko jedną córkę, Béatrix II, której syn, Centulle III , ożenił się w 1155 roku. 1130 (jeśli ożeni się w wieku 15 lat), a jego matka nie może zatem urodzić się z małżeństwa Centulle II i Étiennette de Barcelona, obejmującego pierwszą żonę.
Od tej nieznanej pierwszej żony Centulle II miał:
Jako wdowiec ożenił się ponownie w 1128 roku z Étiennette (lub Stephanie) z Barcelony, córką Raymonda Berengera III , hrabiego Barcelony i Douce I re , hrabiny Prowansji . Z tego małżeństwa nie są znane żadne dzieci. Owdowiały, Étiennette de Barcelona ożenił się ponownie w 1130 r. Z Raymondem Arnaudem II z Gaskonii, (+ 1167) wicehrabiem Dax i lordem Mixe.