Kajfasza

Kajfasza Obraz w Infobox. Chrystus przed Kajfaszem - Matthias Stom Funkcjonować
Arcykapłan Izraela
18-36
Biografia
Zajęcia Ksiądz , polityk

Józef , znany jako Kajfasza (po grecku: Καϊάφας, Kaiaphas), to arcykapłan w Świątyni w Jerozolimie od 18 do końca 36 lub na początku 37 .

Jego życie

Został mianowany w 18 roku przez rzymskiego prefekta Judei Valerius Gratus . Był synem Hanan ben Seta , który pełnił urząd arcykapłana od 6 do 15, i był głową rodziny rządzącej klasy, która zapewni arcykapłanów podczas części I st  wieku .

Chociaż niewiele wiadomo o jego życiu, historycy zakładają, że miał dobre stosunki z władzą rzymską, a zwłaszcza z Poncjuszem Piłatem , biorąc pod uwagę, że urząd arcykapłana piastował przez prawie 20 lat (od 18 do 36). Przed Kajfaszem Valérius Gratus faktycznie zwolnił i mianował czterech arcykapłanów, którzy pozostali w służbie zaledwie rok. Tak jest w przypadku Anana (zwanego także Ananem lub Ananiaszem w szczególności w Ewangeliach ), Ismaela ben Phabi ( Ismaela, syna Phabiego ), następnie Eleazara , syna Ananusa , i wreszcie Szymona , syna Kamitha . Tymi kolejnymi nominacjami-odwołaniami Valérius Gratus prawdopodobnie chciał pokazać, że zwolniłby każdego arcykapłana, który nie działał ściśle w interesie Rzymian. Dlatego Kajfasz doskonale zrozumiał przesłanie, ponieważ pozostał na miejscu przez 18 lat i nie został nawet zastąpiony podczas długich ćwiczeń Poncjusza Piłata ( 10 lat ).

To na tej orszaku czterech arcykapłanów, którzy sprawowali urząd tylko przez rok, chrześcijański pisarz Euzebiusz z Cezarei polega na skróceniu życia publicznego Jezusa do okresu czterech i pół roku. Na podstawie tej serii konkluduje, że urząd arcykapłana stał się w tym czasie funkcją ograniczoną do jednego roku, o której współcześni historycy wiedzą, że jest fałszywa i której zaprzecza długie sprawowanie urzędu Kajfasza. W ten sposób „demonstruje” ten okres czterech i pół roku innym pisarzom, którzy są oczywiście jego przeciwnikami i mają inne elementy, które prowadzą ich do znacznie dłuższej publicznej służby Jezusa.

Pod koniec 36 roku lub najpóźniej w 37 kwietnia Józef Kajfasz i rzymski prefekt Poncjusz Piłat zostali odwołani ze swoich funkcji przez syryjskiego legata Lucjusza Witeliusza ( Judaic Antiquities , XVIII, 5).

Poncjusz Piłat miał bardzo konfliktowe stosunki z ludnością żydowską. Jego stosunki z kręgami kapłańskimi, a zwłaszcza z arcykapłanem Kajfaszem, wydają się znacznie lepsze. Dla Jean-Pierre Lémonon „Kajfasz mógłby nie przebywał w miejscu tak długo, gdyby nie był w dobrych stosunkach z Piłatem. Zgadza się z innymi historykami, w tym z E. Mary Smallwood, że „Kajfasz został usunięty przez Witeliusza z powodu jego uległości z Piłatem. "

Kajfasz w Nowym Testamencie

Według Nowego Testamentu Kajfasz jest najwyższym kapłanem, przed którym prowadzony jest Jezus po aresztowaniu ( Mt 26:57).

Według Ewangelii Kajfasz uważał, że Jezus naraził naród żydowski na niebezpieczeństwo: „Lepiej, żeby umarł człowiek niż cały naród”, argumentuje.

Trudno jest zidentyfikować dwóch pozostałych członków rodziny, „Jana, Aleksandra”, których nazwiska podano w uznanej przez władze kościelne wersji Dziejów Apostolskich (4: 6), nazywanej przez uczonych „tekstem aleksandryjskim”. „Zachodni tekst” tych samych aktów , uważany za wcześniejszą wersję, mówi o „Jonathanie, Aleksandrze” . Jonathan byłby tutaj Jonathanem ben Hananem (arcykapłanem od Paschy do Pięćdziesiątnicy 37 i 44). Aleksander może być drugim imieniem Eleazara ben Hanana (arcykapłana w latach 16–17).

Dzieje Apostolskie 4: 6 „  z Anną, arcykapłanem, Kajfaszem, Janem / Jonatanem, Aleksandrem i całą linią wyższych kapłanów.  "

Zbieg okoliczności między działaniem Kajfasza i arcykapłanów przeciwko Łazarzowi (Jan 12:10) skłonił niektórych autorów do spekulacji na temat związku między „pięcioma braćmi w domu mego ojca”, przypowieści o złym bogaczu i biedny Łazarz (Łk 16: 27-28) i pięciu synów Anny.

Ossuarium Kajfasza?

W listopadzie 1990 r. Robotnicy podczas budowy deptaka w małym lesie na południe od Jerozolimy odkopali żydowski grobowiec. Zespół archeologów pod kierownictwem Zvi Greenhuta ujawnił w grudniu 1990 roku kilkanaście ossuariów  : kostnica przypisana  Kajfaszowi (nie) nosi dwa napisy umieszczone na małych bokach i być może wykonane przez dwa zardzewiałe gwoździe na ziemi: my może czytać YWSF BR QF '(Józef, syn Kafy w hebrajskim skrypcie) i YWSF BR QYF (Józef, syn Qaifa w aramejskim piśmie), stąd kontrowersyjna interpretacja, która przypisuje to ossuarium Najwyższemu Kapłanowi Józefowi, powiedział Kajfasz.

Miriam, córka Jozuego, syna Kajfasza

Odkrycie ossuarium z napisem „Miriam, córka Jeszuy, syna Kajfasza, kapłanów [ Ma'azyaha ] z Bet Imri  ” może nam powiedzieć więcej o Kajfaszu. Według Archeologicznej Służby Zapobiegania Grabieżom, zajęte przez niego ossuarium pochodziło z grobowca w Dolinie Ela (po arabsku Wadi es-Sunt ), na południowy zachód od Jerozolimy . Publikacja archeologów Boaza Zissu i Yuvala Gorena w Israel Exploration Journal z czerwca 2011 r. Donosi o ich badaniu kostnicy Miriam  (w), która oprócz napisu jest ozdobiona podwójnym okienkiem z różami. Jeśli nie jest to prestiżowe pochodzenie jego właściciela, ossuarium nie prezentuje wielkiej oryginalności w porównaniu z tysiącami, które zostały już wymienione. Imieniem, które wywołuje tutaj sensację, jest imię arcykapłana Kajfasza, o którym dwaj archeolodzy są przekonani, że jest rzeczywiście tym, o którym mowa w Nowym Testamencie .

Napis mówi nam, że ojciec i dziadek Miriam byli „kapłanami [of] Ma'azyah  ”. Według Le Monde de la Bible  : „to imię, poświadczone tutaj po raz pierwszy przez archeologię, oznacza ostatnią z dwudziestu czterech klas kapłanów ( cohanim ), którzy z kolei oddawali cześć ofiarną w Świątyni w tempie dwóch tygodni w roku. "

Wzmiankę o „ Beth Imri  ” można interpretować na dwa sposoby. Beth oznacza „dom” w języku aramejskim . Można więc przeczytać:

Bibliografia

  1. Simon Claude Mimouni , Starożytny judaizm VI th wpne do III th wne , Paryż , 2012, wyd. PUF , s.  429 .
  2. Jean-Pierre Lémonon , Poncjusz Piłat , Éditions de l'Atelier , 2007, s.  88, wyciąg online
  3. Jean-Pierre Lémonon , Pontius Pilate , Atelier Editions , 2007, str.  87, wyciąg online
  4. Mireille Hadas-Lebel , Rzym, Judea i Żydzi , Éditions Picard , 2009, s.   74
  5. Jean-Pierre Lémonon , Pontius Pilate , Atelier Editions , 2007, s.   224-225, wyciąg online
  6. Jean-Pierre Lémonon , Poncjusz Piłat , Éditions de l'Atelier , 2007, s.  256, wyciąg online
  7. Na przykład angielski pisarz HA Whittaker proponuje polityczną parodię. Whittaker, HA Studies in the Gospels, Biblia, 1996
  8. Johann Nepomuk Sepp: "seine fünf Brüder sind fünf Schwäger mit Namen: Eleazar, Jonathan, Theophilus, Matthias und Ananus, die nach einander ebenfalls das Pontifikat erlangten. Der Vater, an welchen Lazarus geschickt werden soll, ist." Thaten und Lehren Jesu mit ihrer weltgeschichtlichen Beglaubigung 1844, 1864 S.329
  9. Rudolf Stier, Die Reden des Herrn Jesu: Andeutungen für gläubiges Verständniss Vol. 3 S.372
  10. (w) Craig A. Evans, Jesus and the Ossuaries , Baylor University Press,2003, s.  108.
  11. Le Monde de Biblia , nr 198, s.  46-48.

Bibliografia

Linki zewnętrzne