Zachodnio-kataloński
Zachodnia kataloński jest grupa dialekt z języka katalońskiego , wypowiedziane w zachodniej Katalonii (w prawie wszystkich prowincji Lleida , w zachodniej części prowincji Tarragona i Terres de l'Ebre ), w Fringe Aragonii , w Andorze i na dużej części dawnego terytorium Królestwa Walencji (obecna Wspólnota Walencka ). Różni się głównie od wschodniego katalońskiego , który łączy inne warianty języka, brakiem neutralizacji w powolnym systemie głosowym . W ten sposób wschodnio-kataloński neutralizuje / a / i / e / atones w / ə /, a także / o / i / u / atones w / u /, podczas gdy Westerner utrzymuje opozycję w obu przypadkach.
Główne cechy
Inne cechy charakterystyczne dla bloku zachodniego to:
- ĭ i ē łacińskie toniki dają [e].
- Utrzymać prawidłową [g] w possessivus ( Meua , teua , Seua , contre Meva , Teva , sewa )
-
Inchoative verbs in -ix , -ixen , -isca etc. dla -eix , -eixen , -eixi itp. ;
- Tendencja do zachowania ostatniej nosa liczby mnogiej starych proparoksytonów na -n ( hòmens / homes , jóvens / joves …);
- Pewna obecność [j] przed głuchym podniebieniem (co odpowiada dwuznakowi -ix- );
- Słaby zaimek ens / -nos staje się [mos] we wszystkich pozycjach.
- Numer pozycji rewers niezmienny, na odwrocie / należność w języku orientalnym.
- Język amb a w [W], dotyczących szczególnie podkreślone w Walencja i dobrze znane od końca XV p wieku co najmniej.
Posiada również specjalny leksykon (przykładowy przykład):
Dialekty
Następujące dialekty i zestawy dialektów są dołączone do grupy zachodniej:
Uwagi i odniesienia
-
Ferrando Francés i Amorós 2011 , s. 174
Zobacz też
Bibliografia
- (ca) Antoni Ferrando Francés i Miquel Nicolàs Amorós , Història de la llengua catalana , Barcelona, Editorial UOC,2011, 2 II wyd. , 552 pkt. ( ISBN 978-84-9788-380-1 , czytaj online )
- (ca) Joan Veny , Els parlars catalans: Síntesi de dialectologia , Palma de Mallorca, redakcja Moll,2002, 13 th ed. ( 1 st ed. 1982), 173 , str. ( ISBN 84-273-1038-2 )
Powiązane artykuły