Południowe Walencja ( Walencja południowa ) jest pod- dialekt z Walencji mówionego południowej części prowincji Walencja i w północnych rejonach prowincji Alicante . Od północy jest ograniczony przez środkową Walencję lub apitxat , od południa przez walenckie Alicante , z którym ma pewne cechy i między którymi przechodzi , podczas gdy na zachodzie jest granica językowa z dialektami Churros ( kastylijski - aragoński ), Manchese lub dalej na południe Murcians . Ten dialekt tradycyjnie korzystał z pozytywnej reprezentacji, w przeciwieństwie na przykład do środkowej Walencji, a jego stosunkowo bogate cechy fonetyczne są często traktowane jako odniesienie dla ogólnego języka walenckiego.
Southern Walencja jest używany w powiatach o La Safor , La Costera , La Vall d'Albaida , El Comtat , część Alcoià , Marina Baixa , La Torre de les Maçanes i Marina Alta , jak również w obszarach hrabstw Júcar mówić non-apitxat (głównie Ribera Alta i Ribera Baixa ).
W przeciwieństwie do apitxatu, gdzie syntetyczne formy przeszłe proste z doskonałej łaciny są nadal aktywnie obecne, i jak w większości modalności dialektalnych katalońskiego, południowa Walencja charakteryzuje się ogólną przewagą formy peryfrazycznej anar + bezokolicznik : aní > vaig anar („I poszedłem "/" Poszedłem "). Forma syntetyczna jest jednak utrzymywana na obszarach Ribera i Safor, w których nie mówi się apitxat, a także w niektórych miejscowościach Marina Baixa i Valldigna. Utrzymanie nie jest jednak jednolite: w wielu miejscach można znaleźć tylko formy o zmniejszonej liczbie osób gramatycznych. Utrzymanie starej, prostej przeszłości z wielką witalnością towarzyszy stosowaniu konstrukcji najbliższej przyszłości „ anar a + bezokolicznik”. Rodzaj męski liczby mnogiej els staje się es przed rzeczownikami z początkową spółgłoską: els bous /> es bous („byki”), ale vaques , els alacantins , alacantines .
W wielu obszarach obserwujemy zachowanie użycia czasownika ser w celu wskazania lokalizacji w przestrzeni, w przeciwieństwie do dominującej tendencji w innych dialektach walenckich do używania estaru (prawdopodobnie pod wpływem języka kastylijskiego ).
Southern Walencja ogół dąży do utrzymania słabych zaimków: ET (który staje się w części Marina Alta), em / am , es (częściowo Marina Baixa i Alcoià), i itd. W Marina Baixa i Marina Alta, Vall d'Albaida, Costera i Safor znajdujemy zaimki zwrotne mos i vos (zamiast ens i us standardowego katalońskiego), dające początek oryginalnym kombinacjom: mo 'n anem / aneu-vo 'n ("chodźmy" / " odejdźmy "), zamiast ens in anem (lub ens n'anem ) / us in aneu (lub us n'aneu ) normatywne. W innych komarkach południowych, jak w apitxat, dwa zaimki zostały zastąpione silnym paradygmatem trzeciej osoby se : se n'anem i aneu-se'n . Mamy również znaleźć w południowej Walencji form mone lub Nemon zamiast standardowych PDS (w / n „) anem .
W rozmowie Vall de Gallinera i Tàrbena zachowano kataloński artykuł salat : el cotxe > es cotxe („samochód”).
W La Vila Joiosa istnieje współczesna tendencja do zastępowania końcówki -e pierwszej osoby liczby pojedynczej przez -ec : think , sé > pensec , sec ("Myślę", "Wiem").
W wielu miejscowościach Marina Alta, el Comtat czy Alcoia absorpcja „i” [j] w grupie wewnętrznej -ix-: caixa („box”) [ˈkaj.ʃa] > [ˈka.ʃa] .
W przeciwieństwie do tego, co obserwuje się w dużej części innych dialektów walenckich, ogólna tendencja do zachowania spółgłosek bliźniaczych „l·l / tl” i „nn / tn”. Jednak często znajdujemy formy „rl” i „rn”: ametla> [a.ˈmel.la]> [a.ˈmer.la], vetlar> [vel.ˈlar]> [ver.ˈlar], cotna> [ ˈCon .na]> [ˈcor.na].
Te końcowe -RS utrzymywane są (jak w ogóle w Walencji z wyjątkiem regionów północnych, w odróżnieniu od północno-zachodnia i wschodnia kataloński ), z wyjątkiem niektórych obszarów Marina Alta i Alcoià gdzie możemy zobaczyć niektóre niestabilność. -R następnie przez enklityczny zaimek upadku w regionach przybrzeżnych dwóch comarques z Marina: fer-los> FE-los, Anar-se'n> Ana-se'n. W tym przypadku często znajdujemy dodanie epentetyzmu [v] przed enklitycznymi słabymi zaimkami, w tym początkową samogłoską: hold-ho> tení-vo, compressar-ho> compressà-vo, esperant-ho> esperan-vo.
-d- interocalic jest bardzo osłabiony iw wielu przypadkach całkowicie spada.
Harmonia samogłosekPodobnie jak w Alicante-Walencji, obserwujemy zmianę w wyniku harmonizacji samogłosek w / -a / końcowej ospałości> [ɛ] / [ɔ] . Cecha ta jest jednak nieobecna w Marina baixa, z wyjątkiem Benidorm , La Nucia , Relleu , Orxeta , Finestrat i La Vila Joiosa , w dolnej części Marina Alta, Alcoià, z wyjątkiem Alcoi i niektórych miejscowości El Comtat i Torre de les Maçanes .
Istnieją cztery rodzaje harmonizacji samogłosek w południowej Walencji: