Rodzaj | obiekt kulturalny, sportowy i eventowy oraz dawny zadaszony rynek |
---|---|
Budowa | 1863 |
Właściciel | Miasto Paryż |
Ojcowieństwo |
![]() |
Stronie internetowej | www.carreaudutemple.eu |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Ile-de-France |
Gmina | Paryż |
Adres | 4 rue Eugène-Spuller |
Informacje kontaktowe | 48 ° 51 52,2 ″ N, 2° 21 45,1 ″ E |
---|
![]() ![]() |
Wyposażenie Paryża , Carreau du Temple jest miejscem kulturalnym i sportowym poświęconym stylowi życia i nowym miejskim zastosowaniom. Opiera się na bezprecedensowej na tym poziomie w stolicy mieszanej gospodarce publiczno-prywatnej.
Stare hali targowej z XIX -tego wieku , Carreau du Temple został zapisany z rozbiórki przez obywateli mobilizacji. Nowe powołanie tej symbolicznej zamiast 3 -go okręgu, podjęto decyzję o referendum lokalnym Inicjatywa: przestrzeń dla wszystkich, łączącym kultury, sportu i wydarzeń.
Zainaugurowany dnia 25 kwietnia 2014, Carreau du Temple gości ponad 50 stowarzyszeń i 40 ważnych wydarzeń kulturalnych, sportowych i lifestylowych oraz oferuje eklektyczny program artystyczny, składający się z najważniejszych wydarzeń i regularnych wydarzeń.
Sandrina Martins jest dyrektorem zarządzającym Carreau du Temple.
Carreau du Temple znajduje się kilka metrów od ratusza do 3 -go okręgu, który jest oddzielony od ulicy Perrée The Graduate School of Applied Arts Duperré , po drugiej stronie Eugene Spuller-ulicy i placu du Temple .
Witryna jest obsługiwana przez linię metra
na stacji Temple .
W tym miejscu, które stanowi centrum starożytnej obudowy Świątyni , znajdował się rynek, którego historia sięga średniowiecza . Głównie złotnicy było wiele tam od XVI -tego wieku . Reszta została oceniona w 4000 liczbę osób to zawartymi w końcu XVIII -tego wieku , i można wytłumaczyć swój dobrobyt przez fakt, że obudowa ma prawo do azylu, w szczególności dla niewypłacalnych dłużników i bardzo wyjątkowy przywilej franczyza handlu.
Przed 1789 r. przez trzy dni odbywał się tam ruchliwy jarmark, na którym sprzedawano futra i pasmanterię, a także targ spożywczy.
W latach 1788-1790 został zbudowany przez Pérarda de Montreuil na zlecenie Jean-Baptiste le Febvre de la Boulaye, pierwszy budynek z zadaszoną galerią, utworzoną przez czterdzieści cztery łuki, które nazwaliśmy Rotundą ; sklepy arkadowe zastąpiły sklepy. Rotunda, będąca integralną częścią ogrodzonej świątyni , korzystała z przywilejów eksterytorialnych przyznanych temu ogrodzeniu: sklepy były więc tam wynajmowane po wysokiej cenie, a bankruci znajdowali tam schronienie.
La Rotonde, sprzedana w 1797 r., stała się dodatkiem do publicznego targu z używanymi rzeczami, kiedy w 1802 r. dekretem Pierwszego Konsula przeniósł handel „starym płótnem, odzieżą i szmatami”, który wcześniej odbywał się. Marché des Innocents (dawny cmentarz Innocentów ) oraz Place aux Veaux na części nieużytków klauzury przyznanej miastu Paryż. Ten otwarty rynek został znacznie powiększony zgodnie z dekretem, a następnie ustawą z 1807 roku i zastąpiony w latach 1809-1811 czterema drewnianymi szopami zbudowanymi przez architekta Jacquesa Molinos , idącymi od Rotondy do rue du Temple . Szopy te, zwane starą płócienną halą, obejmowały cztery pawilony, z których każdy miał swoją własną specjalność:
Za rynkiem rotunda była własnością prywatną, przeznaczoną mniej więcej na ten sam handel. Pomiędzy tym a rynkiem znajdował się, zgodnie z nakazem policji15 czerwca 1831 r, miejsce odkrycia zwane Carreau des brocanteurs lub łowcy okazji , ponieważ mogli się tam spotykać od 11 do 14, ale bez prawa do deponowania tam swoich towarów bardziej niż w jakimkolwiek innym miejscu publicznej autostrady. Ten rynek odzieży używanej będzie trwał do okresu powojennego .
Sam targ miał powierzchnię 10 831 m² i obejmował 1888 sklepów. Budynek odbudowano w 1864 r. pod opieką firmy koncesjonowanej, miasto miało zacząć korzystać z funkcjonowania rynku pod koniec koncesji, w 1945 r . Składał się z dwóch budynków, żeliwnych i żeliwnych, o powierzchni 8600 m² i 4700 m², oddzielonych torem o szerokości 15 m. Ze względu na Jules de Mérindol został otwarty w dniu1 st sierpień 1865i zawierał sześć pawilonów. Rotunda została wywłaszczona, a dachówka zniknęła; jednak dilerzy z drugiej ręki mogli sprzedawać na pierwszym piętrze rynku; który nadal nazywaliśmy kafelkiem i w którym publiczność wpuszczana od 9 rano do południa zapłaciła wpisowe 0,05 F.
Pomyślność tego rynku zaczęła spadać właśnie od 1865 roku . Często mówi się, że opinia o złej jakości, jaką cieszyło się to dziwaczne miejsce, w którym kupcy chcieli wprowadzić obowiązek zakupu, była dla niego najbardziej szkodliwa. W 1882 r. na części oszczędnego rynku otwarto tam targ spożywczy , zastępując targ Saint-Martin-des-Champs .
W 1901 r. rynek został zburzony i zastąpiony obecnym budynkiem.
W 1824 roku The goguettier Jean-Baptiste Grange, wskazuje w swej piosence The Visitor synów na Goguette , że rotunda świątyni jest miejsce, gdzie goguette z Children of the Goguette spotyka się w każdą środę .
To śpiewające towarzystwo przybiera przy tych okazjach nazwę: Bons Amis du Plaisir .
Kawalkada na targu świątynnymPod koniec XIX -go wieku i początku XX th wieku świątynia rynku corocznie wybiera królową dla Mi-Carême i organizuje jego show z bardzo dużym i przejażdżki słynnym karnawale w Paryżu .
Imię Królowej Świątyni, a czasem także jej portret, pojawia się z tej okazji w prasie paryskiej, zapewniając jej tym samym chwilową sławę.
Ta kawalkada, od dawna bardzo popularna w Paryżu, jest teraz zapomniana przez paryżan.
W 1863 r. hale i Rotundę rozebrano, aby zastąpić je sześcioma nowoczesnymi pawilonami z żeliwa, szkła i cegły, zaprojektowanymi przez architektów Ernesta Legranda i Julesa de Mérindola .
W 1904 w Carreau odbyły się pierwsze Targi Paryskie . W następnym roku rozebrano cztery z sześciu pawilonów. Dziś pozostały tylko dwa, tworząc dużą salę (obecny rynek świątynny). Rue Gabriel-Vicaire i Rue Paul-Dubois przekazać usuniętej części, a reszta znajduje się między rue de Picardie i rue Eugène Spuller .
Targ Carreau du Temple odniósł ogromny sukces i „staje się podstawowym rynkiem popularnej odzieży dla małych torebek i ładnych ludzi” (Meryam Khouya). Lata pięćdziesiąte i siedemdziesiąte przyniosły tłumy klientów. W kafelku byłoby aż 1000 kupców. W 1976 roku zostało ich 360, a w 2000 roku było ich już tylko kilkanaście.
W 1976 roku burmistrz gminy Jacques Dominati chciał zburzyć teren pod budowę parkingu: petycja sprzeciwiająca się temu projektowi zebrała 5000 podpisów i uzyskała rezygnację.
W 1982 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków . Handel odzieżą spada na przestrzeni lat. Witryna jest okazjonalnie wykorzystywana do pokazów mody i organizuje różne wydarzenia. Latem 2005 roku Carreau został przystosowany do zorganizowania wystawy w ramach Roku Brazylii - prezydent Lula oraz muzyk i minister Gilberto Gil przybyli tam z tej okazji.14 lipca 2005 r..
W 2001 roku nowo wybrany burmistrz Bertrand Delanoë wyraził chęć całkowitego odrestaurowania budynku. Zasada jest zapisana w Soborze Paryskim .
Podczas konkursu pomysłów rozpoczętego w 2003 r. zgłoszono 133 projekty, które następnie zsyntetyzowano w trzy propozycje projektów, zgłoszone w lutym 2004 r. do lokalnego głosowania. Ludzie żyjący, studiujących lub pracujących w 3 -go okręgu są następnie wezwany do udziału w tym wielkim doświadczeniem demokracji uczestniczącej. Był to ostatni wybrany projekt, z 35,9% głosów, ogłoszonym pod koniec niedzielnego głosowania1 st lutego 2004Burmistrz Pierre Aidenbaum wyprzedza sport (34,4%).
W 2007 roku odbył się konkurs architektoniczny pomiędzy pięcioma agencjami . 6 września, projekt zostaje powierzony zwycięskiemu architektowi przez jury złożone z wybranych urzędników i wyższych urzędników Paryża oraz architektów. Nowy Carreau du Temple zostanie wyprodukowany przez agencję Studio Milou Architecture, kierowaną przez architekta Jean-François Milou, który w szczególności przeprowadził rozbudowę Narodowego Muzeum Motoryzacji w Mulhouse.
Na parterze powstanie audytorium na 250 miejsc z niezależnym wejściem. 1600 m 2 przeznaczonych jest na działalność sportową, gospodarczą i wystawienniczą.
Z początkowego budżetu wynoszącego 30 mln euro szacunkowe koszty wzrosły na początku 2007 r. do 44,5 mln, z dodatkowymi wydatkami, w szczególności na izolację akustyczną.
W styczniu 2008 r. Rada Paryska obradowała nad zatwierdzeniem umowy o zarządzanie projektem architektonicznym. W 2009 roku miały miejsce wykopaliska archeologiczne - Carreau znajduje się w starej zagrodzie templariuszy - następnie prace rozwojowe.
We wrześniu 2012 r. Jean-Luc Baillet został mianowany dyrektorem zarządzającym Carreau du Temple w celu opracowania projektu rekreacji, wydarzeń i wydarzeń kulturalnych.
Z okazji Białej Nocy 2013 miejsce zostało po raz pierwszy ponownie otwarte dla publiczności, przed jego oficjalną inauguracją w czwartek.20 lutego 2014.
W maj 2015, Lucie Marinier i Sandrina Martins zostały mianowane przez miasto Paryż, dyrektorami generalnymi Carreau du Temple wokół projektu skoncentrowanego na współczesnych zastosowaniach miejskich.
Wielodyscyplinarność to ugruntowana linia redakcyjna. Sport, sztuki sceniczne, koncerty, wystawy, entuzjaści widowisk, artyści i praktycy spotykają się w murach Carreau du Temple.
Prowadzi programy „domowe”, programy we współpracy z paryskimi i krajowymi strukturami instytucjonalnymi, rezydencje artystyczne i prywatyzacje w celu wzbogacenia projektu artystycznego o silne zainteresowanie problematyką międzynarodową.
Zajęcia, staże, przestrzenie treningowe dla uczniów, alternatywne, wschodzące i innowacyjne dyscypliny sportowe (miękka siłownia, Tai Chi, Qi Kong, joga, sztuki walki, sztuki cyrkowe itp.) obok bardziej tradycyjnych praktyk (tenis, tenis stołowy, jazda na rolkach itp.) .). Zawody i pokazy sportowe pozwolą na spotkanie „amatorskich” praktyk, sportu i aktywności fizycznej na wysokim poziomie w wielu dyscyplinach.
Moda ( haute couture , ready-to-wear , młodzi projektanci, odzież sportowa ) to jedna z historycznych osi projektu. Carreau du Temple będzie nowym miejscem na pokazy mody , wystawy, pojawiają się sklepy , zgodnie z historii komercyjnego płytki od momentu jego powstania w XIX -tego wieku.
Na terenie tego „rynku” nowego typu odbywać się będą targi sztuki, targi (przedmiotów sztuki, książek, fotografii, designu itp.), wydarzenia związane ze środowiskiem i ekologią miasta, nowymi technologiami i kuchnią świata. Wyzwaniem dla Carreau du Temple jest włączenie do samego projektu wydarzenia artystycznej obecności w profesjonalnych, etycznych i pełnych szacunku formach świata sztuki: targi, pokazy, koncerty, parady.
Carreau du Temple ma na celu zaoferowanie paryżanom programu otwartego dla „wschodzących” artystów i twórców sztuk performatywnych (teatr, taniec, sztuka cyrkowa, teatr obiektowy i lalkarski), koncertów muzyki współczesnej, ale także w dziedzinie mody i projekt. Innym przykładem wydarzenia artystycznego organizowanego corocznie w Carreau du Temple jest Also Known As Africa (AKAA), wydarzenie mające na celu promocję młodych projektantów z kontynentu afrykańskiego lub diaspory afrykańskiej.
Carreau du Temple zapoczątkowała od zapowiedzi system wsparcia w życiu zawodowym młodych artystów i twórców. Program „Młode Talenty – Młodzi Twórcy” oferuje wybranym artystom i projektantom: szkolenia, warsztaty, działania wspierające i rozwojowe dla powstających projektów.
Le Carreau du Temple jest obsługiwany przez lokalną spółkę publiczną (SA, której kapitał należy wyłącznie do społeczności lokalnych i której członkowie Zarządu są wybierani spośród społeczności akcjonariuszy). Miasto Paryż i SPL zawarły w 2012 r. umowę o powierzeniu świadczenia usług publicznych, w której określono zadania związane ze świadczeniem usług publicznych przydzielone osobie, której powierzono świadczenie, oraz związane z nimi ograniczenia, w szczególności w zakresie przeznaczenia miejsc, dni i godzin. działalność usługowa (udostępnianie lokali audytorium szkolnym, programowanie sprzętu). W zamian miasto Paryż wypłaca dotację, aby zrekompensować te ograniczenia w świadczeniu usług publicznych. Zasoby własne Carreau du Temple będą stanowić dwie trzecie dochodów operacyjnych, a dotacja wyrównawcza jedną trzecią. Operator będzie zatem musiał uwolnić wystarczające zasoby własne na pokrycie kosztów operacyjnych, szacowanych na 3 mln EUR rocznie.
Na parterze budynku Halles du Carreau du Temple, zaledwie 2300 m 2 przeszklona przestrzeń pod ośmiu metrów szklanym dachem, stanowi przejrzystą przestrzeń z dużą ilością do organizacji różnego rodzaju projektów. Les Halles może pomieścić 800 osób na kolację zasiadaną, 1000 osób na konferencję plenarną, 1500 osób na koktajl / wieczór i do 3000 osób na koncert na stojąco.
Widownia na 250 miejsc (w tym 10 miejsc dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej ), przylegająca do hal, charakteryzuje się wysoką jakością akustyczną.
Piwnica jest całkowicie wyciszona i częściowo oświetlona górnym światłem Les Halles. To obejmuje zwłaszcza dwa uniwersalny pracowniach 335 m 2 każda (tanecznej dojo) Studio de Flore i studio du POU Volant, jak również przestrzeń 235 m 2 i sali konferencyjnej 60 m 2 .
Carreau du Temple posiada również stały bar-restaurację w pobliżu audytorium.
Jest całkowicie dostępny dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej .