Droga Saint-Jacques-de-Compostelle : Camino francés i drogi północnej Hiszpanii * Światowe dziedzictwo UNESCO | |
Północna ścieżka między Cerdigo i Islares | |
Kraj | Hiszpania |
---|---|
Poddział | Wspólnota autonomiczna Kraju Basków , Kantabrii , Asturii , Galicji |
Rodzaj | Kulturalne, religijne |
Kryteria | (ii) (iv) (vi) |
Numer identyfikacyjny |
669 |
Obszar geograficzny | Europa i Ameryka Północna ** |
Rok rejestracji | 1993 ( 17 th sesja ) |
Rok przedłużenia | 2015 ( 39 th sesja ) |
Northern Way , albo Camino del Norte w języku hiszpańskim, jest wtórny Trasa pielgrzymki do Santiago de Compostela . Jest to ciągłość na terytorium Hiszpanii szlaku Soulac , francuskiego szlaku przybrzeżnego.
Camino del Norte jest również nazywany Ruta de la Costa , w przeciwieństwie do Francés Camino , który jest również nazywany Ruta Interior .
Ta trasa pielgrzymkowa poprzedza znane Camino Francés . Częściowo obejmuje Camino Primitivo (pierwotną ścieżkę) pielgrzymów pierwszych wieków do Santiago de Compostela . Rosnąca popularność pielgrzymek do Saint-Jacques doprowadziła do znacznego wzrostu frekwencji na tej Północnej Drodze o prawie 15% rocznie (od 2005 r.). Dziś skupia 6% pielgrzymów zidentyfikowanych w Santiago.
IX th wieku w środku XII th wieku pielgrzymi po północnym wybrzeżu Hiszpanii, na ziemiach kontrolowanych przez hiszpański królestw chrześcijańskich. Ta pierwsza ścieżka Pielgrzymka, używane aż do połowy XII -tego wieku przyjął imię „Camino del Norte” .
Rekonkwista z wyżyn otworzyła drogę do pielgrzymów przez centrum kraju. Tak więc, po zdobyciu miasta Saragossa na18 grudnia 1118Król Aragonii Alfons I zachęca francuskich pielgrzymów udających się do Saint-Jacques, aby przejeżdżali obok nowych podbitych miast. W ten sposób stworzył nowy szlak pielgrzymkowy, który Hiszpanie nazwali Camino Francés . Tak więc w 1140 r., Kiedy mnich Aimery Picaud udał się do Santiago, a następnie napisał swój Przewodnik Pielgrzyma , wskazał miasta postoju Camino Francés, nie wskazując na istnienie Camino del Norte.
Podział północnego wybrzeża Półwyspu Iberyjskiego stanowił poważne utrudnienie w krążeniu, pogłębione obecnością licznych rzek wpadających do oceanu i wymagających przekroczenia. Dodatkowo nierówny teren i liczne lasy (północnego wybrzeża) oferowały wiele miejsc zasadzek na bandytów czy wilki. Elementy te, dodane do woli politycznej sprzyjającej szlakowi wewnętrznemu, szybko zmniejszyły wpływ tego szlaku pielgrzymkowego na korzyść Camino Francès.
Trasa prowadziła z Irun do Bilbao przez San Sebastian i Guernicę . Następnie dotarł do Santander , przez Castro-Urdiales i Laredo , po czym ruszył w kierunku Oviedo , przez Santillana del Mar , San Vicente de la Barquera i Llanes . Z Oviedo przybrzeżna ścieżka powitała tryktraka z León . Z Oviedo pielgrzymi udawali się do La Espina przez Cornellana, gdzie klasztor założony w 1024 roku został przyłączony do Zakonu Cluny w 1122 roku . Mogli dotrzeć do Lugo w głąb lądu (przez Camino Primitivo ) lub podążać wybrzeżem do Canero , a następnie po przekroczeniu drżącego mostu w Luarca udać się do Ribadeo . Stamtąd mogli albo dołączyć do Camino francés by Lugo, w kierunku Palas de Rei , albo przejechać przez Mondoñedo , Villalbę i Sobrado , a na koniec dołączyć do camino w Labacolla .
Pod koniec XX th wieku , wzrost frekwencji na drodze Saint-Jacques prowadzi do ponownego odkrycia i nowego frekwencji tej drodze. Mało kto uczęszczał do NIEMOŻLIWE XX th century jako szlaku pielgrzymkowego, tą samą drogą dzisiaj, widziałem jej liczba pielgrzymów, bardzo szybko rośnie. „Przeludnienie” Camino Francès powoduje, że pewna ich liczba przyjeżdża i szuka nieco większej samotności na mniej znanym Camino del Norte. Najbardziej ruchliwe są miesiące lipiec i sierpień.
Jednym z najstarszych (i najbardziej znanych) albergue jest Padre Ernesto albergue w Güemes (gmina Bareyo ). Od 2010 roku, wraz ze wzrostem frekwencji, po drodze otworzyły się nowe albergues.
Pielgrzymi przybywający z Bretanii lub ze wschodu Francji mają możliwość podążania szlakiem przybrzeżnym, którego francuska część kończy się w Akwitanii nad Voie de Soulac . „Camino del Norte” rozpoczyna się w Bayonne dotrzeć Irun , a potem następuje północnego wybrzeża Hiszpanii do Galicji , w Ribadeo , gdzie jego trasa pogrąża w południowo-zachodniej do przyłączenia się do Camino Frances w Arzúa .
Dzisiaj pielgrzymi przybywający do Irun mogą również opuścić Camino del Norte i dołączyć do Camino Francés w pobliżu Burgos , podążając drogą drugorzędną przechodzącą przez Vitoria-Gasteiz . Inną możliwością jest odgałęzienie przez Oviedo, aby przekroczyć pasmo górskie Kantabrii i przeciąć w linii prostej w kierunku Santiago, wzdłuż „Camino Primitivo” . Ta najstarsza trasa i krzyżująca się przełęcz na wysokości 2000 m n.p.m. jest najtrudniejszą ze ścieżek prowadzących do Saint-Jacques.
Na tym ostatnim etapie Camino del Norte łączy się z Camino Francés, które kontynuuje, przechodząc w szczególności przez:
To Camino, uważane za trudne (chociaż najwyższy punkt, Puerto del Palo, 1146 m jest niższy niż Camino Frances, ma o wiele więcej kropli) i dzikie, niedawno wyposażyło się w liczne kwatery dla pielgrzymów. Jeśli X th wieku i XI th wieku góra waha przejazdy były dobrze zaludnione i zaproponował regularne etapy tylu pielgrzymów, wiejskie wyludnienie XX th century pozostawił w dzisiejszych czasach, rozległe obszary niezamieszkane. Nie obyło się bez problemów podczas przywrócenia kamino, ponieważ kilka etapów górskich osiągnęło 70 km między dwoma domkami na samym początku 2000 r. Wzrost frekwencji pielgrzymkowej skłonił gminy i osoby do otwierania schronisk dla pielgrzymów na obszarach ubogich, oraz obecnie (w 2017 r.) między 2 kwaterami nie ma już etapu większego niż 25-30 km. Ta poprawa warunków przyjmowania wyjaśnia szybki wzrost liczby pielgrzymów podążających tą drogą (liczba pomnożona przez 10 w ciągu 10 lat).
AsturiaOd 2000 roku Camino del Norte odnotowuje silny wzrost frekwencji o około 15% rocznie. W 2015 roku tą trasą podążało 6% pielgrzymów, którzy otrzymali kompostellę . W latach 2005–2015 ruch wzrósł czterokrotnie (z 3,8 tys. W 2005 r. Do 15 800 w 2015 r.). Camino Primitivo odnotowuje jeszcze większy postęp, z 1 000 osób w 2005 r. Do 11 400 pielgrzymów w 2015 r. Obecnie stanowią oni ponad 4% pielgrzymów przybywających do Santiago.
Miesięczna kumulacja pielgrzymów (w 2015 r.)Podobnie jak w przypadku Camino Francés , częstość odbywa się głównie latem, z okresem spokoju zimą (patrz statystyki pielgrzymki Saint-Jacques ). Jednak ta północna ścieżka, uważana za trudniejszą niż Camino Francès, jest przemierzana przez cały rok.
Przy liczbie pielgrzymów przekraczającej 15 000 w 2015 r. I wzroście o 15% rocznie przez 10 lat, znaczenie gospodarcze camino dla regionów, przez które przebiega, nadal rośnie. Przy ogłoszonym budżecie w wysokości od 20 do 30 euro na pielgrzyma na dzień, ekonomiczna gratka szybko staje się znacząca dla niektórych przejeżdżanych regionów. Oferta noclegowa pielgrzymów systematycznie się powiększa poprzez otwieranie nowych prywatnych albegues .
Projekt zmodyfikować trasę Camino del Norte w Galicji między Baamonde ( Begonte ) i Sobrado de los Monjes , prowadzone przez Junta Galicji , wzbudził silną reakcję wrogości z populacji aktualnie znajduje się wzdłuż tej trasy (a kto chce aby go zachować).