Music Canada

Music Canada to stowarzyszenie non-profit założone w 1964 roku, które od 1995 roku nagradza albumy , single i DVD sprzedawane w Kanadzie .

Historia

Założona w 1964 roku pod nazwą Canadian Record Manufacturer Association , zmieni nazwę w 1979 na Canadian Recording Industry Association lub CRIA, a ostatecznie na Music Canada w 2011.

Czynności prawne

W Luty 2004CRIA wymaga, aby pięciu dostawców Internetu, w tym Rogers , Shaw , Sympatico , Telus i Videotron, podało nazwiska 29 osób zaangażowanych w wymianę plików peer-to-peer , które naruszyły prawa autorskie . W następnym miesiącu sprawa trafiła do sądu federalnego w Kanadzie pod nazwą BMG Canada v. John Doe . Sędzia Kornard Von Finckenstein doszedł do wniosku, że pobieranie muzyki przez Internet nie stanowiło rozpowszechniania i nie było sprzeczne. Co więcej, porównuje udostępnianie plików peer-to-peer do „posiadania kopiarki w bibliotece pełnej materiałów chronionych prawem autorskim” i ostatecznie stwierdza, że ​​nie było dowodów na nielegalną dystrybucję. Wcześniej w tym roku Rada ds. Praw Autorskich Kanady umieściła pobieranie muzyki na liście wynagrodzeń za prywatne kopiowanie i stwierdziła, że ​​„kopiowanie na użytek prywatny to kopiowanie muzyki do użytku osobistego ze„ źródła nieobjętego prawem autorskim ”.

W 2008 r. Majątek amerykańskich muzyków jazzowych Cheta Bakera i innych artystów pozwał czterech członków CRIA o naruszenie praw autorskich do 300 000 nielegalnie rozpowszechnianych utworów. Pozew zbiorowy zażądał 20 000  dolarów odszkodowania i odsetek za każde naruszenie. Sprawa kończy się styczeń 2011 kiedy firmy fonograficzne zapłaciły 45 milionów dolarów.

W 2009 roku witryna IsoHunt wytoczyła sprawę CRIA i jej członkom o wydanie orzeczenia merytorycznego w celu dochodzenia ich praw. W ubiegłym roku operatorzy strony złożyli wniosek do sądu najwyższego Kolumbii Brytyjskiej o zalegalizowanie ich działalności, który został odrzucony przez sąd najwyższy prowincji, również na to, co było przedmiotem apelacji.

Progi certyfikacji

Zainspirowany modelem American Recording Industry Association of America założonego w 1958 roku. Progi są ustalane na podstawie liczby ludności, która jest o 10% niższa niż w Stanach Zjednoczonych . Przykład: złoty krążek w Stanach Zjednoczonych jest ustawiony na 500 000, pomnożony przez 10% lub 0,10 da 50 000 za złoty krążek w Kanadzie. Od1 st maja 2008stowarzyszenie obniża je do 20%.

Album

Dysk typu platynowego może mieć certyfikat od podwójnego (2) do nanotuple (9), aby był nanotuple, będzie musiał być sprzedawany w ilości 720 000 kopii, poprzednio 900 000 kopii. Złoty dysk nie może być certyfikowany podwójnie, a diament do dwukrotności diamentu. Plik1 st maja 2008progi zostały zmodyfikowane w celu dostosowania do obecnego rynku, także przy spadku sprzedaży albumów.

progi	zanim 1 st maja 2008	po 1 st maja 2008
Złoto	50 000	Sprzedano 40 000 kopii
Platyna	100 000	Sprzedano 80 000 kopii
Diament	1000000	Sprzedano 800 000 egzemplarzy

Pobieranie pojedyncze i cyfrowe

Od momentu powstania do dnia dzisiejszego nagradza najlepiej sprzedające się piosenki w różnej liczbie jednostek. W 1975 roku złota płyta odpowiadała 75 000 sprzedanym egzemplarzom, o 25 000 więcej niż album za 50 000 egzemplarzy. WLuty 1982progi zostały zmodyfikowane na tej samej liczbie sprzedanych egzemplarzy, co w przypadku albumów. Wraz z popularnością iPoda i pobrań cyfrowych w 2000 roku, dopiero w 2006 roku zostały utworzone progi dla tego rodzaju mediów. Plik12 września 2016 rStowarzyszenie postanawia przeformułować ten certyfikat w jeden. Utwory, które przed wprowadzeniem tej zmiany były certyfikowane przez pobieranie cyfrowe, mogą wkrótce uzyskać certyfikat zgodnie z wytycznymi.