Brunon de Roucy

Brunon de Roucy
Biografia
Narodziny ok. 956
Śmierć 29 stycznia 1016
Langres
Biskup Kościoła Katolickiego
Konsekracja biskupia 981
Langres
980 - 1016
Poprzedni Widric

(969-980)

Lambert de Bassigny

(1016-1031)

następujący

Brunon de Roucy (w. 956 † Langres ,29 stycznia 1016), syn Renauda , hrabiego Roucy i Reims , i Albérade de Lotharingie, był biskupem Langres od 980 do 1016.

Biografia

Pierwszy kanonik Reims pobierał lekcje u Gerberta d'Aurillac , nauczyciela tego miasta. W 980 roku , kiedy miał zaledwie dwadzieścia cztery lata, król Lothaire , brat maciczny jego matki, mianował go biskupem Langres . Został wyświęcony w roku następnym przez Burchard II , na arcybiskupa Lyonu .

Małżeństwo jego dwóch sióstr z burgundzkimi hrabiami stawia tę nominację w dążeniu króla do umocnienia się w Burgundii.

Założył reformę Cluny w opactwie Saint-Bénigne w Dijon , dając mu jako jego opat błogosławiony Guillaume de Volpiano , który następnie zreformował kilka innych klasztorów, z których będzie on opatem The Saint-Bénigne Abbey Dijon , do " św - opactwo Pierre de Bèze , od 930 do 1031 . Przywrócił temu opactwu kościół i garnek Cessey-sur-Tille , a także zależne od nich wille . Wśród jego restytucji i darowizn: kościół Saint-Apollinaire; grunt sadowniczy, w pobliżu opactwa; winnice w Larrey, Bussy, Surdille, Perrigny, Fénay, Champs-Salomon, Marsannay-la-Côte.

Sprawił, że jego studia ponownie rozkwitły w szkole Langres, gdzie przeszło dwóch przyszłych arcybiskupów Lyonu, Halinard i Odolric.

Król Lotar zmarł w 986, a następnie jego syn Ludwik V w 987, a Brunon nie miał trudności z zaakceptowaniem przystąpienia Hugues Capet . W 990 , kiedy Karol Lotaryński próbował dochodzić swoich praw do tronu, Brunon odmówił mu złożenia przysięgi wierności. Nie był jednak zagorzałym zwolennikiem dynastii Kapetyngów , gdyż szwagier Otte-Guillaume, który domagał się sukcesji w księstwie Burgundii, był przeszkodą dla króla Roberta II Pobożnego , który twierdził to samo księstwo. Król musiał czekać na śmierć Brunona, aby mianować innego biskupa Langres ( Lambert ) i rozstrzygnąć sukcesję Burgundii.

Z jego pism pozostało bardzo niewiele, głównie fragmenty listów.

Uwagi i referencje

  1. Vincent Tabbach, Rozwój kościelnych zakładów wokół wielkiego zamków Burgundii między XI TH i XV -go  wieku w zamkach i przeoratów - Postępowanie pierwszego sympozjum Bellecroix (Chagny) Październik 15-16, 2011, CECAB, 2012 ( ISBN  978 -2-9532-9946-5 ) , s.  18 .
  2. Fundacja Genealogii Średniowiecznej: Biskupi Langres .
  3. na jego rodziny: Jean-Noël Mathieu, „La sukcesję au Comté de Roucy około roku tysiąc”, w  Onomastique et Parente dans l'Occident średniowiecznej , Oxford, Linacre College Działu Prosopographical Research, Coll.  „Prozopografia i Genealogia/3”,2000, 310  pkt. ( ISBN  1-900934-01-9 ) , s.  75-84.
  4. Gallia Christiana , IV s. 548.
  5. jego siostra Ermentruda była żoną hrabiego Aubry II z Mâcon, następnie hrabiego Otte-Guillaume z Burgundii, a druga siostra (o nieznanym imieniu, być może Giselberte) z Fromondem II z Sens.
  6. Ment: Chro. SB., F° 39 v° (Bourgaud, SB., P.134). Indiq: Claude Courtépée , II, s.172 - Roussel, III, s.108, nr 780 - Sackur, I, s.264 - Chaume, Domaines gallo- romains, MCAC, 1993, s.271. - David, Cessey w Domaine des Tilles , BP, 20 maja 1938.
  7. Ment: Kron . SB, f ° 39 v ° (Bourgaud, SB, s. 134 - Indiq: Chevalier, s. 71. IIMent; Chron SB f) 40 v ° (Bourgaud, SB, s. 138) Ind / Claude Courtépée, I, s. .418.
  8. Rzeczywiście Otte-Guillaume był synem pierwszego małżeństwa wdowy po księciu Eudes-Henri .
  9. ponieważ siostrzeniec tego samego księcia.