Pudełko Skinnera

Box Skinner ( „ Skinner box ” ) jest eksperymentalnym urządzenie wynalezione przez BF Skinnera na początku 1930 roku w celu uproszczenia analizy mechanizmów klimatyzacji.

Wynalazł to urządzenie, aby przetestować zdolność gryzoni i gołębi do poddawania się warunkowaniu instrumentalnemu, czyli obejmującemu zachowanie zwierzęcia i jego wzmocnienie bodźcami wzmacniającymi:

Wzmocnienie pozytywne :

Bodziec „Szczur jest w klatce”
Odpowiedź (zachowanie) „Szczur naciska dźwignię”
Pozytywne wzmocnienie „Dostaje pożywienie” (= dodatek)

→ Zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia zachowania

Wzmocnienie negatywne :

Bodziec „Szczur jest w klatce, zostaje porażony prądem (podłoga)
Odpowiedź (zachowanie) „Szczur naciska dźwignię”
Wzmocnienie ujemne „Wstrzymanie wstrząsów elektrycznych” (= wycofanie)

→ Zwiększone prawdopodobieństwo wystąpienia zachowania

Kara pozytywna :

Bodziec „Szczur jest w klatce”
Odpowiedź (zachowanie) „Szczur naciska dźwignię”
Kara pozytywna „Został porażony prądem” (= dodatek)

→ Zmniejszone prawdopodobieństwo wystąpienia zachowania

Kara negatywna :

Bodziec „Szczur jest w klatce, ma pożywienie”
Odpowiedź (zachowanie) „Szczur naciska dźwignię”
Kara negatywna „Jedzenie znika” (= wycofanie)

→ Zmniejszone prawdopodobieństwo wystąpienia zachowania

Upraszcza badanie mechanizmów warunkujących, dzięki automatyzacji prezentacji bodźców (wzrokowych, słuchowych, nocyceptywnych - np. Porażenie prądem), wzmocnień (w szczególności pokarmu i wody), rejestracji reakcji zwierzęcia (najczęściej szczur lub gołąb ) i skojarzenia zaplanowane przez eksperymentatora między nimi. W ten sposób eksperymentator może zapewnić, że pokarm zostanie dostarczony, gdy zwierzę naciśnie określoną liczbę razy dźwignię , ale tylko wtedy, gdy wysoki dźwięk zostanie poprzedzony zielonym światłem.

Pudełko Skinnera jest w pewnym sensie rozszerzeniem pudełka z puzzlami Thorndike używanego przez Edwarda Thorndike'a do zademonstrowania uczenia się metodą prób i błędów u kotów.

Zobacz też

Wzmocnienie