Bulwar Flandryński

16 th  ARR t Bulwar Flandryński
Boulevard Flandrin z po prawej stronie stacją RER C na alei Foch .
Sytuacja
Miasto	16 th
Dzielnica	Porte-Dauphine
Początek	4, miejsce Tattegrain
Koniec	83, Plac Paragwaju
Morfologia
Długość	820  m²
Szerokość	12  m
Historyczny
Określenie	1865
Dawna nazwa	Boczny bulwar do linii kolejowej Auteuil
Geokodowanie
Miasto Paryż	3676
DGI	3663
Geolokalizacja na mapie: 16. dzielnica Paryża Bulwar Flandryński Geolokalizacja na mapie: Paryż Bulwar Flandryński
Obrazy na Wikimedia Commons

Bulwar Flandrin jest ścieżka 16 th  arrondissement od Paryża , w Francji .

Lokalizacja i dojazd

Bulwar Flandrin jest ulica znajduje się w 16 th  dzielnicy z Paryża . Rozpoczyna się na 4, place Tattegrain (na 78, avenue Henri-Martin ) i kończy na 83, avenue Foch (na place du Paraguay ).

Obsługiwana jest przez linię C kolei RER , do stacji Avenue Foch na północy i do stacji Avenue Henri-Martin na południu.

Pochodzenie nazwy

Trasa ta od 1865 roku nosi imię francuskiego malarza Hippolyte Flandrin (1809-1864).

Historyczny

Dawniej "boczny bulwar au chemin de fer d'Auteuil  ", ulica przyjmuje swoją obecną nazwę na mocy dekretu2 października 1865. Linia kolejowa, na której obecnie znajduje się część REC (pomiędzy stacjami Henri-Martin i Avenue-Foch ) jest objęta parkingiem (od południa) i placem Jana-Doornika (od północy).

W dniu 11 marca 1918 roku , w czasie pierwszej wojny światowej , Boulevard Flandrin został trafiony podczas nalotu przez niemieckie samoloty .

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

• N o  10: Odnowiciela olimpiadzie Pierre de Coubertin tam mieszkał.
• N o  14: filozofa Jules Barthélemy-Saint-Hilaire tam mieszkał.
• N o  20: tutaj był wspólny studio do 1910 przez malarzy Julien Dupre (1851/10) i Georges Laugée (1853/37). W tym miejscu około 1930 r. wzniesiono budynek.
• N o  28: francuski szermierz, pisarz, krytyk sztuki, kolekcjoner i dziennikarka Adolphe Tavernier mieszkał pod tym adresem.
• N o  30: kobieta listów Hermine Lecomte du Nouya mieszkali tam, kiedy to była prywatna posiadłość. Zbudowany w 1883 roku przez architekta Louis Salvan , do których my też zawdzięczał  sąsiednią n O 32 (1892), hotel ten został zastąpiony przez nowoczesny budynek.
• N O  36: tablica w pamięci pedagoga Édouard Petit (1858-1917).
• N o  58: Second Church of Christ Scientist . Dawny prywatny dwór dekoratora Georgesa Hoentschela .
• N O  70: stare rezydencji Godillot.
• N O  72 (w rogu rue du ogólnego Appert ): budynku na którym decyzja budowa została wydana 18 stycznia 1893; klientem jest malarz Léon Perrault i architekt Jean-Louis Pascal ; pod tym adresem pracowało i mieszkało kilku artystów, m.in. francuscy malarze André Brouillet (1857-1914) i Henry Perrault (1867-1932), syn Léona, a także rzeźbiarz i kolekcjoner sztuki Gertrude Vanderbilt Whitney (1875-1942) ).
• N o  90: Ambasada Czarnogóry we Francji od 2020 roku po drugiej stronie ulicy, na zamkniętym zieleni, są stela i tablica w hołdzie do oporu bojownika François de Labouchere .
• N o  94: tutaj, Jean Monnet stworzony i animowane od 1955 do 1975 roku Komitet Działania na rzecz Stanów Zjednoczonych Europy . Tablica oddaje mu hołd.
• Mieszkał tam piosenkarz Christophe .

• Płyta n O  36.

• Church in n o  58.

• N O  72.

• Płytki przed N °  90.

• Płytki w N O  94.

Bibliografia

1. Jacques Hillairet , historyczny słownika ul Paryża , Éditions de Minuit , Wydanie siódme 1963, t.  1 („AK”), „Boulevard Flandrin”, s.  530 .
2. Exelsior z 8 stycznia 1919: Mapa i oficjalna lista bomb lotniczych i sterowców wystrzelonych na Paryż i przedmieścia, ponumerowanych według kolejności i daty upadku .
3. Paryskie wnioski o pozwolenie na budowę , tom 6, Archiwa Departamentu Paryża .
4. Paryż 1876-1939: pozwolenia na budowę, Archiwum Wydziałowe Paryża .
5. Philippe Bata, André Brouillet , 1857-1914, Muzeum miasta Poitiers, 2000.
6. Księga malarzy wystawiających i mieszkających 1 stycznia 1910 , Biuro księgi gości malarzy, 1910.
7. (w) Clarice Stasz, The Vanderbilt Women: Dynasty of Wealth, Glamour and Tragedy , 1991 ( ISBN  978-1-4759-2353-7 ) .
8. Bayon , „L'Éden cylindré”, Targi próżności nr 80, czerwiec-lipiec 2020, s. 106-107.
9. Philippe Vasset , „  Ślady chaosu  ”, Vanity Fair ,listopad 2020, s.  20-22 ( czytaj online ).

Załączniki

Powiązane artykuły

• Sposoby notować 16 th dzielnicy Paryża

Linki zewnętrzne

• Boulevard Flandrin (Ratusz w Paryżu)