Bitwa pod Reichenberg

Bitwa pod Reichenberg Opis obrazu Schlacht von reichenberg.jpeg. Ogólne informacje
Przestarzały 21 kwietnia 1757
Lokalizacja Liberec
Wynik Zwycięstwo Prus
Wojujący
Królestwo Prus Święte Cesarstwo
Dowódcy
August Wilhelm von Brunswick-Bevern Christian Moritz von Königsegg-Rothenfels
Zaangażowane siły
16 000 ludzi 10500 mężczyzn

Wojna siedmioletnia

Bitwy

Europa Ameryka północna Wojna podboju (1754-1763) zachodnie Indie Azja Trzecia wojna karnatyczna (1757-1763) Afryka Zachodnia Współrzędne 50 ° 46 ′ 01 ″ północ, 15 ° 03 ′ 22 ″ wschód Geolokalizacja na mapie: Czechy
(Zobacz sytuację na mapie: Czechy) Bitwa pod Reichenberg

Bitwa pod reichenbergiem odbywa się na21 kwietnia 1757podczas wojny siedmioletniej , niedaleko Liberca ( niem. Reichenberg ).

Marszałek von Bevern pomiędzy w Czechach z korpusu 16.000 Prusaków. W Reichenbergu spotkał się z korpusem armii austriackiej Christiana Moritza von Königsegg-Rothenfels . Armia austriacka składa się z 18 000 żołnierzy i 4900 kawalerii, ale tylko około 10 000 z nich jest obecnych w Reichenbergu. Von Bevern, bardziej doświadczony, pokonuje swojego przeciwnika. W ten sposób może odzyskać duże ilości zapasów austriackich i dołączyć do Fryderyka II w bitwie o Pragę (6 maja 1757).

Kontekst

Najeżdżające wojska pruskie pod rozkazami księcia Bevern przegrupowały się w pobliżu Zittau na Górnych Łużycach . Miał 20 batalionów i 25 szwadronów, w sumie 20 000 ludzi. Bevern przeznaczył trzy bataliony do obrony następnego pociągu. Z Zittau wyruszył dalej19 kwietnia obozować 20 kwietniaw Reichenberg w północnych Czechach , godzinę drogi od Berzdorf . Armia austriacka miała 24 bataliony, 29 kompanii grenadierów, 33 eskadry i 5 kompanii karabinów , łącznie 26 tys. Żołnierzy, w tym 4500 kawalerii: część wojsk stacjonujących w Gabel (12 batalionów i 14 kompanii grenadierów) była dowodzony przez generała Jean-Sigismonda Macquire'a z Inniskillen ; główny korpus armii, czyli 12 batalionów, 15 kompanii grenadierów, 20 szwadronów i 2 kompanie karabinów, stacjonowało w Reichenbergu pod rozkazami Franza Moritza von Lacy ; Trzynaście eskadr i trzy kompanie strzelców wciąż znajdowało się kilka mil w głąb lądu w Czechach . Ruch wojsk księcia Bevern w kierunku Berzdorfu dość wyraźnie ujawnił swoje zamiary, a austriacki generał Christian Moritz von Königsegg-Rothenfels spodziewał się ataku: umieścił 14 000 ludzi i 211 dział na wzgórzu Reichenberg.

Walka

Rano w 21 kwietnia, Prusacy wyszli z Berzdorfu w dwóch kolumnach pod osłoną swoich dział, bez odpowiedzi Austriaków. Przekroczyli strumień pontonem, który przerzucili w nocy i przekształcili się w pułki na równinie: 12 batalionów na linii frontu, 3 bataliony i 15 szwadronów dragonów w drugiej linii; Za ziemią pod osłoną znajdowało się 5 szwadronów husarii odpowiedzialnych za osłonę prawej flanki. Pruska piechota natychmiast ruszyła do ataku na baterie dział. W pewnym momencie jego rozwoju, jego szeregi otworzyły się, by zrobić miejsce dla centrum pod atakiem 15 szwadronów dragonów, które wyruszyły do ​​ataku na austriacką kawalerię. Austriacki pułk dragonów Liechtenstein , przytłoczony liczbą Prusaków, poparł jednak drugą szarżę, a następnie został zepchnięty do sąsiedniego lasu.

Ale wtedy austriacki dowódca piechoty zauważył, że piechota pruska jest wciąż zbyt daleko, aby móc wesprzeć swoją kawalerię. Korzystając z najkorzystniejszego kąta, ustawił swoich grenadierów na skraju lasu, za pruską kawalerią. Ciężki ogień tych grenadierów w połączeniu z ogniem baterii stojących naprzeciwko zmusił pruską kawalerię do ucieczki w kierunku własnych linii. W międzyczasie pułk Liechtensteinu zdołał odzyskać pozycję, który z kolei zaatakował pruskich dragonów, przyspieszając ich odwrót. Salwy tego pułku i jednoczesny atak na pięć szwadronów husarii, które z powodu braku wsparcia podczas drugiej szarży, skierowały się na lewą flankę pułku Liechtensteinu, zakończyły rozpędzenie pruskiej kawalerii. Zreformowała się jednak ponownie zaatakowała austriackich dragonów i po raz drugi zmusiła ich do ucieczki. Ogóle Porporatti , który dowodził te smoki, zginął na czele swej kawalerii. Austriaccy piechurzy, którzy schronili się w lasach i ruszyli, by wesprzeć atak dragonów, musieli się schronić po ucieczce ich kawalerii.

Książę Bevern zdał sobie sprawę, że wszystkie jego ataki na środek wroga byłyby bezowocne, o ile Austriacy zachowali kontrolę nad podrobami na lewym skrzydle. Tak więc, podczas gdy jego husaria nękała Austriaków, rozkazał trzem pułkom piechoty maszerować w kierunku lasu. Po pewnym oporze grenadierzy broniący tej pozycji znaleźli schronienie w abattis za lasem. Następnie dwanaście pozostałych batalionów pruskich mimo ostrzału baterii austriackich ruszyło na pozycje lewego brzegu Nysy. Obrońcy musieli szybko ewakuować swoje umocnienia, ponieważ ich kawaleria została postawiona na czele nie tylko przez piechotę pruską na pozycji w gaju, ale także przez zdwojone ataki husarii: musiała ustąpić z tyłu za Franzenthalem. W ten sposób Prusacy wylewali austriackie okopy. Pierwsze trzy bataliony pruskie z kolei zaatakowały drugą linię. Stacjonująca tam piechota austriacka, widząc uciekającą kawalerię i opuszczone okopy na linii frontu, wstrzymała ogień i cofnęła się.

Wycofanie się Austrii groziło przekształceniem się w pogrom w przypadku ataku wroga. Generał Königsegg próbował więc zreformować swoje linie na wzgórzach oddzielających wioski Franzenthal i Johannisthal, ale nie miał czasu i tylko z trudem udało mu się przegrupować swój środek i lewe skrzydło na wzgórzach za Röchlitz. Generał Würben ze swoimi dwoma batalionami wycofał się do Christdorf przez wzgórze Jeschkenberg i tam spędził noc. Jeśli chodzi o austriacką prawicę, dowodzoną przez generała Lacy, musiała tylko wycofać się z kolei, nie dając się zaatakować: opuszczając Reichenberg, zdobyła wyżyny poza Röchlitz . Walka odbyła się między 5 a 11 rano. Gdy tylko generał Königsegg zebrał swoją armię, wydał rozkaz odwrotu do Liebenau drogą do Langenbrück, prawie nie zakłócany przez prześladowców wroga. Książę Bevern biwakował na wzgórzach z widokiem na Röchlitz.

Konsekwencje

Straty austriackie sięgają 1000 ludzi (w tym rannych i jeńców), głównie w pułku dragonów Liechtensteinu. Na wzgórzu Reichenberg porzucono kilka dział artylerii. Ze swojej strony Prusacy zostawili na ziemi 300 mężczyzn.

Główne przyczyny klęski Austriaków są następujące:

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Zobacz też